عنوان

بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی (عفونت انسانی )در منطقه جنوب شرق آران و بیدگل

کد کشور

IR

شماره

۷۸ط

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

کشور محل نشر

IR

عنوان اصلي

بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی (عفونت انسانی )در منطقه جنوب شرق آران و بیدگل

نام عام مواد

[طرح تحقیقاتی]

نام نخستين پديدآور

/ عباس درودگر ، روح اله دهقانی

نام ساير پديدآوران

؛ معاونت پژوهشی - دانشگاه علوم پزشکی کاشان

محل نشرو پخش و غیره

کاشان

تاریخ نشرو بخش و غیره

، ۱۳۷۷.

نام خاص و کميت اثر

۴۷ص.

ساير جزييات

:نمودار .جدول . ۲ن

متن يادداشت

چاپی

متن يادداشت

زمینه و هدف : اصولا لیشمانیوز در جهان بر خلاف سایر بیماریهای عفونی روبه افزایش است . این بیماری در اکثر نقاط ایران بصورت آندمیک در کانون های شهری و روستایی وجود دارد . در سالهای اخیر موارد زیادی از لشمانیوز جلدی در شهرستان آران و بیدگل مشاهده می شود . به منظور روشن شدن وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری ، این تحقیق در منطقه جنوب شرق آران و بیدگل در سال ۱۳۷۷ صورت پذیرفت . مواد و روشها : این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که به منظور تعیین وضعیت اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی در منطقه جنوب شرق آران و بیدگل ( شامل روستاهای فخره ، علی آباد ، ریجن ، ابوزیدآباد ، محمدآباد ، کاغذی ، یزدلان ، قاسم آباد ، حسین آباد شیبانی ) صورت گرفته است . انتخاب خانه ها جهت بررسی بیماری نزد انسان از نمونه گیری احتمالی و از روش تصادفی ساده استفاده شد . کلیه دانش آموزان ، در سنین ۷-۱۸ سال در سه مقطع تحصیلی ابتدایی - راهنمایی و متوسطه به روش سر شماری مورد مطالعه قرار گرفتند . کلیه افراد مورد مطالعه توسط پزشک معاینه کلینیکی شدند و به منظور مشاهده جسم لیشمن از افراد دارای ضایعه مشکوک نمونه برداری بعمل آمد و لامهای تهیه شده پس از رنگ آمیزی با گیمسا در آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده پزشکی مورد بررسی های میکروسکوپی قرار گرفت . پرسشنامه های مخصوص برای افرادی که دارای زخم فعال و جای زخم بودند تکمیل گردید . یافته‌ها : جمعا ۵۱۰۵ نفر در ۹۸۶ خانوار مورد بررسی قرار گرفتند. از این تعداد ۲۵۳۸ نفر ( ۴۹/۷ درصد ) به زخم فعال و جای زخم ( اسکار ) مبتلا بودند . بیشترین فراوانی آلودگی ( ۲۹/۱ درصد ) در گروه سنی ۱۰-۱۹ سال مشاهده گردید . ۳۸/۵ درصد افراد مورد مطالعه دارای جای زخم بودند . میزان زخم فعال سالک در افراد معاینه شده ۱۱/۲ درصد بود . حداکثر ابتلا در گروه سنی زیر ۲۰ سال و برابر ۵۱ درصد وجود داشت . انسیدانس بیماری در روستاهای مورد مطالعه ۴۴/۹۴ در هزار نفر جمعیت محاسبه گردید . در مجموع ۲۹۸۴ دانش آموز دختر و پسر در سنین بین ۷-۱۸ مورد معاینه قرار گرفتند . میزان کل آلودگی ( زخم فعال و جای زخم ) در دانش آموزان مورد مطالعه ۴۴/۲ درصد برآورد شد . در مقطع ابتدایی بیشترین فراوانی آلودگی ( ۵۷/۲ درصد ) مشاهده گردید . ۳۳/۹ درصد دانش آموزان دارای جای زخم بودند . شیوع زخم فعال در دانش آموزان مورد بررسی ۱۰/۳ درصد بود . بیشترین فراوانی آلودگی به زخم فعال در دانش آموزان مقطع تحصیلی ابتدایی مشاهده شد . نتیجه گیری : نتایج این پژوهش بیانگر افزایش بیماری در بین ساکنین منطقه جنوب شرق آران و بیدگل در سال ۱۳۷۷ است . که در مقایسه با مطالعات گذشته زخم فعال سیر نزولی و جای زخم سیر صعودی نشان می دهد . بنظر می رسد بیماری لیشمانیوز جلدی در آینده بصورت بومی در منطقه باقی خواهد ماند . لذا ارائه خدمات آموزشی و بهداشتی به مردم روستاهای منطقه مورد مطالعه ، از بروز عوارض اجتماعی و اقتصادی بیشتر بیماری در محل خواهد کاست

اصطلاح موضوعی

لیشمانیاز جلدی -آران وبیدگل

اصطلاح موضوعی

لیشمانیاز جلدی - اپیدمیولوژی

اصطلاح موضوعی

لیشمانیوز جلدی - عفونت انسانی

مستند نام اشخاص تاييد نشده

درودگر، عباس

مستند نام اشخاص تاييد نشده

دهقانی، روح اله ، مجری طرح

کشور

ایران

شماره بازیابی

ط۷۸،۱۳۷۸،۱۶

وضعیت فهرست نویسی

فهرستنویسی قبلی

فرمت انتشار

p

نوع ماده

XF

پیشوند ISBD اعمال شده است

1

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y