الاقطاب: قطب اولان جمیع زمانده کلیا احواله و مقاماته جامع اولور با اصالت اوزره یا غیر اوزره اصالت اولان اسمی عبدالله حقیقت محمدیه کبی دور؛ الغوث: هر زمانده بر اولور...
... هذه المذکورات کلها منقوله من کتاب فتوحات مکیه للشیخ محییالدین العربی... اگر مراتب اسفلده ایسه اعلایه ایریشه مقبول اوله و مرگ مفاجاندن امین اوله خلقی خوی غایت گوزل و شیرین اوله باذنه تعالی.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق تحریری مایل به رقعه.
عناوین و نشانیها مشکی؛ اندازه متن: ۵/۱۶*۵/۹ سم.
فرنگی نخودی نازک آهار مهره شده.
میشن یک لایی قهوهای روشن با عطف تیماج قهوهای تیره.
4
1
1
به نظر میرسد این رساله از نسخ نادره بوده باشد، در سرچشمهها (منابع) و فهرستهای در دسترس نسخه دیگری از آن مورد شناسایی نگردید.
در آغازین برگ این مجموعه، نام برخی رسالههای این مجموعه نفیس و نیز یک بیت شعر به فارسی: گل نرگس نکو باشد به دیدن - و لکن تلخ باشد در چشیدن.
در انجام این رساله (برگهای ۱۶۳ب - ۱۶۵ب) فوایدی از المحاضرات و المحاورات سیوطی، برخی اذکار و اوراد همراه تعداد تکرار آنها به حساب ابجد، نسخه طبی، فایدهای در رفع ساعون از «اذن لی محمد افندی اولیاءزاده کتاهی»، مطلبی در رفع صرع از «بهجه بوسوی»، نسخهای طبی در رفع بلغم، فواید طینی مخصوص «طین ارمنی = کیل بالترکی» که بین بلده ازمی و سلانیک یافت میشود (از فردی سیاح بغدادی شنیده شده است)، فواید متنوع فقهی و ادبی از اسماعیل انطاکی، مرقاه المشکاه از مولی علی قاری، فریدی انطاکی و شرح الکبیر از زیلعی؛ دو نسخه طبی از حاجی ممشزاده مکی و جدولی برای تعیین اول ماه (غره) از سال ۱۲۲۰ق. به بعد که از مخترعات برکوی است.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۳۷۴-۳۷۵.
بااینکه در کتب تراجم، سرچشمهها و فهرستهای موجود تفحص نسبتا گستردهای از سوی راقم، نسبت به احوال مولف صورت گرفت، لیکن با این حال به آگاهیهای بیشتری در این باره دسترسی نیافتیم؛ جز اینکه دانشمندی با عنوان مصطفی بن محمد بروسوی رومی متخلص به جنابی (د ۱۰۰۴ق.)، مدرس مدرسه عوض پاشا، دارای آثاری عرفانی و صوفیانه هست، لیکن این نسخه به احتمال قریب به یقین از سده ۱۳ق. و خط مولف است؛ اما اگر کسی در خط مولف بودن آن تردیداتی ایجاد نماید، بعید نیست که این اثر، نسخه استنساخی و از همو بوده باشد والله العالم.
رساله مختصری در تعریف واژگان عرفانی: «الاقطاب، الغوث، الامامان، الاوتاد، الاوراد، الافراد، الابدال، البدلاء، الرقباء، النقباء، النجباء، الامناء، الصلحاء، الاخیار، الرجبیون، الحواریون، الهیون، المسلمون، المصطفیون، الرجال الغیب، الرجال القوه، الرجال الفتح، الرجال المعارج العلی، الرجال تحت الثری، الرجال الغنی بالله، الرجال العین، الرجال الجنان، الرجال الایام السته، الخاتم» است که از افتوحات المکیه محییالدین محمدبن علی اشبیلی اندلیس «ابن عربی» نقل و به زبان ترکی در سالهای میانی سده ۱۳ق. در مدرسه ینی شهر - بورسا، گزارش گردیده است.