با مطالعه در تمام آثار ملاصدرا چهارده برهان برای اثبات اصالت وجود به دست می آید که این نوشتار آن ها را مورد بررسی قرار داده و بدین نتیجه رسیده است که صدرالمتالهین برای اثبات اصالت وجود به مثابه محور هستی شناسی حکمت متعالیه دو رهیافت کلی را به کار گرفته است:1. اثبات اصالت وجود از راه سلب ویژگی های امر اصیل از ماهیت،2. ابطال اصالت ماهیت از طریق لوازم محال.و در پایان، معلوم می شود که رهیافت نخست و برهان هایی که بر آن مبتنی است وافی به مقصود و قوی تر از رهیافت دیگر و استدلالهای ناشی از آن است.