• صفحه اصلی
  • جستجوی پیشرفته
  • فهرست کتابخانه ها
  • درباره پایگاه
  • ارتباط با ما
  • تاریخچه

عنوان
ارزیابی اثر هیوسین در پیشگیری از مرگ جنین ناشی از زایلازین در موش صحرایی

پدید آورنده
منا زهانی قاینی,‏زهانی قاینی،

موضوع

رده

کتابخانه
کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد و انتشارات دانشگاه تبریز

محل استقرار
استان: آذربایجان شرقی ـ شهر: تبریز

کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد و انتشارات دانشگاه تبریز

تماس با کتابخانه : 04133294120-04133294118

شماره کتابشناسی ملی

شماره
پ۲۵۴۹۱

زبان اثر

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن
per

عنوان و نام پديدآور

عنوان اصلي
ارزیابی اثر هیوسین در پیشگیری از مرگ جنین ناشی از زایلازین در موش صحرایی
نام نخستين پديدآور
منا زهانی قاینی

وضعیت نشر و پخش و غیره

نام ناشر، پخش کننده و غيره
دامپزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۰

مشخصات ظاهری

نام خاص و کميت اثر
۶۳ص.
مواد همراه اثر
سی دی

یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری
نظم درجات
دامپزشکی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۰/۰۷/۲۵

یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده

متن يادداشت
چکیده پیش‌زمینه: آگونیست‌های آلفا-2 آدرنوسپتور ازجمله زایلازین قابل‌اعتمادترین داروهای آرام‌بخشی هستند که مجوز استفاده در دام را دارند. باوجودی که زایلازین در دام‌های اهلی به فراوانی به‌عنوان داروی آرام‌بخش، ضد درد و شل کنندۀ عضلانی به کار می‌رود، اثرات جانبی آن بر رحم مانع از کاربرد آن در دام‌های مادۀ آبستن یا در مواردی که تغییر نکردن تونوسیتۀ رحمی دارای اهمیت است، ازجمله در انتقال جنین، می‌شود. تجویز زایلازین در پستانداران، تعداد و شدت انقباضات رحمی را افزایش می‌دهد. باوجودی که اثرات زایلازین در افزایش انقباض‌های رحمی مورد تائید قرار گرفته است، تاکنون گزارش معتبری از میزان مرگ جنین در اثر تجویز زایلازین به مادر منتشر نشده است. هیوسین یک داروی آنتی‌کولینرژیک است که اثرات آنتی‌موسکارینی و اسپاسمولیتیک دارد و در مطالعه‌ای برون‌تنی اثر تونیک زایلازین را در بافت رحم گاو آبستن کاهش داده است؛ بنابراین، پژوهش کنونی بر پایۀ این فرضیه است که تجویز زایلازین در یک‌سوم پایانی آبستنی می‌تواند با افزایش انقباضات رحمی باعث مرگ جنین گردد و همچنین داروی هیوسین می‌تواند با کاهش دادن انقباضات رحم، مانع از اثر سوء زایلازین گردد. روش کار: در این پژوهش از 20 سر موش صحرایی مادۀ بالغ 2 تا 3 ماهه و 4 موش‌صحرایی نر بالغ استفاده شد. موش‏های صحرایی ماده پس از جفت‏گیری و تائید آبستنی با مشاهدۀ پلاک واژنی، به‌صورت تصادفی به دو گروه مساوی کنترل و تیمار تقسیم گردیدند. در روز 18 آبستنی با استفاده از اولتراسونوگرافی تعداد جنین‌های هر موش صحرایی تشخیص داده شد. سپس موش‌های صحرایی گروه تیمار داروی هیوسین (1 میلی‏گرم/کیلوگرم، داخل صفاقی) و موش‌های صحرایی گروه کنترل نرمال سالین دریافت کردند. پس‌ازآن، به تمامی موش‌های صحرایی داروی زایلازین با دوز 10 میلی‌گرم/کیلوگرم به‌صورت داخل صفاقی تجویز شد. تجویز زایلازین و هیوسین تا سه روز ادامه داشت. در روز 21 آبستنی، تحت بیهوشی، لاپاروتومی انجام شده و تعداد جنین‏های زنده و مرده شمارش شدند. همچنین وزن و ابعاد جنین‏ها با استفاده از ترازوی دیجیتال و کولیس ورنیه اندازه‏گیری شده و ناهنجاری‌های مادرزادی احتمالی آن‏ها بررسی شد. نتایج با روش آماری student’s t-test تجزیه‌وتحلیل شدند.نتایج: یافته‏های این مطالعه نشان داد که با وجودی که در گروه تیمار تعداد بیشتری از جنین‏ها در مقایسه با گروه کنترل حیات خود را از دست داده بودند، تفاوت آماری درصد تلفات جنین‏ها در دو گروه معنادار نبود (05/0p). درصد جنین‏های زنده در دو گروه نیز تفاوت آماری معناداری نداشت (05/0p). به‌علاوه، مقایسۀ میانگین وزن، طول بدن، و عرض بدن جنین‏های زنده و جنین‏های مرده‏ای که ساختار آناتومیکی خود را حفظ کرده بودند در هر دو گروه نیز نشان داد که تفاوت آماری معناداری بین این گروه‏ها وجود ندارد (05/0p).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعۀ حاضر می‏توان گفت که دریافت زایلازین توسط مادر در موش‏های صحرایی در آبستنی سنگین می‏تواند حدود 25-18 درصد تلفات جنینی ایجاد کند که ممکن است علاوه بر افزایش انقباضات رحمی، به دلیل ایجاد هایپوکسی در جنین‏ها باشد. لیکن هیوسین بااینکه دارای اثرات اسپاسمولیتیک است، قادر به جلوگیری از مرگ‌ومیر جنین‏ها در اثر زایلازین نبوده و حتی سلامتی جنین‏ها را بیشتر به خطر می‏اندازد؛ بنابراین، استفاده از این داروی آنتی‏کولینرژیک برای پیشگیری از مرگ جنینی القاشده با زایلازین توصیه نمی‏شود.
متن يادداشت
Abstract:Background: Alpha-2 adrenoceptor agonists, including xylazine, are the most trusted sedatives approved for use in animals. Although xylazine is widely used in domestic animals as a sedative, analgesic, and muscle relaxant, its side effects on the uterus prevent its use in pregnant animals or in cases where it is important not to alter uterine tonicity, including embryo transferring. Administration of xylazine in mammals increases the number and severity of uterine contractions. Although the effects of xylazine on increasing uterine contractions have been confirmed, no reliable report of fetal death due to xylazine administration to the mother has been published. Hyoscine is an anticholinergic drug that has antimuscarinic and antispasmodic effects and has reduced the tonic effect of xylazine in the uterine tissue of pregnant cattle during in vitro studies; Therefore, the current study is based on the hypothesis that administration of xylazine in the last third of pregnancy can increase fetal death by increasing uterine contractions, and hyoscine can also prevent the adverse effects of xylazine by reducing uterine contractions.Methods: In this study, 20 adult 2- to 3-month-old female rats and 4 adult male rats were used. Female rats, after mating and confirming pregnancy by observing vaginal plaque, were randomly divided into two equal control and treatment groups. On the 18th day of pregnancy, the number of embryos per rat was determined using ultrasonography. Rats in the treatment group received hyoscine (1 mg/kg, intraperitoneally) and rats in the control group received normal saline. Subsequently, all rats were administered xylazine at a dose of 10 mg/kg intraperitoneally. Xylazine and hyoscine were administered for up to three days. On the 21st day of pregnancy, laparotomy was performed under general anesthesia and the number of living and dead fetuses were counted. Also, the weight and dimensions of the fetuses were measured using a digital scale and a caliper and their possible congenital anomalies were evaluated. The results were statistically analyzed by student's t-test.Results: The findings of this study showed that although more fetuses lost their lives in the treatment group compared to the control group, the statistical difference in the percentage of fetal mortality in the two groups was not significant (p0.05). The percentage of live embryos in the two groups was not statistically significant (p0.05). In addition, the comparison of the mean weight, body length, and body width of living embryos and dead embryos that retained their anatomical structure in both groups showed that there was no statistically significant difference between these groups (p0.05).Conclusion: According to the results of the present study, it can be concluded that maternal xylazine intake in rats in heavy pregnancy can cause about 18-25% of fetal mortality, which may be due to hypoxia in addition to increased uterine contractions. However, although hyoscine has antispasmodic effects, it is not able to prevent fetal death due to xylazine and even endangers the health of fetuses; Therefore, the use of this anticholinergic drug to prevent fetal death induced by xylazine is not recommended.

عنوانهای گونه گون دیگر

عنوان گونه گون
Evaluation of hyoscine effect on prevention of xylazine-mediated fetal death in rats

نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )

عنصر شناسه اي
‏زهانی قاینی،
ساير عناصر نام
‏منا
کد نقش
تهيه کننده

نام شخص - ( مسئولیت معنوی درجه دوم )

عنصر شناسه اي
‏کاظمی درآبادی،
عنصر شناسه اي
‏حاجی بمانی،
عنصر شناسه اي
‏اکبری،
ساير عناصر نام
‏سیامک
ساير عناصر نام
‏ابوالفضل
ساير عناصر نام
‏قاسم
تاريخ
استاد راهنما
تاريخ
استاد مشاور
تاريخ
استاد مشاور

شناسه افزوده (تنالگان)

عنصر شناسه اي
‏ تبریز

پیشنهاد / گزارش اشکال

اخطار! اطلاعات را با دقت وارد کنید
ارسال انصراف
این پایگاه با مشارکت موسسه علمی - فرهنگی دارالحدیث و مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور) اداره می شود
مسئولیت صحت اطلاعات بر عهده کتابخانه ها و حقوق معنوی اطلاعات نیز متعلق به آنها است
برترین جستجوگر - پنجمین جشنواره رسانه های دیجیتال