بررسی کارکرد معنابخشی دین در اندیشه علامه طباطبایی
نام نخستين پديدآور
قربان علمی، مریم چنگی آشتیانی
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
قم
تاریخ نشرو بخش و غیره
زمستان / 1392
نام ناشر، پخش کننده و غيره
مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
نیاز روحی انسانها به معنادار نگاه کردن به جهان و زندگی و فرار از بی معنایی، و نگاه به دین به عنوان عاملی برای معنادار کردن زندگی، افق جدیدی جهت شناخت هرچه بیشتر دین گشوده و رهیافتی جدید به نام رهیافت معنا به وجود آورده است. این رهیافت با ارائه تفسیری جدید از انسان و دین و ارتباط آن دو، معتقد است در شناخت انسان و دین باید به همه ابعاد آن توجه داشت. یکی از ویژگی های انسان نیاز به معناست که تنها دین می تواند آن را برآورد. بر این اساس، مهمترین کارکرد دین معنابخشی است. علامه طباطبایی که نگاهی درونگرایانه به دین دارد، با به کارگیری استدلال های منطقی و عقلانی، تفسیری از دین و ابعاد گوناگون آن ارائه می دهد که به گونه ای با نظریه رهیافت معنا در توصیف و تبیین دین نزدیک است؛ چنانکه معنابخشی را مهمترین کارکرد دین می داند.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
دین;جامعه;انسان شناسی;علامه طباطبایی;کارکرد معنا بخشی دین;نظریه رهیافت معنا;اخلاق دینی;
تقسیم فرعی موضوعی
روزه;انسجام اسلامی;ایمان به آخرت;جهان معنادار;تفهم تفسیری;مناسک دینی;مفهوم قبله;خضوع در نماز;تقویت اراده نیک;منافع اخروی;تقرب به خدا;تصویر معنادار از جهان;وحدت جهان;جریان عمومی عالم;پیروی از دستورات الهی;رنج مومنان;تاثیر مناسک بر زندگی;نماز;حج;فعلیت استعد