بررسی و نقد روانکاوانه نمایشنامه¬های "نیچه، ای پسر بد! " نوشته ریچارد فورمن و "حقایقی دربارە یک ماهی مرده" نوشته محمد چرمشیر براساس دیدگاه زیگموند فروید و ژاک لکان
نام نخستين پديدآور
سمیه یوسفیان
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
ادبیات فارسی و زبانهای خارجی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۲
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۱۵ص.
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
زبان و ادبیات فارسی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۲/۰۶/۳۰
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
پژوهش حاضر با توجه به ارتباط روانشناسی و هنر، به بررسی و تطبیق دو اثر" نیچه، ای پسر بد!" نوشته ریچارد فورمن و " حقایقی درباره یک ماهی مرده" نوشتۀ محمد چرمشیر از منظر روانکاوی پرداخته است. طبق تقسیم بندی فروید از روان و ذهن انسان به خودآگاه، ناخودآگاه و نیمه آگاه و همچنین نظریۀ لکان درمورد ارتباط علوم مختلف ازجمله هنر و فلسفه و ادبیات با روانکاوی، مطالعه و بازکاوی این دو اثر از منظرهای گوناگون لازم به نظر می¬رسید. نویسندگان دو نمایشنامۀ موردبحث، با توجه به برخی از مشخصه¬ها و رفتارهای انسان مدرن معاصراز یک سو، و تابوهای موجود درجامعۀ ایران وآمریکا از سوی دیگر، آثار متفاوت و شایستۀ پژوهشی را خلق کرده اند. براساس یافته¬های این پژوهش هر دو نویسنده با بهره¬گیری از نوعی سوررئالیسم به عوالمی فراتر از واقعیت راه یافته¬اند و از این طریق برخی از پیچیدگی¬ها و مشخصه¬های روانی شخصیت¬های خود و انسان معاصر را درپیش چشم خواننده قرار داده¬اند. بازخورد جامعه و اطرافیان، خودسانسوری و علایق شخصیت¬های نمایش و ترس از مرگ و توهم، آزادی فرد، حقیقت و دروغ از جمله عواملی است که در روان و رفتارانسان تأثیر گذار تلقی می¬شود و از جمله مباحثی است که در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته است. این پژوهش به صورت کتابخانه¬ای( اسنادی) و براساس روش توصیفی- تحلیلی در چهارفصل سامان یافته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می¬دهد که هر دو نمایشنامه در عین برخورداری از بعضی تفاوت¬ها، شباهت¬های ساختاری و محتوایی گوناگونی با یکدیگر دارند. هر دو نمایشنامه به شیوۀ سوررئالیستی کوشیده¬اند نقاب از چهرۀ انسان مدرن برداشته و "خود" واقعی انسان¬ها را به نمایش بگذارند.
متن يادداشت
AbstractThe present research is based on the relationship between psychology and art, to examine and compare two works “Bad boy Nietzsche” written by Richard Furman and “The truth about a dead fish“written by Mohammad Charamshir it is discussed from the perspective of psychoanalysis. According to Freud’s division of the psyche and human mind into conscious, unconscious and semi- conscious, as well as Lacan ,s theory about the relationship between different sciences, including, art, philosophy and literature with psychoanalysis, it seems necessary to study and re-examine these two works from different perspectives.The authors of the two plays in question have created different works worthy of research, paying attention to some characteristics and behaviors of contemporary modern man on the one hand, and the paintings in the society of Iran and America on the other hand. Based on the findings of this research, both writers have reached worlds beyond reality by using a kind of Surrealism. And in this way, some of the complexities and psychological characteristics of their characters and contemporary people have been presented to the reader.Feedback from the society and people around, self-censorship and the interests of the show’s characters, fear of death and illusion, individual freedom, truth and lies are among the factors that are considered to be effective in the human psyche and behavior and are among the topics that were studied in this research.This research is organized in four chapters based on the descriptive- analytical method. The results of this research show that both dramas, while having some differences, have various structural and content similarities with each other. Both dramas have tried to remove the mask from the face of modern man in a surrealistic manner and show the true self of people.
عنوانهای گونه گون دیگر
عنوان گونه گون
Review and psychoanalytical criticism of shows “Bad boy Nietzsche” written by Richard Furman and “The truth about a dead fish“written by Mohammad Charamshir, based on Frued and Lacan point of view
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )