عنوان

بررسی تاثیر تحریک یکطرفه قشر پره فرونتال خلفی کناری و قشر حرکتی اولیه با جریان مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) بر پلاستیسیته مغزی ( با شاخصهای Magnetic resonance spectroscopy)، میزان اسپاستیسیته و بهبود عملکرد اندام فوقانی، در بیماران سکته مغزی مزمن :ـ کار آزمایی بالینی کنترل‌شده دو سو کور

شماره

۳۶۴۹پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

بررسی تاثیر تحریک یکطرفه قشر پره فرونتال خلفی کناری و قشر حرکتی اولیه با جریان مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) بر پلاستیسیته مغزی ( با شاخصهای Magnetic resonance spectroscopy)، میزان اسپاستیسیته و بهبود عملکرد اندام فوقانی، در بیماران سکته مغزی مزمن :ـ کار آزمایی بالینی کنترل‌شده دو سو کور

نام عام مواد

[پایان نامه]

عنوان اصلي به زبان ديگر

The effect of uni-hemispheric dual-site anodal tDCS on brain plasticity (with magnetic resonance spectroscopy), degree of spasticity and improvement of upper limb motor function in chronic stroke patients: A randomised clinical trial

نام نخستين پديدآور

سمیه آذرنیا

نام ناشر، پخش کننده و غيره

علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Walfare and Rehabilitation

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۲

نام خاص و کميت اثر

۸۸ص.

متن يادداشت

پیوست

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

20

نظم درجات

11

زمان اعطا مدرک

۱۴۰۲/۰۶/۱۲

متن يادداشت

مقدمه: مطالعات فانکشنال ام آر آی نشان داده است تحریک همزمان دو نقطه قشر حرکتی اولیه (M1) و قشر پره فرونتال خلفی کناری (DLPFC) یک طرفه قشر مغزی (transcranial Direct current stimulation (tDCS) Uni hemispheric concurrent dual side) باعث افزایش تحریک پذیری قشر حرکتی شده است. اما هنوز مشخص نیست افزایش تحریک‌پذیری دو منطقه قشر مغز، تا چه حد قدرت سیناپسی و به دنبال آن پلاستی سیته را افزایش میدهد و عملکرد بالینی آن چقدر است. لذا هدف این مطالعه بررسی اثر tDCS یک‌طرفه قشر حرکتی اولیه و قشر پره فرونتال خلفی کناری ، بر پلاستیسیته مغزی با استفاده از روش (MRS)Magnetic Resonance Spectroscopy ، میزان اسپاستیسیته و بهبود عملکرد اندام فوقانی ناشی از آن در بیماران سکته مغزی مزمن می‌باشد.مواد و روش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور، 18 بیمار سکته مغزی تنه شریان مغزی میانی مزمن شرکت کردند. بیماران بطور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه 5 جلسه پشت هم تحریک واقعی M1 را دریافت کردند. گروه مداخله تحریک واقعی DLPFC را همزمان با M1 دریافت میکرد اما گروه کنترل تحریک شم DLPFC را دریافت کرد. جریان انتخابی 1 میلی آمپر به مدت 20 دقیقه با الکترودهای فعال:4*4 سانتی متر الکترود رفرنس: 5*7 سانتی متر بود. تست عملکرد حرکتی فوگل مایر، بررسی اسپاستی سیته با مقیاس اصلاح شده اصلاح شده اشورث، وبررسی متابولیت های ان استیل آسپارتات(NAA) ، کولین (Cho) و کراتین (Cr) با MRS قبل و یک روز پس از اخرین تحریک انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری یو من ویتنی و ویلککسون استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بعد از مداخله، غلظت NAA و Cho به طور معنی‌داری در M1 (به ترتیب P=0.040، P=0.050) افزایش یافت. مداخله بر بهبود عملکرد حرکتی، دامنه حرکتی پسیو و درد مفاصل موثر نبود(00/0=,P43/0P=, 43/0=P)نتیجه گیری:نتایج مطالعه اصلی نشان داد (M1-DLPFC) a-tDCSUHCDS تغییرات متابولیتی بهتری نسبت به a-tDCS روتین در مغز ایجاد نکرد و نتوانست عملکرد حرکتی بیماران و میزان اسپاستی سیته فلکسورهای آرنج و مچ بیماران سکته مغزی مزمن را بهبود ببخشد.کلید واژه : تحریک جریان مستقیم فراجمجمه ای؛ سکته مغزی مزمن؛ طیف سنجی رزونانس مغناطیسی؛ عملکرد حرکتی

متن يادداشت

Introduction: Functional MRI studies have shown that simultaneous stimulation of two points of the primary motor cortex (M1) and the posterior lateral prefrontal cortex (DLPFC) on one side of the cerebral cortex (transcranial direct current stimulation (tDCS) uni-hemispheric simultaneous dual side) increases stimulation.But it is still not clear how much the increase in excitability of two areas of the brain cortex increases synaptic strength and then plasticity and how much its clinical function is. Therefore, the aim of this study is to investigate the effect of unilateral tDCS of the M1 and DLPFC on brain plasticity with magnetic resonance spectroscopy (MRS), the degree of spasticity and improvement of upper limb motor function in chronic stroke patients Materials and methods: 18 patients with chronic middle cerebral artery stroke participated in this double-blind clinical trial. Patients were randomly divided into intervention and control groups. Both groups received 5 consecutive sessions of real M1 stimulation. The intervention group received real DLPFC stimulation at the same time as M1, while the control group received sham DLPFC stimulation. The selected current was 1 mA for 20 minutes with active electrodes: 4 x 4 cm, reference electrode: 7 x 5 cm. fugle-meyer motor function test, spasticity assessment with modified modified Ashworth scale and MRS were performed before and one day after the last stimulation. U-Man-Whitney and Wilcoxon statistical tests were used to analyse the data.Results: The results showed that the concentration of NAA and Cho in M1 increased significantly after the intervention (P=0.040, P=0.050 respectively). However, the metabolite ratio did not show any sign.Conclusion:The results of the main study showed that a-tDCSUHCDS (M1-DLPFC) did not produce better metabolic changes in the brain than conventional a-tDCS and could not improve the motor function of patients and the spasticity of elbow and wrist flexors in chronic stroke patients.Keyword: transcranial direct current stimulation; chronic stroke; magnetic resonance spectroscopy; Motor function

موضوع مستند نشده

سکته مغزی مزمن

موضوع مستند نشده

chronic stroke

مستند نام اشخاص تاييد نشده

آذرنیا،سمیه

مستند نام اشخاص تاييد نشده

Azarni, Somayeh

مستند نام اشخاص تاييد نشده

عبداللهی، ایرج

مستند نام اشخاص تاييد نشده

عزتی، کامران

کشور

ایران

سازمان

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

تاريخ عمليات

20231011

فرمت انتشار

D

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

279226

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y