عنوان

تأثیر هشت هفته HIIT با دو شدت مختلف بر برخی عوامل هورمونی آنابولیک، شاخص‌های التهابی و ترکیب بدنی پسران نوجوان دارای اضافه‌وزن

شماره

پ۲۶۴۱۰

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

per

عنوان اصلي

تأثیر هشت هفته HIIT با دو شدت مختلف بر برخی عوامل هورمونی آنابولیک، شاخص‌های التهابی و ترکیب بدنی پسران نوجوان دارای اضافه‌وزن

نام نخستين پديدآور

توحید خانواری

نام ناشر، پخش کننده و غيره

تربیت‌بدنی و علوم ورزشی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۰

نام خاص و کميت اثر

۱۲۹ص.

مواد همراه اثر

سی دی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکتری

نظم درجات

فیزیولوژی ورزشی

زمان اعطا مدرک

۱۴۰۰/۱۱/۲۵

متن يادداشت

مقدمه: چاقی و اضافه‌وزن باعث بروز مشکلات عدیده سلامتی از جمله وضعیت هورمونی و التهابی به‌ویژه در سنین پایین می‌شود. از این رو بررسی راه¬هایی که بتواند تأثیرات مخرب چاقی یا اضافه‌وزن بر وضعیت هورمونی (هورمون رشد (GH)، عامل رشد شبه انسولینی-1 (IGF-1))، وضعیت التهابی (اینترلوکین-6 (IL-6)، اینترلوکین-10 (IL-10))، پروتئین واکنشی C (CRP) و ترکیب بدن را متوقف یا معکوس کند، یک ضرورت به شمار می¬رود. لذا هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی (HIIT) با دو شدت مختلف بر سطوح استراحتی برخی عوامل هورمونی آنابولیک، شاخص‌های التهابی و ترکیب بدنی پسران نوجوان دارای اضافه‌وزن بود.روش‌شناسی: در یک طرح تحقیقی نیمه تجربی از میان پسران نوجوان (18-13 سال) دارای اضافه‌وزن که سابقه تمرینی منظم طی دو سال گذشته نداشتند، 30 نفر (با میانگین سنی 49/1±53/14، میانگین وزنی 29/4±47/60 و میانگین شاخص توده بدنی 40/1 ±05/27) به صورت داوطلبانه انتخاب و بر اساس سن بیولوژیکی (با استفاده از مقیاس تانر) همسان‌سازی شده و در 3 گروه 10 نفره شامل گروه¬های تمرین تناوبی کوتاه‌مدت، طولانی‌مدت و کنترل قرار گرفتند. در اولین روز مطالعه، وزن، قد، شاخص توده بدنی، درصد چربی و همچنین VO2max با استفاده از آزمون شاتل ران اندازه¬گیری گردید. گروه تمرینی کوتاه‌مدت، 12 وهله 30 ثانیه¬ای دویدن با 100 تا 110 درصد حداکثر سرعت در VO2max را با 150 ثانیه استراحت غیرفعال 3 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته تجربه کردند. گروه تمرینی بلندمدت نیز طی این مدت 6 وهله کار 150 ثانیه¬ای با 90 تا 95 درصد حداکثر سرعت در VO2max همراه با 210 ثانیه استراحت فعال (با 45 درصد حداکثر سرعت) انجام دادند. گروه کنترل در این مدت زندگی عادی خود را ادامه دادند. نمونه‌های خونی 48 ساعت قبل از شروع و بعد اتمام پروتکل ورزشی برای تعیین شاخص‌های GH، IGF-I، IL-6، IL-10 و CRP و ترکیب بدنی اخذ گردید. داده‌های به دست آمده با استفاده از آزمون تحليل واريانس یک راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری کمتر 05/0 و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تجزیه ‌و تحلیل شدند.یافته‌ها: GH و VO2max در هر دو گروه تمرینی افزایش و دور ران، دور بازو و درصد چربی کاهش پیدا کرد (05/0 p =)؛ اما هیچ تغییری در IGF-I (08/0 P =)، شاخص توده بدنی (912/0 P =) و وزن آزمودنی‌‌‌ها (329/0 P =) مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که هر دو نوع تمرین IL-10 را افزایش (015/ 0 P =) و CRP را کاهش دادند (003/0 p =).، اما تأثیری بر IL-6 نداشتند (347/0 p =). بین دو نوع تمرین HIIT نیز تفاوتی در شاخص‌های مدنظر وجود نداشت (05/0= p).نتیجه‌گیری: تمرینات کوتاه و بلندمدت تناوبی با شدت بالا پتانسیل بالقوه‌‌‌ای برای بهبود وضعیت هورمون رشد، وضعیت التهابی و ترکیب بدنی نوجوانان دارای اضافه‌وزن دارد.

متن يادداشت

Background: Obesity and overweight cause many health problems such as hormonal and inflammatory conditions, especially at young ages. Hence, the study of ways that can stop or reverse the destructive effects of obesity or overweight on the hormonal status (growth hormone (GH), insulin-like growth factor-1 (IGF-1)), inflammatory status (interleukin-6 (IL-6), interleukin-10 (IL-10), C-reactive protein (CRP), and body composition is outstandingly necessary. Therefore, the aim of present study was to evaluate the effect of eight weeks High Intensity Interval Training (HIIT) with two different intensities on the resting levels of some anabolic hormonal factors, inflammatory indicators, and body composition of adolescent boys or overweight.Methods: In a quasi-experimental research project, among adolescent overweight boys (13-18 years old) who did not have regular training experience in the last one years, 30 participans were selected voluntarily, matched based on biological age (using Tanner scale), and were divided into 3 groups of 10 participans including short-term, long-term, and control periodic exercise groups. On the first season, weight, height, body mass index, fat percentage, and VO2max were measured using the shuttle run test. The short-term training group experienced 12 bouts of 30-second runs of 100 to 110% of maximum speed in VO2max with 150 seconds of inactive rest 3 sessions per week for 8 weeks. The long-term training group also performed 6 bouts of 150-second sessions with 90 to 95% of maximum speed in VO2max along with 210 seconds of active rest (with 45% of maximum speed) during this period. The control group continued their normal life style during this period. Blood samples were taken 48 hours before the commence and end of the training protocol to determine GH, IGF-I, IL-6, IL-10, and CRP indices and body composition components. Data were analyzed using repeated measures one way analysis of variance(ANOWA) and Bonferroni post hoc test at a significance level of a<0.05 and using SPSS software version 22.Results: Growth hormone increased in both training groups but hip circumference, arm circumference and fat percentage decreased. But no changes were observed in IGF-1, body mass index, and weight of subjects. The results also showed that both types of training increased IL-10 and decreased CRP, but had no significant effect on IL-6. There was no difference in the indicators between the two types of HIIT. Conclusion: Short- and long-term HIITs have a potential impact on improving the growth hormone status, inflammatory status, and body composition of overweight adolescents.

عنوان گونه گون

The Effect of 8 Weeks of HIIT with Two Different Intensities on some Anabolic Hormonal Factors, Inflammatory Markers and Body Composition of Overweight Adolescent Boys

عنصر شناسه اي

‏‏ خانواری،

ساير عناصر نام

‏ توحید

کد نقش

تهيه کننده

عنصر شناسه اي

وکیلی،

عنصر شناسه اي

ساری صرّاف،

ساير عناصر نام

‏ ‏جواد

ساير عناصر نام

وحید

تاريخ

استاد راهنما

تاريخ

استاد مشاور

عنصر شناسه اي

‏ تبریز