کاتب: گویا بخشی از نسخه به خط حسن بن شیخ علی قفطان قفطایی سعدی نجفی و بخشی به خط علیاکبر
؛ تاریخ کتابت: ۱۳۱۲ق. و بعد از آن
؛۵/۱۳*۵/۲۰ سم. ۲۲۳گ. ۱۲س.
1
2
بسمله. مکشوف باد من بنده محمدحسین الشریف ابن الحاج ابوالحسن الشیرازی مولف تذکره شکرستان پارس که خاص از برای شعرای متقدمین و متوسطین و متاخرین و معاصرین آن بلد نوشته شده...
طرفه گفتی که غمش چاره درمان نپذیرد/ ما خریدیم بجان درد و نخواهیم دوایی.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
رکابه نویسی:
نستعلیق.
نشانیها شنگرف.
مقوا رویه پارچه مشکی عطف تیماج.
دارد.
3
در چند جای نسخه مهر بیضوی «شعاع» و در اول نسخه مهر کتابخانه باقر ترقی.
ماخذ فهرست: جلد ۳۱، صفحه ۳۱-۳۲.
نک: دانشمندان و سخنسرایان فارسی، ۳/ ۲۶۸-۲۸۵.
جنگ شعری است که پس از نگارش تذکره شکرستان پارس مشغول به آن شده، شامل اشعاری از: اهلی شیرازی، عاشق اصفهانی، عرفی شیرازی، اسرار سبزواری، ابوالقاسم فردوسی، نظامی گنجوی، فضولی، هاتفی، وحشی کرمانی، ظهیر فاریابی، مخلص، داعی شیرازی، صبوری، مجذوب تبریزی، ابوطالب کلیم، حکیم شفایی، حالتی، وجهی، فرصت شیرازی، سروش، میرزا محمدباقر شیرازی متخلص به غازی، نظیری، جامی، فدایی کربلایی، طبیب، رفیق، منعم شیرازی، میرمشتاق، قصاب، نیازی، آذر، خالص، محتشم، تواریخ نقل از کتاب نظم و نثر چاپ اروپا، نقلی از تذکره حدیقه الشعرا، میرزا احمد دیوان بیگی و شمع انجمن و شکرستان پارس، باباکوهی، ده نامه ابن عماد خراسانی شیرازی، فصیحالزمان رضوانی، زرگر اصفهانی.
در این جنگ اشعاری در مدح صاحب منصبان همچون مظفرالدین شاه قاجار و حکمرانان فارس نیز دیده میشود.