فصل نخست این رساله گزیده ایست از آنچه در عرفان و حکمت اسلامی در توضیح جایگاه انسان در هستی آمده است و نظرات محیی الدین بن عربی، امام محمد غزالی و عزیز الدین نسفی و شیخ اشراق را در مورد خود شناسی و انسان شناسی مطرح می کند. فصل دوم به بررسی رابطه هنر و تفکر ملل شرقی پرداخته و به طور خاص هنر بودایی را مد نظر قرار داده است. فصل سوم در مورد رابطه تفکر اسلامی و هنرهای تصویری است. فصل پایانی هم به بررسی انسان در آثار هنری می پردازد.