بنیاد ایرانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۰
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
ت، ۱۱۵ص.: جذول
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
متن يادداشت
000
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۴۷ ۷۷-
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
وابط فرهنگی سرزمین هند و ایران از دیرباز و در دورههای مختلف دستآوردهای گوناگون در هنر و فرهنگ این دو سرزمین داشته است .درخشانترین دوره زمانی میان این دو سرزمین را میتوان دوره سلطنت پادشاهان گورکانی هند در قرون ۰۱ و ۱۱هـ.ق .شمرد .بابر از نوادگان تیمور پادشاه قدرتمند، با حمایت از هنر و فرهنگ توانست سلسلهای درخشان و فرهنگپرور در تاریخ سرزمینهای اسلامی برپا دارد .یکی از مهمترین دستآوردهای این سلسله برپایی کتابخانه سلطنتی و گردآوری نسخههای نفیس و تالیف نسخ برجستهی تاریخی، ادبی و ترجمه کتب هندی به زبان فارسی بوده است .زبان فارسی از غنیترین زبانهای سرزمینهای اسلامی است و در دوره گورکانیان زبان رسمی دربار این سلسله بوده است و شاهان فرهنگدوست این سلسله به تالیف و کتابت نسخ برجسته به این زبان اقدام کردند .مهاجرت هنرمندان و ادیبان فارسی زبان دربار صفوی به دربار گورکانی، این دوره را به یکی از درخشانترین دورههای نسخهپردازی اسلامی تبدیل کرد .حمایت و علاقه پادشاهان هند از نخبگان ایرانی فارسی زبان منجر به شکوفایی زبان فارسی در این دوره شد و نسخهپردازی و کتابآرایی برگرفته از ریشههای ایرانی با سلیقه هنرمندان و پادشاهان هندی درهم آمیخت و یادگاری ماندگار بر جا گذاشت .در این پژوهش با بررسی فهرست کتابخانهها و مجموعههای نسخ خطی فارسی به شناسایی نسخی که توسط پادشاهان مقتدر دوره گورکانیان طی سالهای( ۳۶۹- ۰۰۱۱هـ.ق.) در کتابخانه سلطنی این سلسله گردآوری شد پرداخته شده است و ۱۰۲ نسخه از نسخ فارسی از کتابخانهها و مجموعهها به عنوان نسخه موجود در کتابخانه گورکانیان معرفی شده است و پراکندگی نسخ مورد بررسی قرار گرفته است .