بررسی آثار ادبی از دیدگاه صورخیال، یکی از شیوههایی است که میتواند در معرفی افکار و اندیشههای گذشتگان ادب فارسی، برای نسل جوان امروز و آیندگان که میراث داران زبان و ادب فارسی هستند مؤثر واقع شود .به این جهت که این آثار از جنبهی زبانی، هنری، بلاغی، فکری و ... معمولا با جوامع امروز تفاوتهایی دارند و خوانندگان وقتی این آثار را مطالعه میکنند به علت تفاوت دیدگاهها، معیارها، ارزشهای اجتماعی و فرهنگی و باورها و صورخیال و ... نمیتوانند آن طور که باید و شاید مقصود نویسنده و شاعر را دریابند .اوحدی یکی از شاعران قرن هفتم و هشتم هجری قمری است که دیوان ایشان بالغ بر نه هزار بیت است .قسمت اعظم دیوان اوحدی، غزلیات اوست که چیزی حدود هفت هزار و پانصد بیت را در بر میگیرد، او در بیشتر قوالب شعری مانند قطعه،قصیده،مثنوی،ترجیع بند و ترکیب بند و رباعی طبع آزمایی کرده است .شیوة کار بنده به این شکل بوده که صورخیال را از جوانب مختلف و با توجه به تقسیمبندیهایی که در کتب معتبر بلاغی آمده است، بررسی کردهایم .در پایان هر یک از ارکان مختلف صورخیال) تشبیه، استعاره، مجاز، کنایه (سعی کردهایم نتیجهای اجمالی مربوط به همان بحث را ارائه دهیم، و در نتیجهگیری کلی که در پایان آمده است، مشخص کردیم که اوحدی به کدامیک از ارکان صورخیال علاقة بیشتری نشان داده است، نتیجه آن شد که، اوحدی تشبیه را بر دیگر ارکان صورخیال ترجیح داده است و بسامد تشبیه نسبت به دیگر ارکان بسیار بالاتر است، پس از آن استعاره در دستور کارش است و مجاز کمترین بسامد را در دیوان اوحدی دارا است .همچنین از نتایج محسوس این بررسی آن شد که، اوحدی نیز همانند اکثر شاعران هم عصر خویش در استفاده از صورخیال، دچار نوعی انحطاط، سنتپرستی و تقلید و تکرار ناخوشایند شده است و این امر ثابت میکند که نوآوری در شعر اوحدی، جایی ندارد
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )