نسبت میان دیالوگ، دیالکتیک و اخلاق در گادامر و حضور افلاطون در آن
عنوان اصلي به زبان ديگر
The Relation Between Dialogue, Dialectic and Ethics in Gadamer, and Platos Presence in it
نام نخستين پديدآور
/حمیده ایزدی نیا
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: ادبیات فارسی و زبانهای خارجی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۹
نام توليد کننده
، راشدی
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۲۱۰ص
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی - الکترونیکی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری
نظم درجات
فلسفه
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۹/۰۴/۰۸
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
دیالکتیک از آغاز تاریخ فلسفه، دارای ویژگی سروکار داشتن با ضدین است و به معنای فرآیند تناقض میان ضدین است.ص دیالکتیک به خود- متناقض بودن عقل اشاره میصکند که به طور همصزمان میصتواند یک گزاره را تأیید و انکار کند .گادامر در هرمنوتیک فلسفی خود، دیالکتیک را فرآیند اندیشیدن به تضادها میصداند و به قدرت دیالکتیکی عقل اشاره میصکند .قدرت دیالکتیکی عقل در عمل به صورت جدل و منازعه تحقق میصیابد و از آن برای ابطال و انکار دیدگاه دیگری بهره میصبریم .ما با قدرت دیالکتیکی عقل خویش، له و علیه واقعیت سخن میصگوییم بدون این که به شناختی از آن دست یابیم، اما گادامر در عین حال، دیالکتیک را دانشی میصداند که با آن به شناختی از واقعیت و خود شیء دست میصیابیم و صرفا دارای جنبهصی سلبی نیست .در رسالهصی حاضر نشان میصدهیم که گادامر جنبهصی سلبی و ایجابی دیالکتیک را با یکدیگر ترکیب میصکند و جمع آنصها در بستر دیالوگ تحقق میصیابد .گادامر با تفسیر خاص خودش از ذات اشیا، نگاهی وجودشناختی به دیالکتیک دارد .از نظر گادامر، هستی و واقعیت، دیالکتیکی است و دیالکتیک اندیشه نمایشی از دیالکتیک واقعیت است .جمع میان دیالکتیک واقعیت و دیالکتیک اندیشه در گفتگو تنها در صورتی ممکن است که طرفین گفتگو شرایط اخلاقی دیالوگ را رعایت کنند .سپس به توضیح و بررسی اخلاق دیالکتیکی در اندیشهصی گادامر میصپردازیم تا نشان دهیم که دستیابی به شناختی از واقعیت و آشکارگی حقیقت برای ما به چگونه زیستن ما وابسته است و ارتباط تنگاتنگی میان نظر و عمل وجود دارد .در نهایت، نشان میصدهیم که گادامر در بیان ارتباط میان دیالوگ و دیالکتیک و اخلاق متاثر از افلاطون است
متن يادداشت
From the beginning of the history of philosophy, dialectic has been characterized by the opposites and dealt with the process of contradiction between the opposites. Gadamer sees dialectic as the process of thinking in contradictions and points to the dialectical power of reason. In practice, the dialectical power of reason comes true in the form of polemic and dispute, and we use it to refute and deny another point of view. We speak with the dialectical power of our reason, for and against reality, without achieving knowledge about it, but Gadamer, at the same time, conceives dialectic as knowledge by which attains cognition of reality and the thing itself. Also, it doesn't only have a negative aspect. In the present dissertation, we show that Gadamer combines the negative and the positive aspects of dialectic, and the synthesis of them is realized in the context of dialogue. Gadamer, with his own interpretation of the nature of things, has an ontological view to dialectic. From Gadamer points of view, being and reality are dialectical and thinking dialectic is a presentation of reality. The synthesis of reality dialectic and thinking dialectic is possible just if the parties bound to the moral conditions of dialogue. Then, we deal with the moral investigation and explanation in the Gadamer thoughts to show that attaining to cognition of a reality and disconcealment the reality is dependent to how we live and has a very close interaction between theory and practice. Finally it is shown that Gadamer has been influenced by Plato in the expression of relation between moral issues, dialogue and dialectic
عنوان اصلی به زبان دیگر
عنوان اصلي به زبان ديگر
The Relation Between Dialogue, Dialectic and Ethics in Gadamer, and Platos Presence in it
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )