/ حسن بن یوسف بن المطهر الحلی؛ مصحح: محمدعلی مدرس؛کاتب: عبدالرحیم بن محمد تقی تبریزی
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
[بی جا]
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: بحسن اهتمام احمد بن حاجی ابراهیم
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۲۹۶ق. (تاریخ کتابت)
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۹۱ ص.
ساير جزييات
:راده
ابعاد
؛ قطع : ۲۲ سم.
يادداشت کلی
متن يادداشت
عربی
متن يادداشت
به زبان عربي
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
متن يادداشت
آغاز:بسمله الحمدلله القدیم الواحد الکریم . . . اما بعد فهذه رسالة شریفة و مقالة لطیفة اشتملت علی اهم المطالب فی احکام الدین و اشرف مسائل المسلمین...
متن يادداشت
انجام:. . . فهذا اخر ما اردنا اثباته فی هذه الرسالة و الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و اله الطاهرین المحجوبین کالشمس بین البحار و البدر من الاحساب.
متن يادداشت
انجامه: قد وقع الفراغ من تسوید هذه النسخة المسماة بمنهاج الکرامة فی اثبات الامامة من کتب العلامة ره اعلی الله مقامه علی ید افقر عباد الله عبدالرّحیم بن محمدتقی التبریزی فی شهر صفر المظفر سنه ۱۲۹۶.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
متن يادداشت
نسخ
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
متن يادداشت
توضیحات مرتبط با متن در حاشیه صفحات با نشان «صح»
یادداشت منشاء
متن يادداشت
ثبت ۱۰۷۳۴۵: دو یادداشت تملک از غلامحسین که بخشی از آنها محو شده در ابتدای کتاب
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مؤلف در اين كتاب با آوردن دلايل عقلي و نقلي فراوان، به اثبات حقانيت مذهب شيعه و امامت علي بن ابي طالب(عليه السلام) و فرزندانش پرداخته است. اين كتاب مشتمل بر شش بخش است. نويسنده در بخش اقوال مذاهب درباره امامت مي گويد: «اماميه معتقد به اين امور است: عدل خداوند، امامت استمرار نبوت و لزوم عصمت امام; اما اهل سنت بر خلاف اين امور عقيده دارند». وي در بخش دوم، به تفصيل به توضيح ادله حقانيت مذهب اماميه پرداخته كه عبارت اند از: ۱. درست ترين و بهترين مذهب در مسائل اصولي و فرعي; ۲. سخن شيخ طوسي درباره حديث پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ كه فرقه ناجيه اماميه است; ۳. قطع و جزم اماميه بر نجات ائمه و پيروانشان; ۴. اماميه مذهب خود را از ائمه معصوم(عليهم السلام)، كه مشهور به كمالات انساني اند، گرفته اند; ۵. تعصب نداشتن اماميه در غير حق; ۶. فضايل و كمالات بي شمار اميرالمؤمنين علي(عليه السلام) و نقايص زياد صحابه. نويسنده در بخش بعدي، ادله امامت اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب(عليه السلام) را چنين برمي شمارد: ادله عقلي (عصمت، نصب، حفظ شريعت، قادر بودن خداوند بر نصب امام معصوم و افضليت); ادله نقلي: چهل برهان از آيات قرآن، دوازده حديث از پيامبر(صلي الله عليه وآله)، دوازده ويژگي خاص علي(عليه السلام) كه دالّ بر امامت او است. وي در بخش چهارم، سه راه براي اثبات امامت باقي ائمه(عليهم السلام) ذكر مي كند: نص، لزوم وجود امام معصوم در هر زمان و دارا بودن فضايل كه باعث امامت آنها است. علامه در بخش پنجم، چهارده دليل بر عدم امامت كسي كه خود را مقدم بر علي ـ عليه السلام ـ بداند، آورده است. وي در بخش پاياني كتاب، دلايل اثبات خلافت ابوبكر را چنين رد كرده است: اجماع با نص در تعارض است، حديث اقتدا مستلزم خلافت او نيست و آيه ۴۰ سوره توبه دلالت بر نقص او مي كند. اين كتاب براي سلطان محمد خدابنده اولجايتو نوشته شده و تأثير به سزايي در شيعه شدن او و بسياري ديگر از مردم داشت. لذا بعضي از اهل سنت وقتي تأثير فراوان اين كتاب را ديدند، پيش ابن تيميه رفتند و از او كمك خواستند كه ابن تيميه كتاب منهاج السنة را در ردّ اين كتاب نوشت.
عنوانهای گونه گون دیگر
عنوان گونه گون
منهاج الکرامه فی معرفهالامامه
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
امامت
عنصر شناسه ای
امامت
عنصر شناسه ای
Imamate
تقسیم فرعی شکلی
-- Apologetic works
تقسیم فرعی موضوعی
-- دفاعیهها
داده رابط بین فیلدها
a08
داده رابط بین فیلدها
a08
موضوع مستند نشده
علیبن ابیطالب (ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت - ۴۰ق -- اثبات خلافت
موضوع مستند نشده
شیعه -- دفاعیهها و ردیهها
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )