بررسی تاریخ نگاری عصر قاجاریه از آغاز تا پایان دوره ناصری
نام نخستين پديدآور
/عباس قدیمی قیداری
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
تبریز: دانشگاه تبریز، علوم انسانی و اجتماعی، ایران دوره اسلامی
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۳۸۱ ص.
ساير جزييات
: ۳۰*۲۹س.م.-+ یک لوح فشرده
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
واژه نامه بصورت زیرنویس
متن يادداشت
کتابنامه ص ۲۰۹-۲۱۸
یادداشتهای مربوط به مندرجات
متن يادداشت
فاقد اطلاعات کافی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری
نظم درجات
تاریخ
زمان اعطا مدرک
۱۳۸۶/۰۴/۳۰
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز: دانشگاه تبریز، علوم انسانی و اجتماعی، ایران دوره اسلامی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
تاریخ نویسی به عنوان یک معرفت و علم در طول تاریخ ایران دوره اسلامی تا عصر قاجار صرف نظر از پارهصای فرازهای برجسته، روندی یکنواخت و یکسان را طی کرده است .در این دوره طولانی تقریبا هزار ساله، تاریخ نویسی هرگز از گزارشهای پادشاه محور به شیوهصی سال شمار و نثر متکلف و مصنوع فراتر نرفت .با روی کار آمدن حکومت قاجارها، تاریخ نویسی به عنوان یک معرفت و دانش انسانی از تأثیر تحولات سیاسی، اجتماعی و فکری غرب که جامعه ایران عصر قاجار با آن مواجه شده بود، برکنار نماند .تاریخ نویسی یک پدیده انتزاعی و مجرد نیست و اتفاقا از معارف و دانش-هایی است که میصبایست آن را در پیوند با ساختار حکومت و سیاست و نیز تغییرات و تحولات اجتماعی و سیاسی مورد بررسی و مطالعه قرار داد .تاریخ نویسی دوره قاجار را با توجه به تحول تدریجی در ماهیت و موضوع تاریخ و نثر و زبان نگارش رویدادها میصتوان به سه دوره تقسیم نمود .دوره اول از آغاز سلطنت قاجارها تا میانه سلطنت ناصرالدین شاه را با وجود طرح پارهای دیدگاههای جدید تاریخ نویسی از سوی برخی مورخین و عمدتا تحت تاثیر دستگاه نوگرای تبریز در دوران عباس میرزا، میصتوان دوره تداوم تاریخ نویسی سنتی و یا همان وقایع نگاری دانست .دوره دوم که میانه سلطنت ناصر الدین شاه تا حدود اواخر سلطنت او را در بر میصگیرد دوره کشمکش تاریخ نویسی سنتی و تاریخ نویسی جدید یا ستیز تداوم و تحول در تاریخ نویسی میصتوان به شمار آورد .در این دوره با وجود موانع معرفتی، سیاسی و اجتماعی پارهصای اندیشههای جدید در تاریخ نویسی از نظر محتوا و زبان گزارش رویدادهای تاریخی در ادامه چکیده:نزد برخی مورخان دیده صشد .در این دوره به تدریج عنصر تحلیل و تعلیل، نقد و ارزیابی گزارشهای تاریخی و نیز تأثیرپذیری از تحقیقات جدید اروپائیان و اندیشهصهای جدید در عرصه تاریخ نویسی نمودار گردید و به این ترتیب شکاف بزرگی در تاریخ نویسی سنتی ایجاد شد .به دنبال این دگرگونی تدریجی، در سالهای آخر سلطنت ناصرالدین شاه، تاریخ نویسی عصر قاجار به دوره سوم خود وارد گردید .این دوره که تاریخ نویسی در آن یکسره از سنت پیشین و شاخصه-های آن روی برتافت، نقطه عزیمت تاریخ نویسی نوین ایرانی به شمار میصرود .این دوره با نگارش صآیینه سکندری توسط میرزا آقا خان کرمانی آغاز گردید و تاریخ نویسی وارد دوران جدید و تحول یافته خود شد و از نظر زبان، محتوا، اندیشه و تفکر تاریخی دگرگون گشت .روند تاریخ نویسی قاجار از تداوم به تحول به صورت تدریجی با وجود موانع و دشواریهای فراوان سیاسی و اجتماعی، عمدتا تحت تاثیر آشنایی اندیشه گران و مورخان ایرانی با تحولات فکری غرب و تأسیس نهادها و موسسات جدید در ایران و پارهصای عوامل دیگر صورت گرفت و دچار دگرگونی اساسی گردید.
متن يادداشت
.Abstract: Historiography as a brand of science and knowledge had an invariable rate during IRAN Islamic era until Qajar era regardless of some egregious up and downs.In this relatively long period of time-about ۱۰۰۰ years, the method and style of historiography never changed or enhanced from king-related prosaic reports. With coming to power of Qajar dynasty, the political, social and meditative revolution affect on historiography. Historiography is not only an abstract phenomena, but have been categorized in those kind of sciences which should be studied considering government power and political, social structures.Historiography in Qajar era can be divided into ۳ periods in terms of stepwise revolution which occurred in subject and matter of subject and matter of history and report's styles.The first period started from the beginning of Qajar dynasty powering until the middle age of Naseraddin shah dominion. Although some new visions presented by some historian in those days mainly due to effects of Tabriz modern governing system in the Abbas Mirza era, continuation of a traditional historiography can be assumed for those days.The second period covers middle age of Naseraddin Shah dominion until ending which regarded as a fight between traditional and modern historiography or battle field of continuation and revolution.We can see in this period in some historian a kind of new meditation and styles of historiography from view point of their content and report writing styles, although there was knowledge, politic and social restrictions.In this period analyzing, evaluation and critic of historical reports along with impress with European new researches brought apparent of new style of historiography in this field. Thus a crevasse created in traditional historiography.ollowing this gradual revolution, in last years of Naseraddin Shah dominion, the Continuation Abstract:Qajar era historiography entered to ۳rd period. Traditional historiography and it's indexes declined in this period and this is known as start point of Iranian modern historiography. This period started via "Aeineye - Skandary" writing by "Mirza Aghakhane Kermani" and historiography entered to his new and altered period and it's content, meditation and diction altered absolutely.Gradual motion of historiography of Qajar era from continuation to revolution despite of political and social restrictions and difficulties which was mainly impressed with Iranian historian and thinkers introduction with west world meditative revolution, was established via installing entities and institutes and some other factors and so basilar changes occurred in historiography field
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
Historiography
موضوع مستند نشده
chronologie
موضوع مستند نشده
History viewing
موضوع مستند نشده
Continuation
موضوع مستند نشده
Revolution
موضوع مستند نشده
Qajar
موضوع مستند نشده
Historians
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )