عنوان

واکاوی دیدگاه استاد جوادی آملی در نسبت عقل و دین و تأثیر آن بر علم دینی

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

واکاوی دیدگاه استاد جوادی آملی در نسبت عقل و دین و تأثیر آن بر علم دینی

نام نخستين پديدآور

مهدی عبداللهی، مصطفی صالحی اردکانی

متن يادداشت

استاد جوادی آملی درباره رابطه عقل و دین دیدگاه بدیعی ارائه کرده است. ایشان با بازخوانی محل نزاع و ارائه تعریفی متفاوت از عقل در این مباحث، دو حوزه نسبتاً منحاز انگاشته عقل و دین و علم و دین را به هم پیوند می‌زند. در نتیجه با بازشناسی نسبت عقل و دین، به پرسش امکان یا عدم امکان تحقق علمی دینی نیز پاسخ داده می‌شود. وی، عقل را در این مباحث به معنای وسیعی که معادل تمامی دریافت‌های متعارف انسانی است به کار برده است. عقل به این معنا هر دریافت بشری را پوشش می‌دهد و از سوی دیگر مراد از دین نیز صرفاً معارف منقول نیست، بلکه اگر مؤدای قول خداوند دینی است، محتوای فعل او به طریق اولی چنین است. این‌گونه است که عقل در کنار نقل معتبر به منبعی از منابع معرفتی دین تبدیل و امکان تعارض آنها از اساس منتفی می‌شود. با تبیین رابطه عقل و دین، چگونگی رابطه علم و دین نیز روشن می شود. اگر علوم تجربی درهندسه معرفت دینی جایگاه خود را درست دریابند و در سایه فلسفه و دین به مطالعه جهان بپردازند به طبیعت به عنوان خلقت نگریسته و پرده از کتاب تکوین الهی بر خواهند داشت و به این اعتبار دینی خواهند بود. دیدگاه استاد جوادی در رابطه با علم دینی، دیدگاهی معتدل و واقع نگر است.

عنصر شناسه ای

علم و دین;علم دینی;عقل و دین;جوادی آملی;عقل و دین;

تقسیم فرعی موضوعی

عقل گرای حداکثری;مصادیق عقل;اعتبار عقل;حجیت علم;معرفت ظنی;لوازم عملی علوم;نگاه جمعی به موضوعات;خاتمیت;مکتب تفکیک;پل تیلیش;دین;رئالیسم;تعارض عقل و دین;ایمان گرایی;معنا شناسی دین;عقل ;عین الیقین;معرفت دینی;علم;حی بن یقظان;

مشخصه منبع قراردادي

نوع ماده

مقاله;