بررسی فراوانی انواع آریتمی های پس از انفارکتوس میوکارد در بیماران بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۸۳
نام عام مواد
[پایاننامه]
نام نخستين پديدآور
/مهناز محمدی کلیشادی
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
[بی جا]
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۸۴
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۶۱ص.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکترای عمومی
نظم درجات
پزشکی
کسي که مدرک را اعطا کرده
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه: انفارکتوس میوکارد یا MI یکی از شایعترین علل بستری در بیمارستانها می باشد و میزان مرگ و میر MI حاد حدود ۳۰ درصد می باشد. قسمت اعظم مرگ و میر مربوط به فیبریلاسیون در عرض ۲۴ ساعت نخست پس از بروز علائم رخ می دهد. لذا با توجه به اهمیت اساسی آریتمی ها در بیماران، مطالعه فوق جهت تعیین فراوانی انواع آریتمی در مبتلایان MI بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۸۳ انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی ( Existing Data) بیمارانی که بر اساس معیارهای هاریسیون ۲۰۰۵ با تشخیص قطعی MI بستری شده بودند به صورت سرشماری بررسی شدند که پرونده بیماران از بایگانی گرفته شد و پرسش نامه ای برای هر یک پر شد که این پرسش نامه شامل خصوصیات : سن، جنس، بیماری زمینه ای، سابقه خانوادگی، سابقه قبلی بیماری ایسکمیک قلبی، مدت درد، علائم همراه، زمان مراجعه به بیمارستان، نوع MI ، نوع آریتمی، زمان آریتمی، اقدامات پس از آریتمی و میزان مرگ پس از آریتمی بود. جهت تشخیص آریتمی ECG های روزانه در طی بستری بیماران بررسی شد و بر اساس آن نوع آریتمی تشخیص داده شد. سپس داده ها به کمک شاخص های توصیف و شاخص های مرکزی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه از ۱۵۷ بیمار مورد مطالعه ۱۰۵ نفر ( ۶۶/۸ درصد) مرد و ۵۲ نفر ( ۳۳/۱ درصد) زن بودند. سن بیماران ۶۷/۲ مثبت منفی ۸/۸۵ سال بود. بیشترین فراوانی آریتمی مربوط به VT ( تاکی کاردی بطنی) بود که ۱۰ مورد ( ۲۳/۲ درصد) و سپس آسیستول ۷ نفر ( ۱۶/۲ درصد) بود. همچنین بیشترین آریتمی ها پس از MI تحتانی با ۲۵ نفر ( ۵۸/۱ درصد) و سپس MI قدامی با ۱۶ نفر ( ۳۷/۱ درصد) بود و در کل افراد، ۱۱۴ نفر ( ۷۲/۶ درصد) بدون آریتمی خاصی بودند. از کل زنان ۱۴ نفر ( ۲۶/۹ درصد) و از مردان ۲۹ نفر ( ۲۷/۶ درصد) دارای آریتمی بودند. بیشترین فراوانی آریتمی در گروه سنی ۳۰-۵۰ سال بود که ۳ مورد ( ۵۰ درصد) بود. شایعترین علامت در آریتمی های پس از MI تعریق که ۴۰ مورد ( ۹۳ درصد) بود و بیشترین علت زمینه ای HTN که ۱۶ مورد ( ۳۷/۲ درصد) بود و پس از آن، سیگار با ۱ مورد (۲۷/۹ درصد) بود. بیشترین فراوانی آریتمی ها در ۴۸ ساعت اول پس از MI رخ داده بود. با تعداد ۲۸ نفر ( ۶۵/۱ درصد) و حدود ۳۱ مورد ( ۷۲ درصد) از موارد آریتمی پس از MI استرپتوکیناز دریافت کرده بودند و ۱۲ مورد ( ۲۷/۹ درصد) استرپتوکیناز دریافت نکرده بودند. بیشترین اقدام انجام شده پس از آریتمی ها، دارو درمانی با ۲۶ مورد ( ۶۰/۴ درصد) بود و ۱۳ نفر ( ۸/۲ درصد) منجر به مرگ شده و ۳۰ نفر ( ۶۹/۷ درصد) زنده مانده بودند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تقریبا یک سوم بیماران پس از MI دچار آریتمی شدند که دو سوم آنها مرد بودند و بیشترین بروز آریتمی در ۴۸ ساعت اول پس از MI بود که لزوم مانیتورینگ و کنترل دقیق در ۴۸ ساعت اول پس از MI به خصوص در مردان را نشان می دهد. واژگان کلیدی: MI، آریتمی.
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
انفارکتوس میوکارد - کاشان
اصطلاح موضوعی
انفارکتوس میوکارد - درمان
اصطلاح موضوعی
آریتمی - عوارض
اصطلاح موضوعی
آریتمی - بررسی
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )