عنوان

اثرات مورفین بر تشنج ناشي از كينديلينگ شیمیایی در موش صحرایی

شماره

پ۲۸۱۹۳

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

per

عنوان اصلي

اثرات مورفین بر تشنج ناشي از كينديلينگ شیمیایی در موش صحرایی

نام نخستين پديدآور

مرجان عبداله زاده

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دامپزشکی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۱

نام خاص و کميت اثر

۹۵ص.

مواد همراه اثر

سی دی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکتری

نظم درجات

دكتري عمومی دامپزشكي

زمان اعطا مدرک

۱۴۰۱/۱۰/۲۸

متن يادداشت

پیش زمینه : کیندلینگ یک مدل مزمن القا صرع است که در آن تجویز مکرر و متناوب محرک‌های شیمیایی/الکتریکی تحت تشنجی می‌تواند منجر به تقویت پیشرونده تشنج شود که به فعالیت تشنج عمومی ختم می‌شود. این روش تغییرات پایداری در مغز ایجاد می کند. کیندلینگ پنتیلن تترازول (PTZ) با انواع تغییرات در سطح رفتاری، عصبی فیزیولوژیکی و عصبی شیمیایی همراه بوده که منجر به تغییرات طولانی مدت در تراکم گیرنده گلوتامات هیپوکامپ و قشر مغز، تقویت پتانسیل میداني تک سیناپسی در هيپوكامپ مي شود. از سوی دیگر، مشخص شده است که پپتیدهای اپيوئيدي درون زاد فرآیندهای تحریک پذیری مرکزی را تعدیل و تنظیم می کنند. بنابراين هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی الکتروفیزیولوژیک اثرات استفاده همزمان و مزمن مورفین بر تغییرات ناشی از کیندیلینگ شیمیایی با پنتیلن تترازول در تعداد، دامنه و زمان شروع فعاليت هاي شبه تشنجي می باشد.روش کار: 40 سر موش صحرایی نر ویستار 200 تا 250 گرم به طور تصادفی به 4 گروه نرمال سالین (کنترل منفی، 1 ميلي ليتر بر كيلوگرم)، دیازپام (کنترل مثبت، 2 ميلي گرم بر كيلوگرم)، مورفین 2 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم با 10 سر حیوان در هر گروه تقسیم بندی شدند. به حیوانات دوزهای داخل صفاقی روزانه دیازپام، نرمال سالین یا مورفین به مدت 10 هفته تزریق شد. برای القاء کیندلینگ، پنتیلن تترازول 35 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت یک روز در میان به مدت 10 هفته استفاده شد. در پايان 10 هفته، حیوانات با ترکیب کتامین-زایلازین (80+8 میلی گرم بر کیلوگرم، داخل صفاقی) بی هوش شدند و برشی به طول 2-5/1سانتی متر به صورت طولی در ناحيه سر ایجاد شد و بعد از مشخص کردن نقطه برگما بر اساس مختصات واتسون، الکترود ثبت در ناحیه CA1 هیپوکامپ قرار داده شد و بعد از ثبت فعالیت پایه ای مغز به مدت 5 دقیقه در حالت پایه برای القاء فعالیت های تشنجی از پنتیلن تترازول با دوز 80 میلی گرم بر کیلوگرم داخل صفاقی استفاده شد. بعد از القاء فعالیت ها، با استفاده از دستگاه eLab، پتانسیل های عمل میدانی از ناحیه CA1 هیپوکامپ ثبت شد و در نهایت برای ساپرس فعالیت های مورد نظر از دیازپام 2 میلی گرم بر کیلوگرم استفاده شد. همچنین تلاش هایی برای به حداقل رساندن رنج حیوانات و کاهش تعداد حیوانات مورد استفاده در آزمایش انجام شد.نتایج: در گروهی از حیوانات که مورفین را با دوز 2 و 10 میلی گرم بر کيلوگرم دریافت کرده بودند، فعالیت های تشنجی به لحاظ تعداد اسپایک ها در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان می دهد. در صورتیکه دامنه فعالیت های تشنجی و زمان شروع آنها تفاوت معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل نشان نمی دهد.نتیجه گیری: مصرف مزمن مورفين همزمان با كيندلينگ ناشي از پنتیلن تترازول به صورت وابسته به دوز باعث تشديد فعاليت هاي تشنجي مي شود.

متن يادداشت

Kindling is a chronic model of epilepsy in which repeated and periodic administration of sub-convulsive chemical/electrical stimulants can lead to progressive enhancement of seizures culminating in generalized seizure activity. This method creates permanent changes in the brain. PTZ kindling is associated with a variety of behavioral, neurophysiological, and neurochemical changes that lead to long-term changes in glutamate receptor density in the hippocampus and cerebral cortex, strengthening the single synaptic field potential in the hippocampus. On the other hand, it is known that endogenous opioid peptides modulate and regulate central excitability processes. Therefore, the purpose of current study is to examine the effects of simultaneous and chronic use of morphine as measured through electrophysiological means on the alteration of seizure-like activities caused by PTZ chemical kindling, including changes in number, amplitude, and onset time.Method: 40 male Wistar rats, with weights ranging from 200 to 250 grams, were randomly assigned to four groups of normal saline (negative control, 1 ml/kg), diazepam (positive control, 2 mg/kg), morphine 2 and 10 mg/kg with 10 animals in each group. Animals were administered daily intraperitoneal doses of diazepam, normal saline or morphine for a period of 10 weeks. Pentylenetetrazole 35 mg/kg was administered every other day for 10 weeks to induce kindling. At the end of 10 weeks, the animals were anesthetized with the ketamine-xylazine combination (80+8 mg/kg, intraperitoneally). A 1.5-2 cm longitudinal incision was made in the head region, with Bregma being identified based on Watson's coordinates. An electrode was then positioned within the CA1 region of the hippocampus, whereupon the brain basic activity was recorded for 5 minutes in a baseline state. Subsequently, 80 mg/kg of pentylenetetrazole was administered intraperitoneally to induce seizure activity. Following the induction of activities using the eLab device, field action potentials were collected from the CA1 region of the hippocampus, and diazepam 2 mg/kg was administered to suppress the desired activities. Efforts were also made to minimize animal suffering and to reduce the number of animals used in the experiment.Result: In a group of animals that received morphine at doses levels of 2 and 10 mg/kg, convulsive activities showed a significant increase in terms of the number of spikes compared to the control group. However, the amplitude of convulsive activities and their onset time does not show a significant difference compared to the control group.Conclusion: A dose-dependent increase in seizure activity was observed when chronic morphine use was combined with kindling caused by pentylenetetrazol.

عنوان گونه گون

Effects of morphine on chemical-induced kindling seizure in rat

عنصر شناسه اي

‏عبداله زاده،

ساير عناصر نام

‏‏مرجان

کد نقش

تهیه کننده

عنصر شناسه اي

‏ پناهي،

ساير عناصر نام

‏‏يوسف

تاريخ

استاد راهنما

عنصر شناسه اي

‏تبریز