عنوان

مقایسه تاثیر داروهای فلوفنازین تزریقی طولانی اثر، کوئتیاپین و آریپی پرازول خوراکی بر علايم مثبت، منفی، شناختی، حرکتی، پذیرش و همکاری در درمان بیماران با علایم سایکوتیک

شماره

۳۶۸۰پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

مقایسه تاثیر داروهای فلوفنازین تزریقی طولانی اثر، کوئتیاپین و آریپی پرازول خوراکی بر علايم مثبت، منفی، شناختی، حرکتی، پذیرش و همکاری در درمان بیماران با علایم سایکوتیک

نام عام مواد

[پایان نامه]

عنوان اصلي به زبان ديگر

A comparison between the effects of injectable long acting fluphenazine, oral quetiapine and aripiprazole on the positive and negative symptoms, cognition,motor activity,insight and cooperation in patients with psychotic symptoms

نام نخستين پديدآور

بیتا فلاح پور

نام ناشر، پخش کننده و غيره

علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Walfare and Rehabilitation

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۲

نام خاص و کميت اثر

۵۶ص.

متن يادداشت

پیوست

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

20

نظم درجات

07

زمان اعطا مدرک

۱۴۰۰۲/۰۴/۰۴

متن يادداشت

مقدمه: بیماران مبتلا به اختلالات سایکوتیک با مجموعه ای پیچیده از اختلالات خلقی، شناختی و اختلالات حرکتی مواجه می شوند. در این راستا و با هدف بهبود علائم مرتبط با بیماری، اقسام گروههای داروئی مورد استفاده قرار گرفته اند که عمدتا شامل آنتاگونیستهای گیرنده های دوپامینی و سروتونرژیک بوده اند، با این حال چه از لحاظ میزان اثربخشی و چه از لحاظ سطح ایمنی، تفاوت قابل توجهی بین این گروههای داروئی وجود داشته است. در مطالعه حاضر، هدف مقایسه تاثیر داروهای فلوفنازین تزریقی طولانی اثر، کوئتیاپین و آریپی پرازول خوراکی بر علايم مثبت، منفی، وضعیت شناختی و همچنین عوارض جانبی ناشی از درمان با این داروها در بیماران مبتلا به اختلالات سایکوتیک بود. روش کار: این مطالعه از نوع مطالعات کوهورت آینده نگر بود. جامعه مورد مطالعه شامل بیماران بزرگسال مبتلا به اختلال سایکوتیک مراجعه کننده به کلینیک تخصصی روانپزشکی بیمارستان رازی در سال 1401 بودند که کاندید درمان داروئی قرار گرفتند. بر اساس صلاحدید پزشک درمانگر بیماران در یکی از سه گروه درمانی قرار گرفتند که شامل 1) درمان با داروی فلوفنازین تزریقی طولانی اثر (مدیکیت)؛ 2) درمان با داروی Aripiprazole و 3) درمان با داروی Quetiapine بود. کلیه رژیمهای داروئی برای مدت هشت هفته تجویز شدند. پیش از شروع مداخله درمانی و همچنین 3 و 6 ماه پس از آن، ارزیابی از لحاظ وضعیت پاسخدهی به درمانها (بهبود علائم مثبت و منفی و نمره کل علائم مثبت و منفی) و همچنین عوارض جانبی درمان به عمل آمد. نتایج: اثربخشی داروی فلوفنازین تزریقی طولانی اثر در خصوص بهبود علائم مثبت و منفی بیماری، وضعیت شناختی بیماران و همچنین بهبود حرکتی آنان نسبت به دو داروی کوئتیاپین و آریپی پرازول به طور معنی داری بیشتر بود. کوئتیاپین در بهبود علایم منفی از آریپی پرازول بهتر عمل کرده ولی در کنترل علایم مثبت یکسان بودند. تجویز هرسه داروی مذکور با بهبود علائم بیماری سایکوز همراه بوده و در واقع شاهد روند نزولی نمره این علائم طی شش ماه پیگیری درمانی بودیم. اما تفاوت در اثربخشی این داروها تنها طی سه ماه اول پیگیری قابل توجه بود. در General scale اثر مودیکیت و کوئتیاپین بهتر از آریپی پرازول بود ولی تفاوتی بین مودیکیت و کوئتیاپین مشاهده نشد. شدت عوارض داروئی (از قبیل سردرد، تهوع و استفراغ، اسهال، سرگیجه یا یبوست) در گروه تحت درمان با داروهای کوئتیاپین و آریپی پرازول به طور معنی داری کمتر از داروی فلوفنازین بوده و در واقع این دو دارو از سطح ایمنی به مراتب بیشتری نسبت به داروی فلوفنازین برخوردار بودند. از نظر MMSE اثر مودیکیت بهتر از دو داروی دیگر بود. نتیجه گیری: در مقایسه اثربخشی داروهای فلوفنازین تزریقی طولانی اثر، کوئتیاپین و آریپی پرازول خوراکی بر علايم مثبت، منفی، وضعیت شناختی و عملکرد حرکتی بیماران مبتلا به سایکوز، اثربخشی بیشتر فلوفنازین تزریقی طولانی اثر بر دو داروی کوئتیاپین و آریپی پرازول مورد تائید قرار گرفت، هرچند تفاوت محسوسی بین دو داروی اخیر مشاهده نشد. همچنین در خصوص safety داروئی نیز، دو داروی کوئتیاپین و آریپی پرازول از سطح ایمنی بالاتری نسبت به فلوفنازین تزریقی برخوردار بودند. کلیدواژه: سایکوز، فلوفنازین، کوئتیاپین، آری پیپرازول

متن يادداشت

Objectives: To compare the efficacy of Modecate, Aripiprazole and Quetiapine in treatment of positive and negative symptoms, cognition, motor activity in psychotic adults.Methods: Among psychotic adults who were candidate for treatment with Modecate, Aripiprazole or Quetiapine; 35 patients in each group (total 105) were selected. Baseline questionnaires of PANSS, MMSE, AIMS were collected. Drugs were taken for 8 wks. PANSS, MMSE and AIMS questionnaires were refilled after 3 and 6 months.Results: Positive and negative symptoms were best treated by Modecate (p value<0.001). Quetiapine controlled negative symptoms better than Aripiprazole significantly, but they were similar in controlling positive symptoms. In General scale, Modecate was more effective than Aripiprazole but had no meaningful difference with Quetiapine. Quetiapine was better than Aripiprazole in general scale. In total PANSS Modecate was meaningfully the best drug and Quetiapine was better than Aripiprazole (p value<0.05). Modecate showed better effects in MMSE controlling rather than Aripiprazole and Quetiapine. Modecate had more side effects according to AIMS compared by two other drugs.Conclusions: Modecate showed significantly better than Aripiprazole and Quetiapine in controlling positive and negative symptoms and total PANSS and MMSE. It was also better than Aripiprazole in PANSS general score, but it has more side effects according to AIMS.

موضوع مستند نشده

سایکوز

مستند نام اشخاص تاييد نشده

فلاح پور، بیتا

مستند نام اشخاص تاييد نشده

Falahpoor, Bita

مستند نام اشخاص تاييد نشده

رضایی، امید

مستند نام اشخاص تاييد نشده

نصیری صیاد، محمد

کشور

ایران

سازمان

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

تاريخ عمليات

20240131

فرمت انتشار

D

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

279226

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y