دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
این تحقیق با عنوان مطالعه نقش جامعهپذیری مصرفکنندگان در گردشگری ورزشی از روی دلتنگی: در بازیهای زمستانی توچال میباشد. جامعه آماری ۱۴۰ نفر توریست شرکتکننده در گردش توچال که (۴۴ نفر زن، ۹۵ نفر مرد) هستند که شامل تماشاگران، گردشگران رویداد ورزشی، ورزشکاران مراجعهکننده به توچال هستند. که به صورت تصادفی و داوطلبانه انتخاب شدند و پرسشنامه تجدیدنظر شده (ویلسون - ۲۰۰۴) را تکمیل نمودند. که این پرسشنامه شامل ۳۱ سوال و دارای ۴ بخش است که اعتبار صوری پرسشنامه از طریق صاحبنظران و پایایی از طریق آلفای کرونباخ با سطح اطمینان ۸۴٪ بدست آمده است. روشهای آماری استفاده شده t مستقل و t تکگروهی میباشد. یافتهها نشان داد مهمترین عوامل انگیزاننده گردشگران صرف زمان با خانواده و دوستان بود و مهمترین مقیاس فراخوان کننده دلتنگی در گردشگری یادآوری خاطرات خوش گذشته بود و مهمترین مقیاس فراخوان کننده دلتنگی در رابطه با گذران اوقات فراغت فرصتی برای راحت بودن و مهمترین عامل جامعهپذیری مصرفكننده گردشگران دلتنگ شده ورزشی تماشا کردن ورزش از تلویزیون بود و مهمترین بعد نقش جامعهپذیری گردشگران ورزشی دلتنگ شده داشتن یک ورزش دلخواه و محبوب بود و مهمترین بعد شناختی نقش جامعهپذیری مصرفکننده گردشگران ورزشی دلتنگ شده پیگیری آمار بازیکنان چند رشته ورزشی میباشد. انگیزه تسریع کننده دلتنگی در بین زنان و مردان مربوط به فرصتی برای راحت بودن است که با یافتههای کاترین میلر (۲۰۱۰)، بوش و مارتین (۲۰۰۶) همخوانی دارد و با یافتههای ویلسون (۲۰۰۴) ناهمخوان است جامعهپذیری رفتار مصرفکننده توریستهای دلتنگ شده زن و مرد مربوط به ورزشها را از تلویزیون تماشا میکنم که با یافتههای ویلسون (۲۰۰۴) همخوانی دارد. نتیجه نهایی دلتنگی میتواند یک انگیزه اولیه و قوی برای جامعهپذیر کردن گردشگران ورزشی باشد. کلیدواژهها: جامعهپذیری، دلتنگی، گردشگری ورزشی.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
گردشگری
عنصر شناسه ای
جامعهپذیری
عنصر شناسه ای
ورزش های زمستانی
نام جغرافیایی به منزله موضوع
عنصر شناسه ای
قله توچال
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )