ارزیابی و مدلسازی توسعه فضایی-کالبدی با تاکید بر توسعه میان افزا نمونه موردی کلانشهر تبریز
نام نخستين پديدآور
/اکبر رحیمی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دانشکده جغرافیا
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۸۸ص
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
درجه دکتری
نظم درجات
در رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۲/۰۶/۲۵
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
زمین، اساسیترین عامل توسعه و نحوه استفاده از آن، از مهمترین مباحث برنامهریزی شهری است .افزایش جمعیت و توسعه و گسترش شهرنشینی، فشار فزاینده ای را بر زمین شهری و نتیجتا تخریب زمینهای پیرامون شهرها را موجب شده است .بطوریکه توسعه پراکنده شهری و تغییرات کاربری اراضی پیرامونی شهرها، از چالشهای اساسی در برنامه ریزی شهری در دهه های اخیر بوده است .سیاست توسعه میان افزایی از اشکال رشد هوشمند، توسعه پایدار و نوین در شهرسازی، توجه اساسی به این موضوع داشته و با رویکرد توسعه از درون سعی در حفظ آن اراضی پیرامونی شهرها و انتظام بخشی به بافتهای موجود دارد .نتایج بررسی تصاویر ماهواره ای ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۴ در تبریز، نشانگر آن است که توسعه شهری در دوره ۱۶ ساله باعث تخریب بیش از ۱۱۰۰ هکتار از فضای سبز و بیش از ۳۷۰۰ هکتار زمین زراعی شده است .نتایج حاصل از مدل هلدرن نیز در این دوره نشانگر آنست که ۴۰ درصد رشد فیزیکی شهر مربوط به افزایش جمعیت شهر و ۶۰ درصد آن مر بوط به رشد افقی و اسپرال شهر تبریز بوده است .همچنین نتایج حاصل از ارزیابی توسعه در تبریز، نمایانگر توسعه لجام گسیخته شهر به پیرامون در دهه های گذشته و عدم توجه به پتانسیلهای درونی شهری بوده است .بررسی پتانسیلهای توسعه میان افزا، شامل کاربریهای ناسازگار، اراضی خالی و رها شده، قطعات با تراکم ساختمانی پایین) یک طبقه (و بافتهای تخریبی شهر نشانگر وجود حدود ۴۹۷۴ هکتار از این بافتها جهت توسعه آتی می باشد .در این پژوهش، مدل تحول زمین، بمنظور بررسی توسعه شهری آتی تبریز، بر پایه شبکه های عصبی مصنوعی و سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد استفاده قرار گرفت که نتایج حاصل از مدل بر اساس ادامه روند توسعه گذشته، بیشترین توسعه شهر را در قسمتهای شمالغربی، شرق و جنوب شرق پیش بینی کرده است که این روند تخریب فضاهای سبز، اراضی کشاورزی پیرامون و تهدید محیط زیست شهری را به بار خواهد آورد .براین اساس و با ادامه روند کنونی، ۸۴۳۷ هکتار از فضاهای سبز و اراضی پیرامون شهر تبریز به زیر ساخت و ساز خواهد رفت .این در حالیست که با پیش بینی توسعه احتمالی توسعه شهر برپایه رویکرد توسعه میان افزا، فشار توسعه به پیرامون بطور چشمگیری کاهش می یابد .نتایج این نوع مدلسازی، نشانگر اختصاص بیشترین توسعه شهر در اراضی رها شده و بایر در بافت موجود، بافتهای فرسوده و کاربریهای نامناسب بوده است .بطوریکه در مقایسه با توسعه برپایه ادامه توسعه گذشته، ۳۲۷۹ هکتار از اراضی کشاورزی و ۱۳۶۷ هکتار از فضاهای سبز موجود در توسعه احتمالی حفظ می گردد .نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که با اعمال سیاست توسعه میان افزای شهری در توسعه آتی تبریز، نه تنها از تخریب اراضی زراعی و باغات پیرامون شهر کاسته خواهد شد، بلکه کاهش هزینه های اقتصادی همچون هزینه های آماده سازی اراضی شهری، هزینه توسعه زیرساختهای شهری به پیرامون را به دنبال خواهد داشت و انتظام فضایی شهری از طریق خروج کاربریهای ناسازگار و بهسازی و نوسازی بافتهای قدیمی و غیر رسمی شکل خواهد گرفت
متن يادداشت
out textures. As in comparison infill model and last model, 3279 and 1367 hectares in agricultural and green areas will protect respectively. The results of this study show that using of infill development strategy for further development of Tabriz, not only the destruction of farm lands and orchards around the city will be reduced, but also the economic costs, establishment of urban infrastructure costs and etc. will decreased and spatial dynamic form will be using the removal of incompatible and inefficient land uses, Improvement and renovation of old and informal district -East and continue this process, destroys green space, agricultural lands surrounding the city and threatening to bring the environment. So with this expansion, 8437 hectare of green space and periphery areas will go on built area. But, for urban future development in the base of infill development pattern, urban expansion to periphery will decrease. The results of this approach in modeling show that the most future expansion will develop in inner area such as abandon and wasteland, unsuitable land use and worn-out textures indicate that, those are approximately 4974 hectare of potentials for future development. This paper is an attempt to apply the Land Transformation Model for urban land use changes in Tabriz based on artificial neural network and a geographical information system for in prediction of Tabriz future development. The results of the model in the base of past development approach, has predicted the most developed area in the northwestern, East and South-Land is the most essential factor in the development, and land utilisation is the main topic in urban planning. Urban population increasing and spatial expansion caused that the urban land peripheral are destroyed. As Urban sprawl and land use changes is one of the urban planning fundamental challenges in recent years. Infill development strategy that is the form of smart growth, new urbanism and sustainable development, pay attention to this subject and try to protect urban land peripheral and transit development to inner areas. The results show that unsuitable devalopment management of Tabriz city in 16 years (1989 to 2005) demolished 1100 and 3700 hectare from green spaces and agriculture area respectively. The efficacious factors of this changing are 2 reasons: firstly, unpaid attention to the proposals and result of the of Tabriz development plans and Secondly, urban land and housing policies in recent decades. The result of Heldren Model shows that the 40 percent of urban expansion of Tabriz pertain to population growth, whereas, 60 percent of urban expansion pertains to sprawl expansion. Also, result show that, the urban expanded to periphery in last decades, in the neglect of inner potentials. Analyzing of infill development potentials, such as incompatible land use, vacant and abandoned land, low density building (one floor) and worn
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )