سائول کریپکی در کتاب ویتگنشتاین در باب قواعد و زبان خصوصی، با ارائه تفسیری خاص و نسبتا رادیکال از بحث پیروی از قاعده ویتگنشتاین، پارادوکسی شکاکانه مطرح میکند، که بر اساس آن تمامی زبان و مفهومسازیهای آن ناممکن و در واقع غیرقابل فهم میگردند .در این جستار، پس از توضیح پارادوکس و راهحل شکاکانه کریپکنشتاین، به بررسی یکی از نتایج مهم راهحل او، یعنی دیدگاه جامعهمحور میپردازیم که بر اساس آن، پیروی از قاعده و لذا زبان، پدیدهای ذاتا اجتماعی است و در نتیجه کروزوی از بدو تولد ایزوله شدهای که بتواند سخن گفته و از قواعد پیروی کند، نمیتواند وجود داشته باشد .در پایان تلاش خواهیم کرد تا با استناد به نوشتههای خود ویتگنشتاین، اصطلاحات به کار رفته در میان مدافعان و مخالفان این دیدگاه، مانند زبان، ذات و امکان را روشن ساخته و از این طریق به دید روشنتری نسبت به دیدگاههای ویتگنشتاین دست یابیم
متن يادداشت
Saul. A. Kripke in hisWittgenstein on Rules and Private Language, presents an sceptical paradox about rule-following, which purports to show all language, all concept formation, to be impossible, indeed unintelligible. In this thesis after explaining Kripkensteins sceptical paradox and solution, we will examine one of the most important outcomes of his solution, namely Community view according to which, solitary or private rule-following is impossible and language essentially is social; Hence its impossible for someone isolated from birth to follow a rule or use language. At the end we will attempt to settle this longstanding and significant dispute, by shedding some light on the terms used by these antagonists such as Wittgensteins conceptions of language, essence and possibility
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )