عنوان

شناسایی بازنمایی‌های ذهنی مادرانه در زنان مبتلا به افسردگی پریناتال و اثربخشی مداخله¬ی سایکوآنالیتیک والدمدار مختصر مدل ژنو درکاهش نشانگان روانشناختی آنها

شماره

۳۶۹۵پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

شناسایی بازنمایی‌های ذهنی مادرانه در زنان مبتلا به افسردگی پریناتال و اثربخشی مداخله¬ی سایکوآنالیتیک والدمدار مختصر مدل ژنو درکاهش نشانگان روانشناختی آنها

نام عام مواد

[پایان نامه]

عنوان اصلي به زبان ديگر

Identification of maternal subjective representations in women with perinatal depression and effectiveness of brief parent-centered psychoanalytic intervention of the Geneva model in reducing their psychological symptoms

نام نخستين پديدآور

رویا امینی

نام ناشر، پخش کننده و غيره

علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Walfare and Rehabilitation

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۲

نام خاص و کميت اثر

۱۷۹ص.

متن يادداشت

پیوست

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

19

نظم درجات

19

زمان اعطا مدرک

۱۴۰۲/۰۶/۰۴

متن يادداشت

هدف مطالعه حاضر، شناسایی بازنمایی‌های ذهنی مادرانه¬ی زنان مبتلا به افسردگی پریناتال و غیر افسرده در دوره بارداری، و تعیین اثربخشی مداخله¬ی سایکوآنالیتیک والد مدار مختصر مدل ژنو (PCP) در کاهش شدت افسردگی، کاهش استرس والدینی و بهبود پیوند مادر- نوزاد مبتلایان است. روش: در فاز اول پژوهش طی یک مطالعه‌ی همبستگی، از میان زنان باردار نخست‌زای مراجعه‌کننده به کلینیک بارداری بیمارستان شهدای تجریش که در ابتدای سه ماهه آخر بارداری (هفته ۲۶ تا ۲۸) بودند با استفاده از روش نمونه‌گیری احتمالی طبقه‌ای وارون به ترتیب ۹۲ و ۹۶ زن باردار افسرده و غیر افسرده توسط اجرای دو مقیاس افسردگی ادینبورگ و مقیاس غربالگری افسردگی پریناتال (نانزر و ولتما، ۲۰۰۹)، انتخاب شدند. سپس هر دو گروه توسط مصاحبه نیمه ساختار یافته‌ی R مورد مصاحبه قرار گرفتند و بازنمایی‌های ذهنی مادرانه‌ی آن‌ها در ۴ بعد (نوزاد، خود به عنوان مادر، مادر خود و همسر)، مورد ارزیابی قرار گرفت و با یکدیگر مقایسه شد. در فاز دوم پژوهش، از میان زنان باردار افسرده‌ی فاز اول، به صورت در دسترس ۴۰ نفر انتخاب شد و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند. گروه آزمایش طی ۴ جلسه (۲ جلسه قبل زایمان و ۲ جلسه پس از زایمان) تحت مداخله¬یPCP قرار گرفت. پس از اتمام جلسات در ۳ ماه پس از زایمان، افسردگی، استرس والدینی و پیوند مادر- نوزاد و بازنمایی‌های ذهنی هر دو گروه با استفاده از مقیاس افسردگی ادینبورگ، پرسشنامه‌ی استرس والدینی و پیوند مادر و نوزاد در پس از زایمان و مصاحبه‌ی نیمه ساختاریافته‌ی R اندازه-گیری شد. سپس، در ۶ ماهگی نوزاد، ارزیابی پیگیری با استفاده از ابزارهای مذکور تکرار شد. داده¬های به¬دست آمده با استفاده از روش‌های همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس با اندازه¬گیری مکرر، تحلیل کوواریانس و آزمون خی دو در نسخه¬ی ۲۶ نرم افزارSPSS مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج: در فاز اول مطالعه، تفاوت میان پروفایل بازنمایی‌های زنان افسرده و غیرافسرده در بارداری ترسیم شد. براساس داده¬های حاصل از آزمون t مستقل، میان بازنمایی‌های مادرانه‌ی گروه افسرده و غیرافسرده در تمام ابعاد (نوزاد، خود به¬عنوان مادر، مادر خود، و همسر) تفاوت معنی¬داری وجود داشت (۰۵/۰p<. ) در فاز دوم مطالعه نتایج تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر و t مستقل، تاثیر PCP را بر کاهش علائم افسردگی، کاهش استرس والدینی (حوزه مادر) و همچنین بهبود پیوند مادر- نوزاد نشان داد. در حالیکه PCP تنها بازنماییهای مربوط به «نوزاد» و «خود به-عنوان مادر» را در جهت مثبت تغییر داد. نتیجه گیری: با توجه به تفاوت میان پروفایل بازنمایی‌های زنان افسرده و غیر افسرده در بارداری و همچنین با توجه به تأیید تاثیر مداخله¬ی PCP در کاهش شدت افسردگی پریناتال، کاهش استرس والدینی مادران در پس از زایمان، و بهبود پیوند مادر و نوزاد به نظر می‌رسد این مداخله، در پیشگیری از افسردگی پریناتال و استرس¬های والدینی و همچنین اختلالات پیوند مادر و نوزاد موثر باشد و بتواند در حوزه پریناتال به سایر برنامه‌های درمانی والدمدار مورد استفاده در ایران اضافه شود. واژه‌های کلیدی: بازنماییهای ذهنی مادرانه، افسردگی پریناتال، بارداری، ، استرس والدینی، پیوند مادر- نوزاد

متن يادداشت

Purpose: The purpose of this study is to identify the mental representations of women suffering from perinatal depression and non-depressed women during pregnancy, and to determine the effectiveness of the parent psychoanalytic intervention of Geneva model (PCP) in reducing depressive symptoms, Parental Stress, and improving of mother-infant bond.Method: In the first phase of the research, during a correlational study, among the primiparous pregnant women referred to the prenatal clinic of Tajrish Hospital who were at the beginning of the last trimester of pregnancy (26th to 28th week of pregnancy) using reverse stratified probability sampling method, respectively 92 and 96 depressed and non-depressed pregnant women were selected by administering the EPDS, and DADP Scales. Then, both groups were interviewed by semi-structured interview R and their maternal mental representations in 4 dimensions (baby, self as mother, own mother and wife) were evaluated and compared with each other. In the second phase of the research, among the depressed pregnant women of the first phase, at least 30 people were selected and they were randomly placed in two experimental and control groups. The experimental group underwent PCP intervention during 4 treatment sessions (2 sessions before delivery and 2 sessions after delivery). After completing the treatment in 3 months after delivery, depression, parental stress and mother-infant bond and mental representations of both groups using the EPDS, PSI, PBQ and R-interview was measured. Then, when the baby was 6 months old, the follow-up assessment was repeated using the mentioned tools. The obtained data were analyzed using Pearson's correlation, analysis of variance with repeated measures, analysis of covariance and chi-square test in SPSS version 26.Results: In the first phase of the study, the difference between the representation profiles of depressed and non-depressed women during pregnancy was drawn. Based on the data from the independent t test, there was a significant difference between the maternal representations of the depressed and non-depressed groups in all dimensions (baby, self as mother, own mother, and wife) (p<0.05). ). In the second phase of the study, the results of repeated measurement variance analysis and independent t-test showed the effectiveness of PCP on reducing depression symptoms, reducing parental stress (mother domain) and improving the mother-infant bond. While PCP only changed the representations related to the baby and herself as a mother in a positive direction.Conclusion: Considering the difference between the representation profile of depressed and non-depressed women during pregnancy and also regarding the confirmation of the effectiveness of PCP in reducing the symptoms of perinatal depression, this intervention seems to be a promising preventive treatment for perinatal depression. and can be added as a useful intervention in the field of mother and baby psychotherapy to other parent-centered intervention programs used in Iran.Keywords: Maternal mental representations, Pregnancy, Perinatal depression, Parental Stress, mother-infant

موضوع مستند نشده

استرس والدینی

موضوع مستند نشده

Maternal mental representations

مستند نام اشخاص تاييد نشده

امینی، رویا

مستند نام اشخاص تاييد نشده

Amini, Roya

مستند نام اشخاص تاييد نشده

شکیبا، شیما

مستند نام اشخاص تاييد نشده

افراخته، مریم

مستند نام اشخاص تاييد نشده

پورمحمدرضای تجریشی، معصومه

کشور

ایران

سازمان

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

تاريخ عمليات

20240131

فرمت انتشار

D

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

279226

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y