بسمله. حمد و ثنای نامعدود مر آن واجب الوجود راحم ودود را سزد که خوان جود و انعام عام خود را...
... تا سیه روی شود هر که در او غش باشد. الحمدلله اولا و آخرا و ظاهرا و باطنا و صلیالله علی محمد و آله الطیبین...
مولف در مقدمه گوید: «... مولانا خلیل قزوینی در شرح کافی به مبحث نماز جمعه رسیده از اینکه مبالغه بسیار در منع آن داشتهاند احادیث این باب را علیحده کرده بهرجانب ارسال نمودهاند تا عاملان آن عمل متنبه شده از آن فعل دست بردارند خصوصا این سرگشته بادیه ضلالت زیرا که بر کمال محبت و مرحمتی که نسبت به کمترین داشتند رساله نیز بدین صوب فرستادند تا... عاقبت رساله مذکوره را از روی انصاف پیش گرفتم تا آنچه از ادله و براهین آن جناب لازم الاتباع باشد مطیع و منقاذ شوم و چنانچه در جایی حرفی داشته باشم در تحیت آن بمنصه ظهور آورم تا حق در پرده خفی مخفی نماید پس بنای این تعلیقات که مسمی ببرق لامع فی دفع المانع است بر نسق رساله مذکوره بر مقدمه و یک مقصد و تذنیب و خاتمه خواهد بود». مولف در مقدمه به رسالههایی که علمای شیعه در این موضوع نگاشتهاند اشاره کرده و از استادش مرحوم سید ماجد بحرانی یاد میکند که در شیراز اقامه نماز جمعه میکرد.