چکیدهعشق عرفانی مفهومی گسترده و چند سویه در فرهنگ عرفانی مل تهایجهان دارد. از یک سو، جوهره ذات الهی به صورت "عشق" تشخّص یافته است،خدای عشق بنام "آگاپه" و "اروس" در یونان، "برهمن" یا "شیوا" با جوهرهبهکتی در هند، حبیب در عرفان اسلامی و.. ظهور می کند؛ و
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
تجلی;ظهور((خاص)، مقابل بطون));عقل;معرفت شناسی تجربه عرفانی;