عنوان

بطن مادر، کانون تربیت: بررسی نقش مادر، در تربیت فرزند در دوران بارداری از دیدگاه قرآن، سنت و علم

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

بطن مادر، کانون تربیت: بررسی نقش مادر، در تربیت فرزند در دوران بارداری از دیدگاه قرآن، سنت و علم

نام نخستين پديدآور

زهره عرفانی نژاد

محل نشرو پخش و غیره

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

تاریخ نشرو بخش و غیره

1391

متن يادداشت

موضوع این پژوهش ، نقش مادر، در تربیت فرزند از دیدگاه قرآن و سنت و علم است. مسلم است که تربیت، یکی از حیاتی ترین نیازهای جامعه ی بشری بوده و از مهمترین حقوق فرزندان بر والدین، مخصوصاً مادران می باشد. تربیت، « رفع موانع و ایجاد مقتضیات، برای پرورش استعدادهای مادی و معنوی در جهت رسیدن به کمال خلقت است» که این پژوهش با استفاده از منابع تفسیری، روایی و علمی چون، المیزان و وسائل الشیعه و روان شناسی رشد از دیدگاه معاصر و با استفاده از واژه های کلیدی مانند، تربیت، جنین، بارداری، مادر، شیر خوارگی و تولد سعی در اثبات تربیت پذیری جنین، پیش از تولد و نوزاد، در دوران شیرخوارگی دارد تا با این کار زنان جوان به اهمیت دادن به دوران بارداری و شیردهی خویش، به عنوان مراحلی از تربیت فرزندانشان، ترغیب شوند. تربیت، فرآیندی ضروری و دارای اهمیت بوده و اقدام به آن، آثاری چون آرامش وجدان و داشتن فرزند صالح را برای والدین به دنبال دارد. عواملی مانند وراثت و محیط و اراده بر امر تربیت اثرگذار هستند. زن و مرد برای اقدام به تربیت باید، به بسترسازی برای آن بپردازند. یعنی؛ زمینه های تربیت را از سالها قبل از تولد فرزند و از زمان انتخاب همسر شروع کرده و شرایط قبل از انعقاد نطفه و لحظه ی انعقاد نطفه را رعایت کنند و در کنار آن از دعا و توسل به اهل بیت - علیهم السلام – فراموش ننمایند. در زمان بارداری، مادر وارد مرحله ای می شود که وظیفه ی او در برابر تربیت فرزندش شکلی اختصاصی می گیرد. ابتدا مادر باردار، باید از مراحل رشد جنین خویش آگاهی پیدا کند و به رفع نیازهای او در هر مرحله بپردازد. روان شناسان رشد، عواملی را چون بیماری مادر، مصرف بعضی داروها، الکل ، مواد مخدر توسط او و حتی غذایی که مادر می خورد، بر روند رشد جسمی او مؤثر می دانند. مسائلی مثل افکار و حالات مادر، شنیده ها، دیده ها و نذر مادر و … بر رشد روحی و معنوی جنین تأثیر می گذارند. مادر با درایت، با در نظر گرفتن این عوامل، از فرزندش غافل نشده و در جهت رشد فرزندش اقدام می نماید. این مراقبتها تا لحظه ی تولد فرزند ادامه می یابد. بعد از تولد نیز مادر نمونه، در اندیشه ی انجام کارهایی برای خدمت به فرزندش می باشد. پیشوایان دینی – علیهم السلام – برای روزهای اول تولد آدابی چون، خوراندن خرما به زائو،گفتن اذان و اقامه در گوش نوزاد، ختنه، عقیقه، شکرگزاری، انتخاب پوشش مناسب و … را به پیروان خویش، توصیه می کنند، که رعایت هر کدام، بر نوزاد تأثیر مستقیم یا غیرمستقیم دارد. در کنار همه ی اینها، توصیه دین و علم بر این است که مادران، فرزندشان را از شیر خود محروم نکنند، چرا که فواید زیادی برای آن وجود دارد. این کار در کنار رعایت بعضی آداب شیر دادن، تأثیرات تربیتی بسیاری بر فرزندان دارد. تمام آنچه تاکنون ذکر شد. از وظایف مادران عزیز، در جهت زمینه سازی برای تربیت بهتر فرزندان در سالهای آینده و نشان دهنده ی نقش مهم و حساس مادران در تربیت آنان می باشد.

مشخصه منبع قراردادي

نوع ماده

پ‍ای‍ان‌ن‍ام‍ه;