شیخ در نمط پایانی اشارات خلاف رویکرد سنتی مشایی اش، نگاه متفاوتی به نفس و برخی قوای آن دارد. واکاوی این مساله و برخی قرائن محتمل دیگر نشان می دهد، وی نفس را در دو حوزه وجودی و معرفتی مولفه ای پویا و اشتداد پذیر لحاظ کرده است. اوج هنر ابن سینا را می توان در تلفیق دو حوزه وجودی و معرفتی نفس و لحاظ فرایند اشتداد وجودی آن به عنوان نردبان تعالی معرفتی و وصول نفس به انفعال محض جستجو نمود. در مقاله حاضر با تاکید بر رویکرد خاص شیخ، ابتدا بررسی و مشخص شده است که رویکرد مبتنی بر نفی جوهر شناسی و بدیهی انگاری موضع نهایی وی نبوده است، سپس با استفاده از نگرش تلفیقی ابن سینا، کیفیت تهیاء معرفت اطلاقی برای نفس در حوزه معرفتی حکمت سینوی تبیین شده است.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
علم نفس;ابن سینا;اطلاق گرایی معرفتی;اشارات و تنبیهات;فلسفه مشاء;معرفت شناسی;عقل(قوه عاقله);نفس شناسی سینوی;امکان معرفت اطلاقی;
تقسیم فرعی موضوعی
شفا;التعلیقات ابن سینا;تخیل;ابزارهای معرفت;حس مشترک;نبوت;عالم غیب;عالم ملکوت;النجاة;فلسفه نبوی ابن سینا;حرکت جوهری;ادراک انسان;کتاب مبدأ و معاد;عصمت پیامبر (ص);عقل فعال;مُثُل;تجرید((اصطلاح وابسته)، قسیم انتزاع و تعمیم);عقل قدسی;اشارات و تنبیهات;عقل نظری((