بررسی تاثیر ناک داون ژن RHOXF1 در رده سلولی MCF7 بر بیان ژن TSGA10
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
شادی مهدی پور
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
1398
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
112ص
ساير جزييات
جدول، نمودار
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
ژنتیک انسانی
امتياز متن
18
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
یکی از مهم¬ترین عوامل کنترل فرآیند رونویسی و تنظیم بیان ژن¬هـا اتصـال فاکتورهای رونویسی بـه می¬باشد. با توجه به توانایی فاکتورهای رونویسی در کنترل مجموعه ژن¬ها، فعالیت آن¬ها در شرایط فیزیولوژیکی طبیعی به شدت تنظیم می¬شود و فعالیت مختل شده¬ی آن¬ها در پاتوژنز برخی بیماری¬ها ازجمله سرطان نقش دارد که همین منجر به معرفی آن¬ها به عنوان اهداف بالقوه برای مداخلات درمانی شده¬است. شواهد زیادی مبنی بر نقش فاکتورهای رونویسی اختصاصی در تنظیم ژن¬های سرطان- بیضه ¬ وجود دارد. ژن TSGA10نمونه ای از ژن¬های سرطان- بیضه¬ می¬باشد. این ژن یک پروتئین محلول و سیتوپلاسمی را كد مـي¬كنـد که بیان بالایی در اسپرماتیدها دارد و بـا اسـپرماتوژنز، تقسـیم سـلولی، تفکیـک کرومـوزوم¬هـا و سـاخت دم اسپرم در ارتباط می باشد. در یک مطالعه اخیر به دنبال تایید ناحیه پروموتری این ژن و بررسی انواع پروتئین¬هاي متصل شده به این ناحیه از ژنوم به عنـوان پرومـوتر ژن TSGA10، یک نوع فاکتور رونویسی بنامRHOXF1 شناسایی شده¬است. با توجه به بیان بالای ژن RHOXF1در بیضه و وابستگی آن به آندروژن، به نظر می¬رسد این ژن در اسپرماتوژنز نقش دارد. از آن¬جا که تعامل بین پروتئین¬ها و DNA نقش بسیار مهمـی در کنتـرل اغلب فرآیندهاي سلولی دارد، به منظور بررسی این ادعا که پروتئین RHOXF1 به نحوی در تنظـیم بیـان ژن TSGA10و فعال¬سازي ناحیه پروموتري آن نقش دارد، با ناک داون RHOXF1 توسط وکتور shRNA در رده سلولی MCF7 که دارای بیانTSGA10 است، میزان بیان TSGA10 را قبل و بعد از ناک داون بررسی کردیم.روش کار: وکتور pGFP-V-RS حاوی توالی RHOXF1-shRNA از OriGene خریداری شد، در باکتری XL.Blue Ecolie تکثیر شد. وکتور را توسط روش مینی پرپ استخراج نمودیم، سپس به روش لیپوفکشن و به صورت transient به رده سلولیMCF7 ترنسفکت کردیم. RNA نمونه¬ها استخراج شد، سپس با انجام qRT- PCR توسط پرایمر¬های اختصاصی طراحی شده برای ژن¬های TSGA10و RHOXF1، میزان بیان این ژن¬ها قبل و بعد از ترنسفکت سنجیده شدند. همچنین این دو ژن از نظر همبستگی بیان در بافت های نرمال و سرطانی به صورت insilico مورد بررسی قرار گرفت. از بانک اطلاعاتی TCGA برای بررسی نمونه های سرطان های مختلف و از بانک اطلاعاتی GTEx برای بافت های نرمال استفاده شد.یافتهها: این مطالعه نشان داد با ناک داون RHOXF1 در رده سلولیMCF7 بیان TSGA10 به صورت معناداری کاهش یافت. همچنین، بررسی های insilico همبستگی بیانی معناداری بین TSGA10 و RHOXF1 را در بافت های نرمال و در نمونه های سرطانی نشان داد. همبستگی بیانی برای دو ژن با p-value=0و R=0.68 برای بافت های نرمال بدست آمد که بیشترین همبستگی در بافت بیضه نرمال مشخص شد. در بررسی پروژه های بانک اطلاعاتی TCGA به صورت جداگانه، TSGA10 و RHOXF1 بیشترین همبستگی بیانی مثبت را به ترتیب در سرطان پانکراس (R=0.45)، پستان (R=0.36)، و کلیه (R=0.26) نشان دادند.نتیجهگیری: یافتههای حاصل از این مطالعه بیانگر آن است که کاهش بیانRHOXF1 منجر به کاهش بیانTSGA10 شد و هم بستگی بیان مثبت بین این دو ژن در بافت های نرمال و در انواعی از سرطان ها وجود داشت. بنابراین TSGA10 می تواند به عنوان یک ژن پایین دست برای فاکتور رونویسی RHOXF1در نظرگرفته شود. تشریح چگونگی تاثیر مستقیم یا غیرمستقیم RHOXF1 بر بیان TSGA10 می تواند به دانش ما در مورد مکانیسم های مولکولی اسپرماتوژنز و سرطانزایی کمک کند.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
TSGA10
موضوع مستند نشده
RHOXF1
موضوع مستند نشده
اسپرماتوژنز
موضوع مستند نشده
بیان ژن
موضوع مستند نشده
ژن های سرطان- بیضه
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )