کشور پديده اي انساني و حاصل بينش سياسي اوست. اين مفهوم دربرگيرنده واحدهاي سياسي ـ جغرافيايي مستقل است که برجسته ترين تقسيم بندي جهان کنوني را شکل مي دهند و هم زمان با شکل گيري سياسي ايران در دوره هخامنشيان واقعيت پيدا کرد. در دوره اشکانيان نهاد کشور در ايران تداوم يافت و در دوره ساسانيان با پرداخته شدن مفهوم ايرانشهر، کشور و هويت ملي ايراني تثبيت شد. با ورود اسلام، ايران جزئي از دارالاسلام و مردم ايران جزيي از امت اسلام شدند. عدم توجه به مفاهيم سرزميني و مرزهاي سياسي در اين دوره، نظام کشور را در ايران برهم زد. فردوسي در اين عصر شاهد تاخت و تاز، ناامني و فراز و فرود حکومت ها است. از اين رو با توجه به منابع کهن ايراني و آيين کشورداري دوره ساساني به خلق شاهنامه پرداخت. در اين پژوهش برآنيم تا با مطالعه اين اثر به شناخت واژه و مفهوم کشور، تبيين کاربردهاي آن، معادلات و رويدادهاي مربوط به کشور، و همچنين مفهوم مرز بپردازيم. در اين مقاله نشان داده مي شود که شاهنامه، سند آشنايي ايرانيان با مفاهيم کشور و مرز در دوران باستاني و قرن ها پيش از عهدنامه وستفالي است.
قطعه
عنوان
فصلنامه مطالعات ملي
شماره جلد
، سال دوازدهم، شماره ۲ (پياپي ۴۶)
تاريخ نشر
، تابستان ۱۳۹۰
توصيف ظاهري
: ص. ۳۱-۵۵
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
جهاني شدن
اصطلاح موضوعی
هويت قومي
اصطلاح موضوعی
هويت ملي
اصطلاح موضوعی
قوم کرد
اصطلاح موضوعی
شاهنامه
اصطلاح موضوعی
ايران
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )