Comparison of dodder (Cuscuta campestris) control methods in tomato (Solanum Lycopersicum
نام نخستين پديدآور
/شادی ولی زاده
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: کشاورزی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۶
نام توليد کننده
، میرزائی
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۷۰ص
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی - الکترونیکی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
زراعت( اکولوژی گیاهی)
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۶/۱۱/۱۶
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
علفص هرز انگلی سس (Cuscuta campestris)از عوامل اصلی کاهش عملکرد در گوجه فرنگی بهصشمار می آید .آزمایشی در قالب طرح بلوکصهای کامل تصادفی با ۱۱ تیمار و چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال ۱۳۹۵ به اجرا گذاشته شد .تیمارصهای کنترل سس شامل کاربرد علفکش گلایفوسیت با دز ۱۰۰ گرم ماده موثره در هکتار) مرحله آلودگی۴ - ۳برگی(، کاربرد علفکش گلایفوسیت با دز ۱۰۰گرم ماده موثره در هکتار) مرحله آلودگی۶ - ۵برگی(، کاربرد علفصکش گلایفوسیت با دز ۱۵۰ گرم ماده موثره در هکتار) مرحله آلودگی۴ - ۳برگی(، کاربرد علفصکش گلایفوسیت با دز ۱۵۰ گرم ماده موثره در هکتار) مرحله آلودکی۶ - ۵برگی(، کاربرد عصاره آبی مرغ (Cynodon dactylon L. pers) با نسبت یک به) ۱۰ مرحله آلودگی۴ - ۳برگی(، کاربرد عصاره آبی مرغ با نسبت یک به) ۱۰ مرحله آلودگی۶ - ۵برگی(، کاربرد سرکه خانگی با نسبت یک به ۱۰ (۱ اسید استیک) (مرحله آلودگی۴- ۳برگی(، کاربرد سرکه خانگی با نسبت یک به ۱۰ (۱ اسید استیک) (مرحله آلودگی۶ - ۵برگی(، کاربرد هورمون اکسین با دز ۱/۰ درصد) مرحله آلودگی۴- ۳برگی(، کاربرد هورمون اکسین با دز ۱/۰ درصد) مرحله آلودگی۶ - ۵برگی (و تیمار شاهد بدون سس بودند .نتایج نشان داد که بیوماس سس، تعداد و وزن بذر سس در بوته تحت تاثیر تیمارصهای مدیریت سس قرار گرفتند .تیمار کاربرد عصاره مرغ در مرحله آلودگی۴ - ۳برگی بیشترین بیومس سس (۳/۲۹ گرم در بوته (و تیمارهای کاربرد گلایفوسیت با دز ۱۰۰ و ۱۵۰ گرم در هکتار کمترین بیومس سس در بوته را داشتند .بیشترین تعداد بذر سس در بوته گوجه فرنگی در تیمارهای کاربرد سرکه، عصاره مرغ و اکسین در مرحله آلودگی ۳-۴ برگی مشاهده شد و تیمارهای کاربرد گلایفوسیت کمترین تعداد بذر سس در بوته را داشته و تفاوت معنی داری باهم نداشتند .کاربرد عصاره آبی مرغ در مرحله آلودگی۴ - ۳برگی کارایی پایینی در کنترل سس داشت ولی تیمارهای کاربرد سرکه و اکسین بیومس سس را کاهش دادند .تیمارصهای مختلف مدیریت سس اثر معنیصداری بر ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، وزن متوسط میوه، تعداد گل در بوته و عملکرد میوه در تک بوته گوجه فرنگی داشتند .بیشترین تعداد برگ در بوته در تیمارهای کاربرد گلایفوسیت با دز ۱۰۰ و ۱۵۰ گرم در هکتار و کاربرد سرکه در مرحله آلودگی۶ - ۵برگی گوجه فرنگی مشاهده شد که تفاوت معنی داری با تیمار شاهد بدون سس نداشتند .تیمارصهای کاربرد گلایفوسیت با دز ۱۰۰ گرم در هکتار، کاربرد سرکه و هورمون اکسین در مرحله آلودگی۶ - ۵برگی بیشترین عملکرد میوه) به ترتیب۳/۱۰۸ ، ۲/۱۰۲ و ۸/۱۱۰ گرم در بوته (را در بین تیمارصهای مدیریتی داشتند .همچنین در همه تیمارهای مدیریتی عملکرد میوه در مرحله آلودگی۶ - ۵برگی بیشتر از مقادیر آن در مرحله آلودگی۴ - ۳برگی گوجه فرنگی بود .به طور کلی کاربرد سرکه و اکسین می توانند به عنوان تیمارهای غیر شیمیایی جایگزین مناسب برای کاربرد گلایفوسیت در مدیریت سس در گوجه فرنگی توصیه شوند
متن يادداشت
