عنوان

نقد و تحلیل شعر موج نو بر مبنای اشعار بیژن الهی، هوشنگ چالنگی و بهرام اردبیلی

شماره

پ۲۴۷۵۷

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

per

عنوان اصلي

نقد و تحلیل شعر موج نو بر مبنای اشعار بیژن الهی، هوشنگ چالنگی و بهرام اردبیلی

نام نخستين پديدآور

داود ابراهیم نژاد مرزرود

نام ناشر، پخش کننده و غيره

ادبیات فارسی و زبان های خارجی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۳۹۹

نام خاص و کميت اثر

۹۵ص.

مواد همراه اثر

سی دی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

کارشناسی ارشد

نظم درجات

زبان و ادبیات فارسی گرايش محض

زمان اعطا مدرک

۹۹/۱۱/۲

متن يادداشت

شعر موج¬ نو جریانی است که در سال 1341 شمسی پا به عرصۀ ادبیات معاصر گذاشت.جریانی که شعر نو را وارد مرحلۀ جدیدی کرد و شاعران متعددی را به سمت خود کشاند. به همین دلیل ایجاب می¬کند که این جریان به عنوان یکی از جریان¬های مهم شعر معاصر، مورد مطالعه دقیق قرار گیرد تا نکات مثبت و منفی آن شناخته شود. برای این منظور سه شاعر برجستۀ این جریان انتخاب گشته تا به طور مصداقی و با بررسی اشعار آن¬ها، وارد حیطۀ نقد و تحلیل آثار شعر موج نو شویم. دراین پژوهش، شعر موج نو معرفی می¬شود و ویژگی¬های شاخص آن توضیح داده می¬شود. سپس آثار بیژن الهی، بهرام اردبیلی و هوشنگ چالنگی، از منظر محتوا و فرم مورد نقد و بررسی قرار می¬گیرد. این پژوهش سعی دارد اهداف شعر موج نو را بررسی نماید و با تحلیل و نقد اشعار سه شاعر مدنظر، دربارۀ نکات مثبت و منفی آثار آن¬ها صحبت کند. همچنین درنظر دارد میزان مقبولیت آن¬ها را بین اهالی شعر و عامۀ مردم بسنجد و مشخص نماید .پس از بررسی شعر موج نو و آثار این سه شاعر، یافت شد که تمرکز ایشان بر سه اصل زبان نثری، آشنایی زدایی و بی توجهی به معنا است. این امر موجب شده¬است که ارتباط گرفتن با این اشعار، مشکل و در بسیاری از موارد ناممکن باشد و فهم درست این آثار بسیار دشوار گردد. درنتیجه نوشته هایی با برچسب موج نو به تدریج توسط شاعران و مردم شعردوست کنار گذاشته شد.

متن يادداشت

New wave Persian poetry doesn't fit the Nima'ie free verse category nor the Shamlou free verse. It's a new kind of free verse and a kind of wordplay which doesn't have any prosodic meter, similar to free verse. New wave expression is adapted from newspapers and media prose, as well as translations of Western world poems. Ahmadreza Ahmadi is the most famous poet of new wave poetry. His poems are very vague and incomprehensible and “it seems as he versifies in his sleep”, Simin Behbahani said.In the early 1960s, a generation of poets emerged who left the Nima'ie free verse poetry and founded a new trend, later known as “new wave” poetry. The poets were mostly young people between 20 and 25 years old whose literary life began at the beginning of this decade. The name of this new trend (new wave) was proposed by Fereydoun Rahnema, a contemporary Persian literature figure in the 1960s and 1970s. His support of Parviz Eslampour, Bijan Elahi, Bahram Ardabili, Ahmadreza Ahmadi and other new wave poets led to the embracement of new wave poetry by young poets in the 1970s and 1980s. However, poets like Bijan Elahi and Ahmadreza Ahmadi set the new wave poetry aside after a while and gradually withdrew from poetry assemblies and currents. The new wave poetry was continued by Parviz Eslampour, Houshang Chalangi and Ahmad Taheri. Taheri’s poems were inspired by Hushang Irani’s works. The new wave poetry continued its path by breeding volume, other and pure poetry. Poets such as Yadollah Royaee, Mahmoud Shojaei, Hotan Nejat and Mohammadreza Aslani are the main figures of this movement.This study attempts to offer a documentary and eloquent criticism of the new wave poetry, considering meaningless and uncommitted works of poets such as Bijan Elahi, Houshang Chalangi and Bahram Ardabili, and thereby, provides the basic knowledge for learning about one of the modern poetry trends.

عنوان گونه گون

Critique and Analysis of Moje No (New Wave) Poetry Based on Poems by Bijan Elahi, Houshang Chalangi and Bahram Ardebili

عنصر شناسه اي

ابراهیم نژاد مرزرود،

ساير عناصر نام

‏ داود

کد نقش

تهيه کننده

عنصر شناسه اي

‏خاکپور،

ساير عناصر نام

‏ محمد

تاريخ

استاد راهنما

عنصر شناسه اي

‏ تبریز