مناطق آزاد یکی از عناصر ساختار سیاسی فضاست که اندیشه ت╩سیس آن به منظور تسریع در انجام امور زیربنایی، توسعه اقتصادی، ایجاد اشتغال مولد و ....در سال های اولیه دهه ۱۳۳۰ در ایران شکل گرفت .لذا گردشگری با ویژگیهای خاص خود میتواند به عنوان یکی از اصلیترین گزینههای سرمایهگذاری در مناطق آزاد تجاری محسوب شود .در این پژوهش که روششناسی آن کیفی و ابزارکار ترکیبی از روش پرسشنامهای و کتابخانهای است که در همین راستا با مطالعه منابع موجود و شناخت از منطقه شاخصهایی در ۲۰ مورد طرح و در قالب ۳۰۴ پرسشنامه تکمیل گردیده است .نتایج به دست آمده حکایت میکند که اهدافی که برای مناطق آزاد ذکر گردیده از تنوع برخوردار است که تحقق آنها را با دشواری مواجه میسازد .از نظر گردشگری و زیرساختهای مربوط به آن، مناطقه آزاد قشم از رقبای همسایه خود بسیار ضعیفتر عمل کردهاند، در این سالها بیشترین گردشگران خارجی را کیش با ۴۶ درصد به خود جذب کرده و بعد از آن قشم با ۳۸ درصد داشته است .در مورد مسافرین داخلی نیز قشم توانسته با ۳۹ درصد بیشترین تعداد را داشته است .با نگاهی به آمار گردشگران داخلی و خارجی وارده به مناطق آزاد ایران، اختلاف فاحش میان آنها مشخص میشود .به طوری که مسافران داخلی حدودا ۳۰ برابر مسافران خارجی بودهاند .و تحلیل پرسشنامهها نشان داد که توسعه گردشگری به عنوان یک معضل زیستمحیطی محسوب میشود .فراوانی ساخت و سازها در سواحل این جزیره که بیش از ظرفیت اراضی است، علاوه بر گسترش بیرویه و ناهمگون افقی سبب آلودگی منابع آب گردیده است و در پایان برای رسیدن به توسعه پایدر سواحل مدل گردشگری و محیط را پیشنهاد میکنیم