The parasitic weed dodder (Cuscuta campestris) is the main factor in yield loss of tomato. An experiment was conducted based on randomized complete block design with 11 treatments and four replications at the Research Farm of Faculty of Agriculture University of Tabriz in 2016. The dodder control treatments were including application of glyphosate with 100 g ai.ha-1 (infestation at 3-4-leaf stage of tomato), application of glyphosate with 100 g ai.ha-1 (infestation at 5-6-leaf stage), application of glyphosate with 150 g ai.ha-1 (infestation at 3-4-leaf stage), application of glyphosate with 150 g ai.ha-1 (infestation at 5-6-leaf stage), application of water extract of Bermuda grass (Cynodon dactylon) at ratio of 1:10 (m/v) (infestation at 3-4-leaf stage), application of water extract of Bermuda grass at ratio of 1:10 (m/v) (infestation at 5-6-leaf stage), application of vinegar at ratio of 1:10 (m/v) (infestation at 3-4-leaf stage), application of vinegar at ratio of 1:10 (m/v) (infestation at 5-6-leaf stage), application of auxin at concentration of 0.1 (infestation at 3-4-leaf stage), application of auxin at concentration of 0.1 (infestation at 5-6-leaf stage), dodder-free treatment. Results indicated that dodder biomass, seed number and seed weight per plant were affected by dodder management treatments. Application of water extract of Bermuda grass at 3-4-leaf stage had the highest dodder biomass (29.3 g plant-1), and the treatments of application of glyphosate at 100 and 150 g ai.ha-1 had the lowest dodder biomass. The highest dodder seed number per tomato plant was observed in application of vinegar, water extract of Bermuda grass and auxin at 3-4-leaf stage and the treatments of glyphosate application had the lowest dodder seed number per plant and were not significantly different. Appllication of water extract of Bermuda grass at 3-4-leaf stage had low efficiency in dodder control but application of vinegar and auxin reduced the dodder biomass. The different dodder management treatments had significant effect on plant heighr, leaf number per plant, mean fruit weight, flower number per plant and fruit yield per tomato plant. The highest leaf number per plant were observed in treatments of application of glyphosate with 100 and 150 g ai.ha-1 and vinegar in infestation at 5-6-leaf stage of tomato and were not significantly different with dodder-free treatment. The treatments of application of glyphosate with 100 g ai.ha-1, vinegar and auxin in infestation at 5-6-leaf stage had the highest fruit yield (108.3, 102.2, and 110.8 g plant -1) among the management treatments. Also at all management treatments the fruit yields in infestation at 5-6-leaf stage of tomato were higher than those in infestation at 3-4-leaf stage. Generally the application of vinegar and auxin could be recommended as suitable non-chemical alternative treatments for application of glyphosate in management of dodder in tomato
عنوان اصلی به زبان دیگر
عنوان اصلي به زبان ديگر
Comparison of dodder (Cuscuta campestris) control methods in tomato (Solanum Lycopersicum
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )