بررسی گلوکانیتم برقند خون ،پروتئین اوری والکتروکاردیوگرام در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی (سالک) در شهرستان آران و بیدگل در سال ۱۳۷۶
نام عام مواد
[طرح تحقیقاتی]
نام نخستين پديدآور
/ دکتر سید فخرالدین صدر و دکترصفرعلی طالاری
نام ساير پديدآوران
؛ معاونت پژوهشی - دانشگاه علوم پزشکی کاشان
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
آران وبیدگل
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۷۶.
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۹۳ص.
ساير جزييات
:جدول.نمودار.۲ن
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
سابقه و هدف : اندازهگیری پروتئین در ادرار در تشخیص سلامت کلیه و مقدار قند خون ناشتا و الکتروکاردیوگرام برای بیماران از اهمیت خاصی برخوردار می باشد . با توجه به انتخابی بودن گلوکانتیم برای درمان مبتلایان به لیشمانیوز جلدی این مطالعه برای تعیین تاثیر گلوکانتیم بر مقدار قند خون ، پروتئین اوری و الکتروکاردیوگرام در مبتلایان به لیشمانیوز جلدی در سال ۱۳۷۶ در شهرستان آران و بیدگل انجام شد . مواد و روشها : این مطالعه به روش تجربی در دو گروه ۵۰ نفری ( مورد و شاهد ) مبتلا به لیشمانیوز جلدی که از نظر سن ، جنس ، تحصیلات ، شغل و محل سکونت مشابه بودند ، انجام گردید . از کلیه افراد مقدار ۵ سی سی خون بطور ناشتا جهت اندازه گیری قند خون و اولین ادرار صبحگاهی جهت اندازه گیری پروتئین اوری ، جمع آوری و از کلیه آنها الکتروکاردیوگرام انجام گردید . سپس مقدار ۵۰ میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن بطور روزانه گلوکانتیم بطور تزریق عضلانی بمدت ۲۱ روز به افراد گروه مورد تزریق گردید پس از یک هفته و در پایان درمان برای افراد گروه مورد مقدار قند خون ، پروتئین اوری و الکتروکاردیوگرام اندازه گیری شد . در گروه شاهد یک هفته و ۲۱ روز پس از شروع مطالعه نمونه های خون و ادرار جمع آوری و الکتروکاردیوگرام انجام گردید . مقدار قند خون به روش ارتوتولوئیدن با دستگاه ۱۰۰۰ RA و پروتئین ادرار با استفاده از نوار ادراری بیومریکس و با روش اسید سولفوسالیسیلیک و الکتروکاردیوگرام با یک دستگاه و توسط فرد متخصص در تمام مراحل بررسی انجام گردید و نتایج حاصل با روش آماری T.T Paired و مک نمار انجام گردید . یافته ها : در این تحقیق ۱۰۰ بیمار مبتلا به لیشمانیوز جلدی در ۲ گروه مورد و شاهد بررسی گردید ، در گروه مورد ۳۵ نفر زن (۷۰ درصد ) و ۱۵ نفر مرد (۳۰ درصد ) ، در گروه شاهد ۲۷ نفر زن (۵۴ درصد ) و ۲۳ نفر زن ( ۴۶ درصد ) در گروههای سنی ۳-۷۵ سال بود . در گروه مورد قبل از شروع درمان هیچکدام از بیماران پروتئین اوری نداشتند . در حین درمان ۶ نفر ( ۱۲ درصد ) و در پایان درمان ۹ نفر ( ۳۸ درصد ) از بیماران پروتئینوری پیدا کردند که همه بیمارانی که پروتئینوری پیدا کردند در حد ۱ مثبت بود و پروتئینوری بالاتر از ۱ مثبت در هیچکدام از بیماران در حین درمان و پایان درمان مشاهده نشد . تغییرات پروتئین اوری در بیماران که تحت درمان قرار گرفتند پس از یک هفته درمان ۲/۰۴ = Z و بعد از سه هفته از شروع درمان ۴ = Z بود و در مقایسه با گروه شاهد ، در تمام موارد اختلاف معنی داری مشاهده گردید . ( .( P < ۰/۰۵ قبل از درمان میانگین قند خون در گروه مورد ۱۰۴/۱۶ میلی گرم درصد و در حین و پایان درمان بترتیب ۸۹/۹۸ میلی گرم درصد ۸۳/۰۸ میلی گرم درصد بود . در جنس مذکر قبل از درمان و حین درمان و پایان درمان میانگین قند خون به ترتیب ۱۰۴/۴۷ ، ۹۰/۱۳ ، ۸۲/۴۷ میلی گرم درصد بود . در جنس مونث میانگین قند خون قبل ، حین درمان و پایان درمان بترتیب شامل ۱۰۴/۰۳ ، ۸۹/۹۱ ، ۸۳/۳۴ میلی گرم درصد بود . بنابراین میانگین قند خون در حین درمان و پایان درمان در هر ۲ جنس به طور یکسان دیده شد . کاهش قند خون در گروه مورد نسبت به گروه شاهد از نظر آماری اختلاف معنی داری نشان داد ( ( P < ۰/۰۰۱ حداقل میزان قند خون قبل از درمان ، یک هفته بعد از شروع درمان و در پایان درمان ( سه هفته پس از شروع درمان ) به ترتیب ۷۲ ، ۶۵ و ۶۵ میلی گرم درصد بود بنابراین کاهش قند خون متعاقب مصرف گلوکانتیم در هیچکدام از بیماران در حد هیپوگلیسمی نبود . برای تغییرات قند خون قبل از درمان و حین درمان از آزمون آماری T استفاده شد که نتیجه ۷/۵ = T بدست آمده که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود . ( ۰/۰۰۱ > ( P یعنی مصرف گلوکانتیم باعث کاهش قند خون در حین درمان می شود . بین قند خون قبل از درمان و پایان درمان کاهش مشاهده شد که این تغییرات از نظر آماری معنی دار بود . ( ۰/۰۰۱ > ( P یعنی مصرف گلوکانتیم باعث کاهش قند خون در حین درمان می شود . قند خون در گروه شاهد در سه مرحله مطالعه و تغییر محسوسی نشان نداد که نشان دهنده عدم تاثیر زخم لیشمن بر میزان قند خون می باشد . در این بررسی تغییرات قند خون در دو گروه مورد و شاهد مقایسه گردید که تغییرات ایجاد شده پش از مصرف گلوکانتیم در گروه مورد نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری نشان داد ( ۰/۰۰۱ > ( P . نتایج نشان داد که مصرف گلوکانتیم در ۲۰ نفر ( ۴۰ درصد ) از کل بیماران مورد مطالعه موجب تغییرات الکتروکاردیوگرام در حین مصرف و پس از مصرف گردید که در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنی داری نشان داد ( ( P < ۰/۰۵ . نتیجه گیری : نتایج نشان داد که مصرف گلوکانتیم در مبتلایان به لیشمانیوز جلدی در مقایسه با گروه شاهد موجب کاهش قند خون و پروتئین اوری و تغییرات الکتروکاردیوگرام گردید . لذا در هنگام استفاده از گلوکانتیم پیشنهاد میشود که در افراد مبتلا ، قند خون و پروتئین ادرار و الکتروکاردیوگرام انجام شود و در صورتیکه قند خون حداقل و یا پروتئین اوری یا تغییرات الکتروکاردیوگرام دارند از گلوکانتیم استفاده نگردد . همچنین در طی مطالعات دیگر مدت باقی ماندن تغییرات پروتئین اوری ، قند خون و الکتروکاردیوگرام بررسی گردد
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
لیشمانیا- آران وبیدگل
اصطلاح موضوعی
لیشمانیا - تشخیص
اصطلاح موضوعی
لیشمانیا - درمان
اصطلاح موضوعی
لیشمانیا - گلوکانتیم
اصطلاح موضوعی
لیشمانیوز جلدی - اثر گلوکانتیم بر قند خون
اصطلاح موضوعی
لیشمانیوز جلدی - اثر گلوگانتیم بر پروتئین اوری
اصطلاح موضوعی
لیشمانیوز جلدی - اثر گلوکانتیم بر الکتروکاردیوگرام
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )