الگوی بومی تنوع فرهنگی در ایران، باید با بهرهگیری از تجارت مثبت کشورها و جوامع مشابه و نه تقلید و اقتباس سطحی و بدون عنایت به تفاوتهای مبادی معرفتی نظام جمهوری اسلامی با سایر نظامهای سیاسی از یک سو و شناخت واقعیات فرهنگی، اجتماعی و پیشینه تاریخی ایران از سوی دیگر، طراحی گردد تا ضمن پذیرش تنوع موجود، توامان به تقویت و تحکیم همبستگی ملی نیز بینجامد. بدین ترتیب، بعد وحدت، به آن بخش از الگو نظر دارد که معطوف به حفظ همبستگی سرزمینی و تمامیت جغرافیایی کشور، زبان ملی، نمادها، سمبلها و اساطیر ملی و هر آن چیزی است که "مای" جامعهای یا فرهنگ و هویت ملی را تشکیل میدهد. و به تشدید تعلقات و وفاداریهای مردم به آن میانجامد. بعد کثرت، به آن بخش از گوناگونیهای فرهنگی - اجتماعی و هویتی در زیرمجموعه فرهنگ و هویت ملی اطلاق میشود که ضمن برانگیختن وفاداریهای محلی یا فروملی،آن را طور هویت ملی و نه در عرض آن قرار می دهد. چنین تنوعی نه تنها به شقاق و پراکندگی و ضعف وحدت ملی و مالا نااستواری و نابسامانی سیاسی - فرهنگی نمیانجامد. بنابر این، هر سه حوزه ساختار، نهاد و رفتار باید جهت گیری توامان وحدت و کثرت را ملحوظ دارند.
ترجمه
پديدآور
علی کریمی(مله)
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
الگوی بومی همبستگی ملی در ایران
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )