عنوان

تغییرات کیفیت بذر و اسانس ارقام شوید روی گیاه مادر تحت تیمارهای مختلف آبیاری

شماره

‭۱۶۸۵۱پ‬

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

per

عنوان اصلي

تغییرات کیفیت بذر و اسانس ارقام شوید روی گیاه مادر تحت تیمارهای مختلف آبیاری

نام نخستين پديدآور

/لیمو رضائی پور

نام ناشر، پخش کننده و غيره

: کشاورزی

تاریخ نشرو بخش و غیره

، ‮‭۱۳۹۵‬

متن يادداشت

چاپی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

کارشناسی ارشد

نظم درجات

زراعت

زمان اعطا مدرک

‮‭۱۳۹۵/۰۶/۱۶‬

کسي که مدرک را اعطا کرده

دانشگاه تبریز

متن يادداشت

آزمایشی به صورت کرت‌صهای خردشده بر پایه طرح بلوک‌صهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال ‮‭۱۳۹۴‬ برای ارزیابی اثر تیمارهای متفاوت آبیاری‮‭(I۱‬ ،‮‭I۲‬ ، ‮‭I۳‬ و :‮‭I۴‬ به ترتیب آبیاری پس از‮‭۷۰‬ ،‮‭۱۰۰‬ ، ‮‭۱۳۰‬ و ص‍- ‮‭۱۶۰‬میلی‌صمتر تبخیر (بر عملکرد مزرعه‌صای و کیفیت بذر سه ژنوتیپ شوید) ورامین، اصفهان، ملایر (انجام شد .تیمارهای آبیاری و ژنوتیپ‌صها به ترتیب به کرت‌صهای اصلی و فرعی اختصاص داده شدند .نتایج نشان داد که درصد پوشش سبز، محتوای آب برگ، ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه در بوته، سرعت و طول دوره پر شدن بذر، وزن ‮‭۱۰۰۰‬ بذر، تعداد بذر در بوته، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت در نتیجه کمبود آب کاهش یافتند که منجر به کاهش معنی‌صدار محصول بذر در واحد سطح تحت تنش شدید محدودیت آب شد .ژنوتیپ‌صهای ورامین و ملایر در اغلب این صفات، در مقایسه با اصفهان برتر بودند .بالاترین سرعت پر شدن و وزن بذر برای ژنوتیپ ورامین ثبت شد .ملایر با بیشترین تعداد بذر در بوته و ورامین با درشت‌صترین بذرصها ژنوتیپ‌صهای پرمحصول بودند که تفاوت معنی‌صداری در محصول بذر در واحد سطح نداشتند .محصول بذر ژنوتیپ‌صهای ورامین و ملایر حدود‮‭۲۷‬ ص‍-ص‍ ‮‭۲۵‬درصد بیشتر از ژنوتیپ اصفهان بود .ارتفاع بوته، شاخص برداشت، پوشش سبز زمین و محتوای آب برگ بالاترین همبستگی مثبت و معنی‌صدار را با محصول بذر داشتند که سهم مهم آن‌صها را در بهبود محصول شوید نشان می‌صدهد .اگر چه درصد اسانس شوید با کاهش دسترسی به آب افزایش یافت، بالاترین محصول اسانس در واحد سطح تحت تنش‌صهای ملایم ‮‭(I۲)‬ و متوسط ‮‭(I۳)‬ کم‌صآبی حاصل شد .با این حال، تنش شدید کم‌صآبی به طور معنی‌صداری محصول اسانس را در نتیجه افت زیاد محصول بذر در واحد سطح کاهش داد .کیفیت بذر همه ژنوتیپ‌صها تحت تیمارصهای متفاوت آبیاری با پیشرفت نمو بذر روی گیاهان مادر افزایش پیدا کرد .رسیدگی وزنی) پایان مرحله پر شدن بذر (همه ژنوتیپ‌صها حدود‮‭۶۰‬ ص‍-ص‍ ‮‭۵۵‬روز بعد از گل‌صدهی حاصل شد .بر اثر کمبود آب حداکثر وزن بذر، سرعت جوانه‌صزنی و وزن گیاهچه کاهش، ولی حداقل هدایت الکتریکی مواد نشتی از بذر افزایش یافتند .در برداشت‌صهای زودهنگام به دلیل نارسی و در برداشت‌صهای دیرهنگام به دلیل پیری، کیفیت بذر پایین بود .حداکثر کیفیت بذر شوید بسته به تیمارهای آبیاری و ژنوتیپ‮‭۱۲‬ - ‮‭۲‬روز پس از رسیدگی وزنی با رطوبت‮‭۲۱‬ ص‍- ‮‭۱۳‬درصد به دست آمد

متن يادداشت

‮‭۶۰ days after flowering. Maximum seed weight, germination rate and seedling weight decreased, but minimum electrical conductivity of seed leachates increased due to water deficit. At earlier harvests, because of immaturity, and at later harvests, due to ageing, seed quality was low. Maximum seed quality of dill was obtained ۲-۱۲ days after mass maturity with ۱۳-۲۱ moisture content, depending on genotypes and irrigation treatments‬ص‍-‮‭split plot experiment based on RCB design with three replications was conducted in ۲۰۱۵, to evaluate the effects of different irrigation treatments (I۱, I۲, I۳, I۴: irrigation after ۷۰, ۱۰۰, ۱۳۰ and ۱۶۰ mm evaporation, respectively) on field performane and seed quality of three dill (Anethum graveolens L.) genotypes (Varamin, Isfahan, Malayer). Irrigation treatments and genotypes were allocated to the main and sub-plots, respectively. Results showed that percentage of green cover, leaf water content, plant height, stem diameter, branches per plant, rate and duration of seed filling, ۱۰۰۰ seed weight, seeds per plant, biological yield and harvest index decreased as a result of water deficit, leading to significant reduction in seed yield per unit area under severe water limitation. Varamin and Malayer genotypes were superior in most of these traits, compared with Isfahan. The highest Seed filling rate and weight was recorded for Varamin genotype. Malayer with the greatest number of seeds per plant and Varamin with the largest seeds were the high yielding genotypes, with no significant difference in seed yield per unit area. Seed yield of Varamin and Malayer genotypes was about ۲۵-۲۷ higher than that of Isfahan genotype. plant height, harvest index and ground green cover and leaf water content had the highest positive and significant correlations with seed yield, which indicate their important contribution to yield improvement in dill. Although essential oil percentage of dill seeds increased with decreasing water availability, the highest essential oil yield per unit area was obtained under mild (I۲) and moderate (I۳) water deficit. However, severe water deficit significantly reduced essence yield as a result of a large reduction in seed yield per unit area. Seed quality of all genotypes under different irrigation treatments enhanced with progressing seed development on mother plants. Mass maturity (end of seed filling phase) of all genotypes was achieved at about ۵۵‬ A

مستند نام اشخاص تاييد نشده

رضائی پور، لیمو

مستند نام اشخاص تاييد نشده

قاسمی گلعذانی، کاظم، استاد راهنما

مستند نام اشخاص تاييد نشده

علیزاده سالطه، سعیده، استاد مشاور

يادداشت عمومي

سیاه و سفید

وضعیت فهرست نویسی

نمایه‌سازی قبلی