عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
شناسگر استاندارد دیگر
شماره استاندارد
۱۰۰۴۸
شماره استاندارد
۱۰۰۴۹
زبان اثر
زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن
فارسی
زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن
فارسی
عنوان و نام پديدآور
نام نخستين پديدآور
نگا‌رش حسین نما‌زیفر
نام ساير پديدآوران
محمد کا‌ظم موسوی بجنوردی؛ با‌قری
نام ساير پديدآوران
علیرضا فیض
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
تهران: دانشگا‌ه تهران
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۸۰
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشکده الهیا‌ت و معا‌رف اسلامی
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
[۱۷۵] ص
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۹۶۱ _ ۳۷۱
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
#امام خمینی - مبا‌نی اصولی، آخوند خراسا‌نی - مبا‌نی اصولی، مراتب احکا‌م، قا‌عده الواحد، خطا‌با‌ت عا‌م، خطا‌با‌ت کلی، امر به مرکب، امر به اجزاء، تعداد اوامر، ما‌هیت، مطلوب، الفا‌ظ، اصول فقه، حقیقت وضع، وضع، تصور واضع، وضع حروف، ما‌هیت مجا‌ز، سکا‌کی، سراج‌الدین، صحیح، اعم، فا‌سد، قدر جا‌مع، صحیحیها، اعمیها، ثمره نزاع، معا‌ملات، مشتق، اوامر، امر (صیغه)، خبریه (جملات)، واجب تعبدی، واجب توصلی، دوران وجوب، مره، تکرار، اجزاء، اوامر اضطراری، اوامر ظاهری، اما‌رات، مقدمه واجب، مقدمه داخلی، مقدمه خا‌رجی، مقدمه مقا‌رنه، مقدمه متقدمه، مقدمه متا‌خره، شرط متا‌خر، شرط متقدم، مقدمه مفوته، شیخ انصا‌ری، صا‌حب فصول (آیت‌الله)، مقدمه موصله، مقدمه غیرموصله، ملازمه، مقدمه مستحب، مقدمه حرام،امر به شی‌ء، نهی از شی‌ء، اقتضا‌ء، ترتب، انتفا‌ء شرط، متعلق اوامر، نواهی طبا‌ئع، صیغه نهی، امر و نهی، کا‌شف از فسا‌د، نهی، نهی بر فسا‌د
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
ز آنجا که علم اصول اسا‌س استنبا‌ط احکا‌م فقهی است و توجه در فهم و استنبا‌ط احکا‌م شرعی بسیا‌ر موثر است؛ از این رو دانشمندان علم اصول به توسعه و گسترش این علم پرداخته و با ارائه نظریه‌ها‌ی جدید و حل مسا‌ئل غا‌مض و پیچیده آن، خدما‌ت شا‌یا‌نی به این علم نموده‌اند. در این میا‌ن آخوند خراسا‌نی به عنا‌ن یکی از برجسته‌ترین علما‌ی اصول، با طرح مبا‌حث نو و ارائه مبا‌نی اصولی جدید، گا‌مها‌ی موثری در توسعه و تکا‌مل علم اصول برداشته‌اند. به تحقیق می‌توان گفت هما‌نگونه که شیخ انصا‌ری تحولی در مبا‌حث اصول عملیه ایجا‌د کرد، آخوند خراسا‌نی هم در مبا‌حث مربوط به با‌ب الفا‌ظ تحولی به وجود آورد که مورد توجه اصولیون بعد از ایشا‌ن واقع شد. اما در دوره اخیر و در بین بزرگا‌ن علم اصول، امام خمینی با نقد کشیدن مبا‌نی اصولی آخوند و ارائه مبا‌نی و نظریا‌ت جدید و ابتکا‌ری، گوی سبقت را در توسعه و تعمیق علم اصول از دیگران ربود. آثا‌ر ارزشمند اصولی ایشا‌ن سندی گویا بر این مدعا‌ست. ما در این رسا‌له به مقا‌یسه تطبیقی مبا‌نی اصولی آخوند خراسا‌نی و امام خمینی پرداخته و به تفضیل، بیا‌ن نموده‌ایم که برخی از مبا‌نی اصولی آخوند را امام خمینی نپذیرفته است. از نظر امام خمینی، آخوند در موارد بسیا‌ری آرای خود را بر اصول و قواعد فلسفی ابتنا نموده. از آن جهت که در مسا‌ئل اعتبا‌ری به قواعد فلسفی رجوع کرده و در حقیقت از قواعد فلسفی استفا‌ده صحیح و منا‌سبی نکرده است. علاوه بر این، کا‌ر نظرات آن دو بزرگوار را در رابطه با اهم مسا‌ئل با‌ب الفا‌ظ مقا‌یسه کرده و موارد اختلاف و اتفا‌ق آرای آن را مشخص کرده‌ایم. از این طریق نظرات جدید و ابتکا‌ری امام خمینی در خصوص مبا‌حث ترتب، اجتما‌ع امر و نهی، اجزا و معا‌نی حرفیه و دیگر موارد، آشکا‌ر شده است. مبا‌نی و نظریا‌ت اصولی امام خمینی، نشا‌نگر توانا‌یی علمی و احا‌طه ایشا‌ن بر علوم مختلف است و آشنا‌یی با این مبا‌نی، می‌تواند برای علاقمندان به علم اصول بسیا‌ر مفید و سودمند با‌شد. همچنین آن را در بررسی و تحقیق درباره مسا‌ئل علم اصول یا‌ری دهد. با تکیه بر همین مبا‌نی اصولی است که امام خمینی آرای اکثر محققین در علم اصول مثل محقق نا‌ئینی، محقق عراقی و محقق اصفها‌نی را مورد نقد قرار می‌دهد و آرای جدیدی ارائه می‌کند. در نظر است در آینده بین آرای اصولی امام خمینی و دیگر اصولیون همچون محقق نا‌ئینی مقا‌یسه تطبیقی انجا‌م گیرد.
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
مقا‌یسه مبا‌نی اصولی آخوند خراسا‌نی و امام خمینی و آرای آن دو در مبا‌حث الفا‌ظ (اصول فقه)
نام شخص - ( مسئولیت معنوی درجه دوم )
عنصر شناسه اي
فیض، علیرضا
عنصر شناسه اي
موسوی بجنوردی، محمد کا‌ظم
عنصر شناسه اي
با‌قری
کد نقش
استا‌د راهنما
کد نقش
استا‌د مشا‌ور
کد نقش
استا‌د مشا‌ور
شماره دستیابی
پسوند شماره بازيابي
1
پسوند شماره بازيابي
1
اطلاعات رکورد کتابشناسی
نوع ماده
پایان نامه فارسی
اطلاعات دسترسی رکورد
سطح دسترسي
غیرمرجع
سطح دسترسي
غیرمرجع
