/ از: عبداللطیف بن جلالالدین محمد قزوینی خطیب دمشق معروف به قاضیچق
: کاتب: مصطفی بن ابراهیم
، تاریخ کتابت: ۱۰۶۴ق.
؛۱۲/۵*۱۹/۵سم. ۱۷۱گ. ۲۱س.
1
2
بسمله قوله ای قول المصنف اما بعد حمد الله اما کلمه فیها ای مفهومها... فذهب ابن الحاجب و من تابعه الی الاول... .
... فارتفع بقولک خلا ما یرفع الابهام عن احد طرفی النسبه تم شرح شرح الباب الثانی بحسن عنایه الله.
نوع خط:
تزئینات نسخه:
تزئینات جلد:
نوع کاغذ:
نستعلیق تحریری.
تمام صفحات به قلم شنگرف مجدول شده است.
تیماج مشکی با حاشیه منگنه.
فرنگی.
1
2
بر پشت برگ اضافی آغاز، یادداشتی از محمود در کتابشناسی نسخه. بر پشت برگ آغاز شانزده بیت عربی است به اضافه تعلیقاتی در هامش؛ بر پشت برگ اضافی پایان، یادداشتهای عربی و ترکی و مشق خط نسخ دیده میشود.
استدراک سقطات در هامش برخی صفحات انجام گرفته است. در هامش صفحات تعلیقاتی است با علامتهای «لمحرره، مقالید، رحمه الله، سید علی، لمحررها محمود عفی عنه» و نیز تعلیقاتی به نقل از شرح عصامالدین بر کافیه، شرح مفصل، مطول، تحریر قوچقزاده علی افندی جامی، صحاح.
نک: کشف الظنون، ۲/ ۱۰۷۹.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۲۴، صفحه ۸۱ - ۸۲.
سراجالدین محمد بن محمد اسفراینی شرحی بر المصباح ناصر بن عبدالسید مطرزی (د: ۶۱۰ق) نگاشت به نام المفتاح سپس این شرح را خلاصه کرده الضوء نامید. این حاشیه شرحی است بر باب اول و دوم الضوء که شخصی به نام کلنجک بر سه باب دیگر الضوء شرح را کامل کرد.