بررسی ارتباط سطح ال کارنیتین با عوارض حین دیالیز در بیماران دیالیزی بیمارستان های مرکز طبی کودکان و بهرامی تهران
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
مریم بختیاری کوهسرخی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۰
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۶۳ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی
نظم درجات
طب کودکان و نوزادان
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
سابقه و هدف: بیماران همودیالیزی به طور معمول از ذخایر عضلانی کاهش یافته و سطوح سرمی پایین ال کارنیتین آزاد برخوردار هستند. با توجه به آنکه ال کارنیتین یک کوفاکتور اساسی در متابولیسم سلولی و اکسیداسیون اسیدهای چرب محسوب میگردد، به نظر میرسد که اختلالات متابولیسم کارنیتین در بیماران دیالیزی همراه با عوارض بالینی نظیر میوپاتی های اسکلتی، عوارض حین دیالیز ، کاهش کارکرد عضلانی قلب و آنمی های مقاوم به اریتروپویتین باشد. مطالعات انجام شده ی قبلی نشان داده اند که تجویز ال کارنیتین می تواند منجر به کاهش عوارض حین دیالیز از قبیل هایپوتانسیون حین دیالیز کرامپ عضلانی، خستگی، بهبود عملکرد قلبی و.. شود. با توجه به محدود بودن مطالعات در این زمینه در اطفال، در این مطالعه در کودکانی که تحت همودیالیز بوده اند، به بررسی ارتباط سطح سرمی ال کارنیتین با عوارض حین دیالیز پرداخته ایم. روش بررسی: اين پژوهش، يك مطالعه مقطعي است. نمونه ها از بیمارانی که به علل مختلف نیاز به همودیالیز دارند و به مراکز بهرامی و مرکز طبی کودکان تهران مراجعه می کنند انتخاب شدند. بعد از تصویب طرح در کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی تهران، از کلیه ی بیماران یا والدین آن ها رضایت آگاهانه کتبی قبل از ورود به مطالعه اخذ می شود. برای هر بیمار چک لیستی شامل اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات بالینی و اطلاعات آزمایشگاهی ثبت شد. بعد از اخذ رضایت از کلیه ی بیماران، 5 سی سی خون از رگ محیطی جهت بررسی سطح ال کارنیتین و سایر آزمایشات در حین دیالیز اخذ می شود. سطح سرمی ال کارنیتین با بروز عوارض مورد ارزیابی قرار گرفت. کلیه داده ها بصورت محرمانه حفظ شد. سپس اطلاعات توسط نرم افزار SPSS آنالیز شد. یافته ها: از 27 بیمار ارزیابی شده 11 مورد (40.7%) در مرکز بهرامی تهران و 16 مورد (59.3%) در مرکز طبی کودکان بوده اند. میانگین و میانه سن بیماران به ترتیب برابر با 14.35 و 15.0 سال بوده است. 12 مورد (46.2%) از بیماران سطح پایین کارنیتین نداشته اند، این در حالی است که 14 مورد (53.8%) سطح پایین از این مارکر داشته اند. در ارزیابی هدف اصلی نیز مشاهده شد که میانگین و انجراف معیار کرامپ عضلانی در گروهی که سطح پایین کارنیتین داشته اند برابر با 2.44±3.00 و در گروهی که سطح پایین این مارکر نداشته اند برابر با 0.79±0.92 بوده است، بر اساس آزمون آماری نیز بین دو گروه اختلاف معنادار آماری وجود داشته است (P=0.01). همچنین هیپوتانسیون نیز در گروهی که سطح پایین کارنیتین داشته اند برابر با 3.13±4.43 و در گروهی که سطح پایین این مارکر نداشته اند برابر با 1.78±1.92 بوده است، بر اساس آزمون آماری نیز بین دو گروه اختلاف معنادار آماری وجود داشته است (P=0.02). بر این اساس هر دو مورد ارزیابی شده در گروهی که سطح پایین کارنیتین نداشته اند، به طور معناداری پایین تر بوده است. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج مشاهده شده در این ارزیابی، افت سطح کارنیتین با بروز عوارض عضلانی هیپوتانسیون و کرامپ عضلانی ارتباط معنادار آماری داشته است، بر این اساس با توجه به این مورد می توان این دسته از عوارض حین دیالیز را در کودکان کاهش داد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
کودکان
عنصر شناسه ای
Children
داده رابط بین فیلدها
a12
داده رابط بین فیلدها
a12
موضوع مستند نشده
ال کارنیتین
موضوع مستند نشده
دیالیز
موضوع مستند نشده
عوارض
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )