این پژوهش درصدد یافتن پاسخ هایی برای این سوالات است که اندیشه دینی در طریقت صوفیانه اردبیل قبل از تشکیل دولت صفوی چگونه بوده است؟ رویکرد شیوخ صفوی به اندیشه غالیانه تحت تاثیر چه عواملی صورت گرفته است؟ چرا جنبش های قرون هشتم و نهم هجری دارای ماهیتی غالیانه هستند؟ عناصر مشترک فرقه های غالیانه در این دوران چیست؟در بررسی رویکرد دینی در طریقت صفوی، از سقوط دستگاه خلافت و پیدایش خلاء دینی و سیاسی به دنبال تهاجم مغول در قرن هفتم هجری سخن به میان آمده است. اثرات تهاجم مغول در قوت یافتن پایگاه های معنوی و رشد تصوف، در فاصله قرن هفتم هجری تا تشکیل دولت صفوی در قرن دهم هجری، مهم خواهد بود. طریقت های صوفیانه تحت تاثیر شرایط زمانی دچار چرخش های فکری درونی شدند و با رویکرد به اندیشه های غالیانه متوجه حصول به قدرت سیاسی گردیدند. این امر نقطه مشترک جنبش های صوفیانه در قرون هشتم و نهم هجری است. نکته این است که صفویان برجسته ترین عامل جنبش های صوفیانه و غالیانه این دوران بودند که موفق به تشکیل دولتی فراگیر شدند.