آغاز موجود: الموالید بالعناصر او الحتق بعض الفروع ببعض آخر لوجوعهما الی الاصل الجامع لهما... .
... الا لمن خلص من التقید بالاعتقادات الجزئيه الفکریه او التقلیدیه... و هو یهدی السبیل الیه و ینصب الدلیل علیه. قال المصنف لقد وقع الفراغ عن فک ختام هذه الفصوص و کشف ایهام هذه النصوص العبد المتذلل بالشخوص... و صلی الله علی محمد و آله و اصحابه المتادبین بادابه.
تمت کتابته غره ذی الحجه سنه سبع عشر و تسعمائه علی ید العبد علی الفیضی عفی عنه.
نوع خط:
تزئینات جلد:
نوع کاغذ:
تعلیق.
تیماج قرمز با جدول.
دولت آبادی.
1
2
بر عبارات متن که فصوص باشد خط شنگرف کشیدهاند؛ این نسخه جزء کتب شیخ بهاءالدین عاملی بوده؛ در صدر صفحه ۵۲۳ چهار بیت عربی است با این آغاز: سبا العقول بصاد جل فاطره و صاد قلب المعنی و هو فاطره. بر پشت برگ آغاز نسخه یادداشتی که ظاهرا از شیخ بهائي است مورخ ۲۴ ذی قعده (بدون ذکر سال) در دامغان بدین عبارت: «حررت هذه الاحرف فی دامغان فی ۲۴ شهر ذی قعده الحرام ایام هجوم الغموم و الالام و تراکم المحسن و الاحزان و ترادف الاوجاع و الاسقام و الانفراد عن الاخوان و الخلان، و الاقامه فی بلده خراب لا یوجد فیها شیء مما یحتاج الیه المریض و اصحابنا و ملازمینا باجمعهم مرضی و لیس یوجد من یخدمهم و انا من وجع... و عدم القدره علی النهوض ملقی علی... سعی (کذا) الا یسر فی اکثر الاوقات و سیما فی اللیل و عدم النوم الا نادرا من اشتداد الوجع لیلا الایسر صار یولمنی من عدم قدرتی علی النوم علی غیره و حصول الحمی فی بعض الاوقات... القاروره و الطشت و عدم التمکن من الاستنجاء و اما صلوتی فدائما بالتیمم و الایماء بالراس لانی لا استطیع سوی ذلک و امتد... هذه الاحوال حتی ادرکت سئامه الملازمین منی و ملال صاحب المنزل بی (لی) لان ظنه کان ان الامر لا یمتد الی عشره ایام و الان بلغ اربعین و اهله فی موضوع ضیق لان مشغوله بنا و بملازمینا و معهذا کله الخاطر وزع من انه ربما یحمل النواب علی ان الفقیر جعل هذا الامر وسیله... الامتناع عن الاردو و الا فلیس لی الم یمنعنی من المصیر الی الاردو الی غیر ذلک. من الالام النفسیه و التکلان علی الرحمه الازلیه». و نیز ابیات زیر به خط ثلث از همان شیخ بهایی. ای نواهای تو نار موصده زدکا (کذا) بجانم صد هزار آتشکده، مرحبا ای عندلیب خوش نوا فارغم کردی ز فیه ما سوا، چند باشی ز معاصی میکش توبه هم بیمزهای نیست بچش، و بیتی که نتوانستمش خواند.
نسخه مقابله شده و مصحح است و مستدرکات در هامش برخی صفحات آمده.
4
3
تعلیقاتی از خود جامی بر این کتاب در هامش برخی صفحات با امضای منه آمده؛ امضای شیخ بهائي «محمد بن حسین بن عبدالصمد» و نیز «العبد بهاءالدین العاملی».
مهر دایرهای شکل بزرگی در ص ۵۲۳ نسخه دیده میشود که آنچه از آن خوانده شد چنین است: «بهاءالدین محمد، علی طلبه الامامیه بتولیه ابن اخیه و سمی... حسین عبدالصمد ثم الاتقی... بینهم و لو کان ابعد».