آغاز قصیده: ربیع اتاک ایا ذا الرشد / فقومن نسر دهرنا بالصدد
ایا من نریه لدی الموت نفسه / فبا الرحمه انظر لنا فی اللحد.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نسخ معرب.
برخی عناوین و نشانیها شنگرف.
اشعار دوستونه.
میشن قرمز.
1
بر روی برخی ابیات و واژهها خط کشیده شده و اصلاح گردیده.
در برگ آخر (ص۲۲۵) این عبارت آمده: «این قطعه را در موقعی که آقای لاهوتی خان مجله پارس را در اسلامبول مینوشتند و نسخه او را برای جناب فصیحالملک شوریده شیرازی فرستاده بودند برای ایشان فرستادهاند شهر ذیقعده الحرام ۱۳۴۰:
ز اشتیاق صحبت لاهوتی و گفتار وی / زیبدار لاهوتیان عرش ناسوتی شوند
برخلاف از پرتو آن روزنامه نغز نیز / زیبدار ناسوتیان خاک لاهوتی شوند
هم سزد کز ذوق آن درهای تابان وحشیان / انسی آسا سرخوش از صهبای یاقوتی شوند.
1
این نسخه گویا جزء کتابخانه فخرالدین نصیری بوده.
ماخذ فهرست: جلد ۵۰، صفحه ۱۷۶.
قصیدهای است دالیه به عربی که چنانکه سراینده در آغاز آن گفته به مناسبت ایام عید و شرف شمس و فصل بهار سروده است. در پایان این قصیده شاعر با عنوان «اعتذار» مینویسدک «و بملاحظه اینکه این بنده ترک و از صف نعال حضرات فضلاء و پیادگان ادباء آذربایجان میباشد امیدوار میشود این قصیده بنا به جهات مزبوره مطبوع طبع مبارک و مقبول نظر انور پسندیده خاطر مقدس آن وجود مبارک افتاد وصله آنرا نه در ازاء رشاقت و ملاحت قصیده که ادعا کنم از غیر اهل لسان اعنی عجم خالص باین خوبی اتفاق افتاده است بلکه در محبت و ولایت حضرت ولایت مآب امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه افضل الصلوات و السلام من الله الملک الغالب مرحمت فرمایند ایام عزت و افضال و دوران شوکت و اقبال پاینده و مستدام باد».