عنوان

طراحی الگوی توسعۀ پایدار روستایی در استان چهارمحال و بختیاری

شماره

پ۲۸۸۳۷

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

per

عنوان اصلي

طراحی الگوی توسعۀ پایدار روستایی در استان چهارمحال و بختیاری

نام نخستين پديدآور

عليرضا انصاري اردلي

نام ناشر، پخش کننده و غيره

کشاورزی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۳۹۹

نام خاص و کميت اثر

۲۱۳ص.

مواد همراه اثر

سی دی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکتری

نظم درجات

مهندسی توسعه کشاورزی

زمان اعطا مدرک

۱۳۹۹/۱۱/۲۹

متن يادداشت

پژوهش حاضر با هدف طراحي الگوی توسعه پایدار روستایی در استان چهارمحال و بختیاری در شش فاز انجام گرفته است. مرحلۀ اول و دوم بررسی راهبردها و الگوهای توسعۀ پایدار روستایی و تعیین الزامات طراحی و استقرار مدل اجرایی با مرور مدل‌‌های و چارچوب‌‌های مختلف توسعه پايدار روستايي انجام گرفت و مرحله سوم تدوین و اعتبار سنجی شاخص‌های توسعۀ پایدار روستایی با استفاده از پنل متخصصین بوده است در مرحلۀ چهارم و مرحله‌ پنجم تعیین سطوح پایداری و پهنه‌بندی دهستان‌ها چهار محال بختياري با مدل تاپسيس بوده است و در نهایت راهکارهای توسعه پایدار روستایی با استفاده از تحلیل AHP تدوین گردید. جامعه آماری پژوهش شامل 759 روستای استان و مطلعین و خبرگان محلی در سطح روستا بوده است. حجم نمونه در دو گروه شامل 13 روستای واقع در 16 دهستان استان با استفاده از نمونه گیری طبقه‌ای با انتساب متناسب و همچنین 390 نفر از مطلعین روستایی (دهیار، شورا، خبرگان محلی) انتخاب شده است. به منظور سنجش پایداری روستاها در کل 65 متغیر در 19 شاخص و 4 بعد اقتصادی، اجتماعی-انسانی، نهادی-زیرساختی و زیست‌محیطی مورد بررسی قرار گرفتند. در بعد اقتصادی 17 متغیر در پنج شاخص اشتغال، تامین مالی، مالکیت و دارایی، مدیریت ریسک، امنیت غذایی مورد بررسي قرار گرفتند كه شاخص مديريت ريسك بالاترين رتبه و تأمين مالي پايين‌ترين رتبه را به خود اختصاص داده است. در بعد اجتماعی 18 متغیر در پنج شاخص پویایی جمعیت، مدیریت آموزش و اطلاعات، امنیت و رضایت اجتماعی، تعاون و سرمایه اجتماعی و بهداشت و سلامت مورد بررسي قرار گرفتند كه شاخص مدیریت آموزش و اطلاعات بالاترين رتبه و بعد امنیت و رضایت اجتماعی پايين‌ترين رتبه را به خود اختصاص داده است. 12 متغیر توسعه نهادی-زیرساختی مورد مطالعه در 3 شاخص حمایتی-زیرساختی ، خدمات زیربنایی کشاورزی، بهسازی و آبادانی روستایی بررسی شد که كه رتبه اي آنها نزديك بهم بوده است. 18 متغیر زیست محیطی مورد مطالعه در 6 شاخص مدیریت منابع طبیعی و اکوسیستم، مدیریت انرژی، تنوع زیستی، مدیریت تلفیقی آفات، مدیریت آب، مدیریت خاک بررسی شد كه شاخص مدیریت منابع طبیعی و اکوسیستم بالاترين رتبه و شاخص تتوع زيستي پايين‌ترين رتبه را به خود اختصاص داده است. پهنه بندي و رتبه بندی دهستان‌ها براساس 4 شاخص اصلی توسعۀ پایدار روستایی نشان داد در شاخص اقتصادی دهستان سامان، جوانمردی و فلارد با کسب رتبه اول، دوم و سوم به ترتیب پایدارترین دهستان‌ها در بعد اقتصادی بودند و دهستان دیناران با کسب کم ترین ارزش ناپایدارترین دهستان در بعد اقتصادی بود. در شاخص اجتماعی-انسانی بازفت پایین، فلارد و پشتکوه به ترتیب با کسب بیشترین نمره در رتبه اول، دوم و سوم پایداری قرار داشتند و دهستان دیناران با کسب کمترین ارزش ناپایدارترین دهستان در بعد اجتماعی-انسانی کسب کرد. در بعد توسعۀ نهادی و زیرساختی، دهستان‌های لار، سامان و جوانمردی به ترتیب با کسب بیش ترین ارزش در رتبه اول تا سوم پایدارترین دهستان‌های استان قرار گرفتند و دهستان سراب علیا با کسب کم ترین نمره توسعۀ نهادی و زیرساختی ناپایدارترین دهستان استان شناخته شده است. در بعد شاخص زیست محیطی، دهستان‌های جوانمردی، فلارد و لار به ترتیب با کسب بیشترین نمره ها در رتبه های اول تا سوم قرار گرفته و از نظر شاخص زیست محیطی پایدارترین دهستان‌های استان محسوب می شوند و دهستان دشت زرین با کسب کمترین نمره در رتبه 16 قرار گرفته و ناپایدارترین دهستان در بعد شاخص زیست محیطی است. در پهنه‌بندي توسعه پايداري روستايي كل( تلفيقي) دهستان لار با مقدار 95284/0 بهترین وضعیت توسعۀ پایدار روستایی را داشت و پس از آن جوانمردی و سامان به ترتیب با ارزش نهایی 82076/0 و 76240/0 وضعیت مساعدتری نسبت به دیگر دهستان‌ها به لحاظ توسعۀ پایدار روستایی داشته اند. دهستان دیناران با ارزش وزنی 05378/0، پس از سراب علیا و دوآب با ارزش نهایی 17196/0 و 30718 ضعیف‌ترین دهستان‌ها به لحاط توسعۀ پایدار روستایی بودند. مرحله ششم تحقيق: شناسايي راهبردهاي رسيدن به توسعۀ پايدار با روش AHP است كه نتايج نشان داد در ميان گزيدارهاي شناسايي ‌شده بر حسب وزن نسبي «ترويج و توسعه معيشت پايدار روستايي» با وزن سبي383/0 در اولويت اول قرار دارد. بعد از آن، گزيدارهاي «توانمند سازي جامعه محلي با توسعه انجمن‌ها ، تعاوني‌ها، NGO ها» ، «امنيت غذايي و بهداشت و سلامت روستاييان با توليد محصولات كشاورزي سالم» و «توسعه طرح‌هاي عمراني- زيرساختي با توسعه طرح هادي و پروژه‌هاي زيست‌محيطي روستايي» به ترتيب با وزن نسبي 278/0، 193/0، 138/0 و 104/0 در اولويت‌هاي بعدي قرار گرفته‌اند.

متن يادداشت

Abstract:The current research was conducted with the aim of designing a model of sustainable rural development in Chaharmahal and Bakhtiari province in six phases. The first and second stages of reviewing the strategies and models of sustainable rural development and determining the requirements for the design and establishment of the executive model were carried out by reviewing different models and frameworks of sustainable rural development, and the third stage was the formulation and validation of sustainable rural development indicators using a panel of experts. The fourth and fifth stages of determination of the sustainability levels and zoning of the rural were four Mohal Bakhtiari with the TOPSIS model and finally, sustainable rural development strategies were developed using AHP analysis. The statistical population of the research included 759 rural of the province and local informants and experts at the village level. The sample size in two groups including 13 rural located in 16 rural districts of the province was selected using stratified sampling with proportional assignment and also 390 village informants (villagers, councilors, local experts). In order to measure the sustainability of rural, a total of 65 variables were examined in f19 indicators and 4 economic, social-human, institutional-infrastructural and environmental dimensions. In the economic dimension, 17 variables were studied in five indices of employment, financing, ownership and property, risk management, food security, and the index of risk management has the highest rank and financial provision has the lowest rank. In the social dimension, 18 variables were examined in five indicators of population dynamics, education and information management, security and social satisfaction, cooperation and social capital, and health and health. is assigned to itself. 12 institutional-infrastructural development variables were studied in g3 supporting-infrastructural indicators, agricultural infrastructure services, improvement and rural development, whose rank was close to each other. 18 studied environmental variables were analyzed in 6 indicators of natural resources and ecosystem management, energy management, biodiversity, integrated pest management, water management, soil management, and the index of natural resources and ecosystem management had the highest rank and the biodiversity index had the lowest rank. dedicated. The zoning and ranking of rural based on the 4 main indicators of sustainable rural development showed that in the economic index, Saman, Javanmardi and Flard rural were the most stable rural in the economic dimension with the first, second and third ranks respectively, and Dinaran village was the most unstable village with the lowest value. It was economic. In the socio-human index of low return, Flard and Pushtkoh were in the first, second and third place of stability, respectively, with the highest scores, and Dinaran dehstan was the most unstable dehest in the social-human dimension, with the lowest value. In terms of institutional and infrastructural development, Lar, Saman, and Jawanmardi counties were ranked first to third most stable counties in the province, respectively, with the highest values, and Sarab Alia county is known as the most unstable county in the province with the lowest score of institutional and infrastructure development. In terms of the environmental index, Javanmardi, Flard, and Lar districts are ranked first to third with the highest scores, and they are considered the most stable districts of the province in terms of environmental index, and Dasht Zarin district ranks 16th with the lowest score. It is located and is the most unstable village in terms of environmental index. In the zoning of total (combined) rural sustainable development, Lar dehistan had the best rural sustainable development status with a value of 0.95284, followed by Jawanmardi and Saman respectively with final values of 0.82076 and 0.76240, a more favorable situation than other dehistans in terms of They have had sustainable rural development. Dinaran village with a weighted value of 0.05378, after Sarab Alia and Doab with a final value of 0.17196 and 30718 were the weakest rural in terms of sustainable rural development. The sixth stage of the research is to identify the strategies to achieve sustainable development with the AHP method, and the results showed that among the identified priorities, "promotion and development of sustainable rural livelihood" with a weight of 0.383 is the first priority. After that, "Empowerment of the local community by developing associations, cooperatives, NGOs", "Food security and health and health of villagers by producing healthy agricultural products" and "Development of construction-infrastructure projects by developing Hadi plan and rural environmental projects" They are placed in the next priorities with a relative weight of 0.278, 0.193, d0.138 and 0.104 respectively.

عنوان گونه گون

Sustainable Rural Development Model Design in Chaharmahal Va Bakhtiyari Province

عنصر شناسه اي

‏انصاري اردلي،

ساير عناصر نام

‏عليرضا

کد نقش

تهیه کننده

عنصر شناسه اي

‏محمدرضایی،

عنصر شناسه اي

یادآور،

ساير عناصر نام

‏رسول

ساير عناصر نام

‏حسین

تاريخ

استاد راهنما

تاريخ

استاد مشاور

عنصر شناسه اي

تبریز