ساخت و بررسی عملکرد سلول های T مهندسی شده دارای گیرنده آنتی ژنی کایمریک علیه PSMA در سلول های سرطانی پروستات
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
محمود حسنی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۹۷
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۲۷ص.
ساير جزييات
جدول نمودار
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی(PHD)
نظم درجات
پزشکی مولکولی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
اخیرا تغییرسلول های T با گیرنده آنتی ژنی کایمریک (CAR) به عنوان یک روش جذاب برای استفاده در ایمونوتراپی سرطان مورد توجه قرار گرفته است. به صورت کلاسیک هر CAR شامل یک قسمت شناسایی کننده آنتی ژن به اسم scFv می باشد.از آنجایی که scFv های مورد استفاده اغلب مشتق شده از آنتی بادی های مونوکلونال با منشا موشی می باشند، این ممکن است یک محرکی باشد برای تحریک سیستم ایمنی میزبان که منجر به از بین رفتن سلول های T حامل این سازه شود. نانوبادی یک قطعه اختصاصی شناسایی کننده آنتی ژن می باشد که از تیره شترسانان می باشد که دارای هومولوژی بسیار بالایی با VH انسانی می باشد که خاصیت ایمونوژنیسیتی بسیار پایینی دارد. بنابراین، در این مطالعه، یک نانوبادی به جای scFv در سازه CAR به کار گرفته شد.روش ها: در این مطالعه، ما دو سازه کایمریک ساختیم (نسل دوم NBPII-CAR و نسل سومNBP-CAR) بر پایه نانوبادی بر علیه آنتی ژن اختصاصی غشایی پروستات(PSMA). در ابتدا، سلول های Jurkat با سازه های NBPII-CAR و NBP-CAR الکتروپوریت شدند و سپس بیان سطحی سازه های کایمریک بر روی سطح آن ها با فلوسایتومتری مورد شناسایی قرار گرفتند. به منظور آنالیز عملکرد، سلول های Jurkat دارای سازه کایمریک به صورت کشت همزمان در معرض سلول های سرطان پروستات قرار گرفتند و از نطر میزان ترشح IL-2، بیان CD69 و تکثیر سلولی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در انتها به منظور بررسی پتانسیل کشندگی دو سازه NBPII-CAR و NBP-CAR، سازه ها به سلول های اولیه T ارایه شدند و سپس خاصیت کشندگی این سلول ها با مانیتورینگ بیان سطحی CD107a پس از مواجهه با PSMA مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: نتایج ما نشان دهنده اختصاصیت عملکرد سلول های T دارای سازه کایمریک با بنیان نانوبادی بر علیه سلول های PSMA+(LNCaP) می باشند که نه تنها منجر به افزایش ترشح IL-2 (حدود pg/ml 400 برای NBPII-CAR و حدود pg/ml 900 برای NBP-CAR) شد بلکه همچنین بیان CD69 تقریبا 30% برای NBPII-CAR و 47% برای NBP-CAR نیز افزایش پیدا کرد. به علاوه، سلول های دارای سازه کایکریک دارای سرعت تقسیم بالاتری بودند زمانی که در معرض LNCaP قرار گرفتند در مقایسه با سلول های سرطان پروستات که از نظر بیان PSMA منفی بودند ( DU145) و در نهایت میزان بیان سطحی CD107a در سلول های T دارای NBPII-CAR به 18% و در سلول های T NBP- CAR به 25% افزایش پیدا کرد.نتیجه گیری: این نتایج به وضوح نشان می دهند که هر دو سازه کایمریک در مواجهه با سلول های سرطان پروستات بیان کننده PSMA داری عملکرد می باشند و NBP-CAR دارای عملکرد بالاتری نسبت به NBPII-CAR بود. در نهایت، این نتایج نشان دهنده امکان استفاده از نانوبادی در سازه های کایمریک برای ایمونوتراپی می باشد که می تواند برای هدف قرار دادن هر انتی ژن توموری در تومور های توپر در ایمونوتراپی با سلول های T مورد استفاده قرار بگیرد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
سلول های T دارای گیرنده کایمریک
موضوع مستند نشده
PSMA
موضوع مستند نشده
قطعه آنتی بادی تک دومینی
موضوع مستند نشده
سرطان پروستات
موضوع مستند نشده
ایمونوتراپی
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )