عنوان

گفت‌وگوی ادیان و مساله «دیگریِ دینی» در الهیات ناظر به ادیان

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

گفت‌وگوی ادیان و مساله «دیگریِ دینی» در الهیات ناظر به ادیان

نام نخستين پديدآور

احمد مقری , مهراب صادق نیا , مهدی صالحی

محل نشرو پخش و غیره

اصفهان

تاریخ نشرو بخش و غیره

بهار و تابستان /۱۳۹۴

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشگاه اصفهان

متن يادداشت

بنابر باور غالب، شکل‌گیری و ثمر بخشی گفت‌وگوی ادیان بیش از هر چیز مبتنی بر گشودگی نسبت به دین دیگر و به رسمیت شناختن «دیگریِ دینی» است، به گونه‌ای که باید پذیرفت دین دیگر هم واجد بهره و نصیبی از حقیقت است و متدینان به آن نیز که اینک طرف گفت‌وگو قرار گرفته‌اند واجد حظی از نجات و رستگاری‌ هستند. اما پرسش مهم این است که بر پایه کدام بستر الهیاتی می‌توان تکثر دینی را ارج نهاد و چنین سهمی از حقیقت و نجات را برای دیگر ادیان در نظر گرفت؟ امروزه واکاوی ابعاد این مساله و جستجو برای یافتن بهترین پاسخ به آن در الهیات ناظر به ادیان، پی‌گیری می‌شود. سه رویکرد انحصارگرایی، شمول‌گرایی و کثرت‌گرایی که هر یک متضمن تفسیر الهیاتی ویژه‌ای نسبت به دیگر ادیان است، الگوهایی هستند که با گذشت زمان در دل الهیات ناظر به ادیان شکل گرفته‌اند و بخت و اقبال خود را در سامان دادن پاسخی به مسئله دیگریِ دینی آزموده‌اند. این مقاله در صدد است تا پاسخ‌های فوق را مورد ارزیابی قرار دهد. پژوهش حاضر از روش تحقیق کیفی بهره می‌گیرد و بر این پیش فرض استوار است که الگوهای کلاسیک الهیات ناظر به ادیان، از شکل دادن بستر الهیاتی مناسبی برای گفت‌وگوی ادیان به گونه‌ای که «دیگریِ دینی» را به رسمیت بشناسد و هم زمان التزام و هویت دینی مشارکان در گفت‌وگوی ادیان را پاس دارد، قاصر است

عنصر شناسه ای

کثرت گرایی دینی;الهیات تطبیقی;گفتگوی ادیان;الهیات ناظر به ادیان;

تقسیم فرعی موضوعی

راست کیشی;انحصارگرایی دینی;شمول گرایی دینی;رستگاری;هویت دینی;دیگری دینی;نسبت دین و تصلب;مسیحیان بدون عنوان;مطلق انگاری;گرامر های هویت;خویشاوندی بشر;حقیقت گفتگو محور ; الهیات کثرت گرا; هویت دینی چندگانه;بریکلاژ دینی;نجات در مسیحیت;کثرت گرایی دینی;

مشخصه منبع قراردادي

نوع ماده

مقاله;