هدف پژوهش تبیین جایگاه فقهی علم قاضی و بررسی آن در فقه و حقوق اسلامی در مقام اثبات قضائی است روش نمونه گیری فیش برداری از منابع اصلی کتب فقهی و منابع قانونی است روش پژوهش تطبیق و تلفیق نظرات فقهای مشهور و مقایسه آنها با یکدیگر و استفاده از منابع و متون قدیم و جدید معتبر فقهی است ابزار اندازه گیری کتب مرجع فقهی است نتیجه گیری : درحال حاضر باتوجه به عدم وجود دلیل شرعی بر حجیت علم قاضی و احتمال خطا و جهل به واقع و نیز محل تردید بودن علم قاضی بعنوان حجت قضایی ، اصلح است که قضات براساس علم شخصی خود قضاوت نکنند مگر در موارد استثنائی