/ للشیخ الامام جمال الدین ابی الفرج عبد الرحمن بن علی بن محمد بن علی الجوزی
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
عربستان سعودي:
نام ناشر، پخش کننده و غيره
شرکة العريس للکمبيوتر، المستقبل الرقمی
تاریخ نشرو بخش و غیره
،۱۳۸۷
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
لوح فشرده: صدا، رنگي؛ امکانية عرض بالصوت و الصورة، اسلوب سهل و طريقة غير معقدة في العرض، يحتوي علي العدید من العناوین.
يادداشت کلی
متن يادداشت
الباب الاول فی ذکر فضل العقل. - الباب الثانی فی ذکر ماهیة العقل و محله. - الباب الثالث فی بیان معنی الذهن و الفهم و الذکاء. - الباب الرابع فی ذکر العلامات التی یستدل بها علی ذکاء الذکی. - الباب الخامس الی الباب الخامسعشر فی سیاق المنقول من ذلک عن الامم السافلة، من ذلک عن نبینا(ص)، من ذلک عن اصحاب نبینا(ص)، من ذلک عن الخلفاء، من ذلک عن الوزراء، من ذلک عن السلاطین و الامراء و الحجاب و الشرطة، من ذلک عن القضاة، من ذلک عن کبار علماء هذه الامة و فقهائها، من ذلک عن العباد و الزهاد، من ذلک عن العرب و علماء العربیة، الباب السادسعشر الی الباب الثالث و الثلاثون فی ذکر من احتال بذکائه لبلوغ غرض، فیمن احتال فانعکس علیه مقصوده، فیمن وقع فی آفة فتخلص بالحیلة منها، فی ذکر من استعمل بذکائه المعاریض، فی ذکر من فلج علی خصمه بالجواب المسکت، فیمن غلب من العوام بذکائه کبار الرؤسا، فی أقوال و أفعال صدرت من أوساط الناس و عوامهم تدل علی قوة الذکاء، فی طرف من أحوال الشعراء و المداحین، فی طرف من حیل المحاربین، فی طرف من فطن المتطببین، فی طرف من فطن المتطفلین، فی طرف من أخبار فطناء الصبیان، فی طرف من أخبار النساء المتفطنات، فیما ذکر عن الحیوان البهیم مما یشبه ذکاء الا دمییر، فی ذکر ما ضربته العرب و الحکماء مثلا علی ألسنة الحیوان.
متن يادداشت
.
متن يادداشت
ابوالفرج جمالالدين عبدالرحمنبن علىبن محمدبن علىبن عبيدالله ابن الجوزى القرشى التيمى البكرى من بنى محمدبن أبىبكر البغدادى الحنبلى، مورخ، واعظ، مفسر و فقیه حنبلی بوده است و نسب وی به محمد فرزند ابوبکر - نخستین خلیفه - میرسد. دوران زندگی او مقارن با خلافت ۶ خلیفه عباسی، جنگهای صلیبی و منازعات فرقهای و مذهبی بوده است. وی به عنوان شخصیت ممتاز حنبلیان در روزگار خویش شناخته شده است و همچنین مبارزی سرسخت علیه بدعتگذاران بوده است، با اینحال، بدلیل احترام و ارادت وی به حضرت علی(ع) و نقل حدیث و روایت از وی و دو فرزندش، برخی معتقد بودند که وی برخی از عقاید شیعه را قبول داشته است. او در فنون مختلف، تألیفاتی داشته است که شمار آنها را حدود ۳۸۴ کتاب میدانند و مىتوان آنها را در حوزههای مختلف موضوعی از قبیل علوم قرآنى و تفسير، علوم رجال و حديث، معرفى مذاهب مختلف، اصول فقه، عقايد، اخلاق و وعظ، رياضيات، طب، شعر و علوم لغت، تاريخ، جفرافيا و حكايات، دستهبندی کرد. کتاب حاضر در سیوسه باب نگاشته شده است. ابن جوزی درباره گروههای مردم نظراتی دارد، وی نخست مردم را به عالم و جاهل و آنگاه جهال را به دستههای مختلف تقسیم کرده است. او علما را به مبتدیان، متوسطان و مشهوران تقسیم میکند و درباره هر کدام نظراتی ابراز میکند. در کتاب حاضر نیز ابتدا هوش، عقل و فهم را تعریف کرده و سپس بیان میکند که حیوانات و انسانها تا چه میزان از این قوا بهرهمند هستند و نشانههای فرد هوشمند را از دیدگاه پیامبر (ص)، اائمه، علما و غیره برمیشمارد.