تبیین استراتژی های تنظیم انگیزش و مولفه های انگیزشی مورد هدف و طراحی و روانسنجی ابزار ارزیابی آنها در دانشجویان پزشکی بر مبنای مدل فرا انگیزشی مبل و شولر
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
علی نوروزی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۰
مشخصات ظاهری
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی(PHD)
نظم درجات
آموزش پزشکی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
خودتنظیمی انگیزش یکی از بخش¬های محوری در یادگیری خودتنظیمی است و عبارت است از تلاش فعالانه فراگیران برای حفظ یا ارتقای انگیزش خود یا استفاده آگاهانه از اندیشه و عمل برای اثرگذاری بر انگیزش جهت انجام یک وظیفه. هدف از انجام این مطالعه عبارت بود از تبیین استراتژیهای تنظیم انگیزش و مؤلفههای انگیزشی مورد هدف و طراحی و روانسنجی ابزار ارزیابی آنها در دانشجویان پزشکی بر مبنای مدل فراانگیزشی میِل و شولر.روش کار: مطالعه حاضر از نوع ترکیبی اکتشافی (کیفی-کمی) بود و در 3 فاز انجام پذیرفت. در فاز اول و در یک پژوهش کیفی، استراتژی های تنظیم انگیزش دانشجویان پزشکی و مؤلفه¬های انگیزشی مورد هدف این استراتژی ها تبیین شدند. در این راستا با استفاده از روش مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند، تجربیات واقعی دانشجویان در خصوص نحوه تنظیم انگیزش در موقعیت های واقعی مورد سؤال قرار گرفتند. کدگذاری و تحلیل محتوای کیفی توسط نرم¬افزار MAXQDA انجام شد. در فاز دوم برای ساخت دو ابزار اندازهگیری استراتژیهای تنظیم انگیزشی و مؤلفههای انگیزشی مورد هدف از 7 گام ارائه شده در AMEE Guide شماره 87 استفاده شد. در یک جستجوی نظاممند متون علمی در 5 پایگاه علمی، مقالات مرتبط با موضوع تنظیم انگیزش شناسایی شدند. سپس به مقایسه مفهومی استراتژیهای تنظیم انگیزشی شناسایی شده با مطالعات پیشین پرداخته شد و با اطلاعات به دست آمده نسبت به تدوین گویههای ابزارها اقدام گردید. سپس به بررسی شواهدی از روایی و پایایی نتایج ابزار پرداخته شد. فاز سوم مطالعه به صورت کمّی و تحلیلی انجام شد. با استفاده از ابزارهای طراحی شده در فازهای پیشین، میزان استفاده از استراتژیهای تنظیم انگیزشی توسط دانشجویان پزشکی و مؤلفه انگیزشی مورد هدف هر استراتژی اندازهگیری شدند. دادههای گردآوری شده وارد نرم افزار PLS شده و روابط پیشگویی کنندگی بین استراتژیها و مؤلفهها توسط مدلسازی معادله ساختاری مورد بررسی قرار گرفتند.یافتهها: در فاز نخست مطالعه هفت استراتژی تنظیم انگیزشی شامل تنظیم ارزش، تنظیم علاقه موقعیتی، خود وعدهدهی، ساماندهی محیطی، مدیریت خودکارآمدی، تنظیم رابطهمندی، تنظیم آگاهی موقعیتی و شش مؤلفه انگیزشی شامل خودکارآمدی، ارزش درونزاد، ارزش مربوط به خود، ارزش بیرونی، ارزش ارتقا و ارزش پیشگیری تبیین شدند. در فاز دوم دو ابزار استراتژیهای تنظیم انگیزش و مؤلفههای انگیزشی مورد هدف طراحی شدند و شواهد معتبری از روایی و پایایی آنها به دست آمد. نتایج فاز سوم و مدلسازی معادله ساختاری نیز نشان داد که استراتژی تنظیم ارزش؛ پیشگوییکننده قوی مؤلفههای انگیزشی خودکارآمدی، ارزش درونزاد و ارزش مربوط به خود است. استراتژی تنظیم علاقه موقعیتی نیز مؤلفههای ارزش درونزاد و ارزش ارتقا را پیشگویی کرد. آگاهی موقعیتی پیشروانه دو مؤلفه خودکارآمدی و ارزش ارتقا را پیشگویی نمود و استراتژی ساماندهی محیطی نیز مؤلفه ارزش مربوط به خود را پیشگویی کرد. نتیجهگیری: اگرچه نتایج این مطالعه نشان داد که استراتژیهای تنظیم انگیزش مورد استفاده توسط دانشجویان پزشکی همپوشانی بالایی با استراتژیهایی که قبلا توسط والترز، اشوینگر و سایرین معرفی شده¬اند داشتند، اما به نظر می¬رسد در حوزه آموزش پزشکی استراتژیهای تنظیم انگیزشی دیگری نیز مانند تنظیم رابطهمندی و تنظیم آگاهی موقعیتی استراتژیهایی ایفای نقش می¬کنند و دانشجویان پزشکی از آنها برای اثرگذاری بر مؤلفه¬های انگیزشی خود استفاده می نمایند. در این مطالعه شش مؤلفه انگیزشی مورد هدف استراتژیهای تنظیم انگیزشی در دانشجویان پزشکی شناسایی شدند. نتیجه فاز نهایی این مطالعه نیز نشان داد که تنها چهار مؤلفه انگیزشی خودکارآمدی، ارزش درونزاد، ارزش مربوط به خود و ارزش ارتقا دارای پیشگوییکنندههای قوی و اختصاصی در بین استراتژیهای تنظیم انگیزشی هستند. این نتایج در تطابق نسبی با مفروضات مدل میل و شولر بود.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
انگیزش
عنصر شناسه ای
IMPUlSE
عنصر شناسه ای
Motivation (Psychology)
داده رابط بین فیلدها
a09
داده رابط بین فیلدها
a09
داده رابط بین فیلدها
a09
موضوع مستند نشده
استراتژیهای تنظیم انگیزشی
موضوع مستند نشده
فراانگیزش
موضوع مستند نشده
مؤلفههای انگیزشی
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )