ارزیابی برخی صفات فیزیولوژیکی و اجزای عملکرد دانه بالنگوی شهری (Lallemantia iberica Fischer & C.A. Meyer) تحت تأثیر محدودیت آب و کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی
نام نخستين پديدآور
سیده وجیهه جلالی دینآباد
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
کشاورزی
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۸۸ص.
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
آگروتکنولوژی گرایش فیزیولوژی گیاهان زراعی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۰۶/۳۰
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
به¬منظور بررسی اثر محدودیت آب و کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی بر برخی ویژگی¬های فیزیولوژیکی، عملکرد دانه و متابولیت¬های ثانوی گیاه دارویی بالنگوی شهری (Lallemantia iberica Fischer & C.A. Meyer)، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به¬صورت اسپلیت¬پلات بر پایه طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1400 اجرا شد. در این آزمایش فواصل آبیاری (1I، 2I، 3I و 4I: به ترتیب آبیاری پس از 70، 100، 130 و 160 میلی¬متر تبخیر از تشتک کلاس A) در کرت¬های اصلی و تیمارهای مختلف کودی (کود شیمیایی فسفات آمونیوم، کود زیستی ازتو بارور ۱ + فسفات بارور ۲ و ورمی¬کمپوست) و شاهد در کرت¬های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کاهش فراهمی آب سبب افزایش دمای برگ و افت میانگین محتوای آب برگ، شاخص پایداری غشا، شاخص کلروفیل و شاخص سطح برگ، ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد فندقه در بوته، تعداد دانه در فندقه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و بیولوژیکی شده است. استفاده از منابع مختلف کودی موجب افزایش میانگین اغلب این صفات و نیز وزن هزار دانه شد که منجر به بهبود عملکرد دانه در واحد سطح گردید. به¬طور کلی، کاربرد کود شیمیایی فسفات آمونیوم و کودهای زیستی ازتو بارور ۱ + فسفات بارور ۲ در همه تیمارهای آبیاری منجر به افزایش محتوای نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل برگ، تعداد برگ در بوته و عملکرد دانه و بیولوژیکی شدند، ولی اثر کود فسفات آمونیوم در افزایش میانگین این صفات در سطح آبیاری مطلوب و تنش¬های خشکی ملایم و متوسط بارزتر بود. در حالی¬كه، تحت تنش شدید خشکی اثر کودهای زیستی بر بهبود صفات مزبور بیشتر بود. این امر اثر مثبت کودهای زیستی را در بهبود عملکرد گیاه بالنگوی شهری تحت تنش شدید خشکی را نشان می-دهد. کاهش دسترسی به آب به افت درصد و عملکرد روغن دانه منجر گردید. درصد موسیلاژ دانه بالنگوی شهری تحت تنش خشکی افزایش یافت، ولی عملکرد آن در نتیجه تنش کم¬آبی کاهش پیدا کرد. استفاده از کودهای شیمیایی و زیستی عملکرد روغن دانه را از طریق افزایش عملکرد دانه در واحد سطح بهبود بخشید. درصد و عملکرد موسیلاژ دانه با کاربرد کود فسفات آمونیوم و کودهای زیستی ازتو بارور ۱ + فسفات بارور ۲ افزایش معنی¬داری یافت. بنابراین، کاربرد کودهای زیستی ازتو بارور ۱ + فسفات بارور ۲ تیمار برتر برای افزایش تحمل خشکی و عملکرد دانه بالنگوی شهری بود.
متن يادداشت
To investigate the effect of water limitation and the application of biological and chemical fertilizers on some physiological characteristics, grain yield and secondary metabolites of Dragon’s head (Lallemantia iberica Fischer & C.A. Meyer), a field experiment was conducted on the research farm of the Faculty of Agriculture, the University of Tabriz as a split-plot based on randomized complete block design with three replications in 2021. In this experiment, the irrigation intervals (I1, I2, I3 and I4: irrigation after 70, 100, 130 and 160 mm of evaporation from the class A pan, respectively) were assigned to the main plots and different fertilizer treatments (ammonium phosphate chemical fertilizer, Azotobarvar-1 and Phosphatebarvar-2 biological fertilizers and vermicompost) and control were assigned to the sub-plots. The results showed that the decrease in water availability caused an increase in leaf temperature and a decrease in the mean of leaf water content, membrane stability index, chlorophyll content index and leaf area index, plant height, number of leaves per plant, number of lateral branches, number of capsules per plant, number of seeds per capsule, 1000-grain weight, grain and biological yields. The application of different fertilizers increased the average of most of these traits as well as the 1000-grain weight, which led to the improvement of grain yield per unit area. In general, the application of ammonium phosphate chemical fertilizer and Azotobarvar-1 and Phosphatebarvar-2 biological fertilizers in all irrigation intervals led to an increase in leaf relative water content, leaf chlorophyll content index, number of leaves per plant, and grain and biological yield, but the effect of ammonium phosphate was more evident in increasing the mean of these traits at well-irrigation and mild and moderate drought stresses. While the effect of biofertilizers on the improvement of these traits was greater under severe drought stress. This shows the positive effect of bio-fertilizers in improving the yield of the Dragon’s head under severe drought stress. The decrease in water availability led to a decrease in the grain oil percentage and yield. The grain mucilage percentage of the Dragon’s head increased under drought stress, but its yield decreased as a result of water deficit stress. The application of chemical and biological fertilizers improved grain oil yield by increasing grain yield per unit area. The percentage and yield of grain mucilage increased significantly with the application of ammonium phosphate fertilizer and Azotobarvar-1 and Phosphatebarvar-2 biological fertilizers. Therefore, the application of biological fertilizers was the superior treatment for enhancing drought tolerance and grain yield of Dragon’s head.
عنوانهای گونه گون دیگر
عنوان گونه گون
Evaluation of some physiological traits and yield components of Dragon’s head (Lallemantia iberica Fischer & C.A. Meyer) under water limitation condition and biological and chemical fertilizers application
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )