ارزیابی برخی صفات فیزیولوژیکی و تغییرات اسانس شوید (.(Anethum graveolens L در واکنش به کمبود آب
نام نخستين پديدآور
/مهرداد مرادی تربت
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: کشاورزی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۴
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
زراعت
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۴/۰۵/۲۵
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
آزمایشی بهصصورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال ۱۳۹۳ اجرا گردید تا برخی تغییرات فیزیولوژیکی و اسانس ژنوتیپصهای شوید) محلی و ماموت (تحت تیمارهای مختلف آبیاری) آبیاری پس از۷۰ ،۱۰۰ ، ۱۳۰ و ۱۶۰ میلیصمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) مورد ارزیابی قرار گیرد .تیمارهای آبیاری و ژنوتیپصها به ترتیب به کرتصهای اصلی و فرعی اختصاص داده شدند .نتایج نشان داد که با کاهش قابلیت دسترسی به آب، درصد پوشش سبز، محتوای آب برگ و محتوای کلروفیل کاهش، ولی دما و هدایت الکتریکی مواد نشتی از برگصها افزایش یافتند .تنش -آبی همچنین باعث کاهش ارتفاع بوته، قطر ساقه، شاخه فرعی در گیاه، چتر در بوته، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته، عملکرد بیولوژیکی، محصول دانه و شاخص برداشت گردید .ژنوتیپ محلی از لحاظ درصد و دوام پوشش سبز، ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی و چتر در بوته برتر بود که به وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته، عملکرد بیولوژیکی، محصول دانه و شاخص برداشت بالاتر آن در مقایسه با ژنوتیپ ماموت انجامید .درصد اسانس همه اندامصهای شوید افزایش، ولی عملکرد اسانس در واحد سطح آنصها کاهش یافتند .ژنوتیپ ماموت بیشترین درصد اسانس را در تمام اندامصها داشت، ولی عملکرد اسانس اندامصهای رویشی و گل ژنوتیپ محلی بسیار بیشتر از ژنوتیپ ماموت بود .با وجود این، تفاوت عملکرد اسانس دانهصها در بین دو ژنوتیپ معنی-دار نبود .بیشترین درصد و عملکرد اسانس تحت سطوح مختلف آبیاری از دانهصها حاصل شد و گلصها و اندامصهای رویشی در ردهصهای بعدی قرار گرفتند .نتیجهصگیری شده است که دانهصها و گلصها مفیدترین اندامصهای شوید برای تولید اسانس هستند، اگر چه شوید به دلیل خصوصیات دارویی و عطر اغلب بهصصورت سبزی استفاده میصگردد
متن يادداشت
کربوکسی متیل سلولز
متن يادداشت
ابر آبمیوه
متن يادداشت
استابیلایزر
متن يادداشت
A split plot experiment based on RCB design with four replications was conducted in 2014, to evaluate some physiological and essence changes of dill (Anethum graveolens L.) genotypes (Local and Mammoth) under different irrigation treatments (Irrigation after 70, 100, 130 and 160 mm evaporation from class A pan, respectively). Irrigation treatments and genotypes were allocated to the main and sub-plots, respectively. Results showed that percentage of green cover, leaf water content and chlorophyll content decreased, but temperature and electrical conductivity of leaf leachates increased as water availability decreased. Water stress also coused a decreased in plant height, stem diameter, branches per plant, umbels per plant, 1000 grain weight, grains per plant, biological yield, grain yield and harvest index. Local genotype was superior in percentage and duration of ground green cover, plant height, stem diameter, branches and umbels per plant which resulted in higher 1000 grain weight, grains per plant, biological yield, grain yield and harvest index, compared with mammoth genotype. Essential oil percentage of all dill organs increased, but their essence yield per unit area decreased as water deficit severed. Mammoth had the highest essential oil percentage in all organs, but essential oil yield of vegetative organs and flowers of the local genotype was much more than that of mammoth genotype. However, the difference in essence yield of grains between two genotypes was not significant. The highest essential oil percentage and yield under all irrigation intervals were obtained from grains, followed by flowers and vegetative organs. It was concluded that grains and flowers are the most beneficial organs of dill, regarding essential oil production, although dill is largely used as a vegetable because of its medicinal and aromatic characteristics
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )