رابطه بين بهداشت، سياست خارجي و امنيت بين المللي چگونه قابل تجزيه وتحليل است؟ در دو دهه گذشته در مباحث سياست خارجي، موضوعات بهداشتي از توجهي روزافزون برخوردار شده اند. رابطه سياست خارجي و بهداشت از لحاظ امنيتي از سه منظر قابل بررسي است: نخست، گسترش مفهوم امنيت بين المللي و قرار گرفتن موضوعات بهداشتي در حوزه امنيتي است؛ پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 گستره موضوعات امنيتي شامل مسايل زيست محيطي، اقتصادي و بهداشتي نيز شده است. مساله دوم اثرات غيرمستقيم بهداشت بر امنيت جوامع است. از آنجا که بيماري ها بر ساختار جمعيتي، اقتصادي، سياسي و دفاعي جامعه تاثيري شگرف دارند، موجب بروز بحران مي شوند و اين بحران ها تهديداتي امنيتي در داخل کشورها ايجاد مي کند که اين به نوبه خود در عرصه مناسبات خارجي انعکاس مي يابد و سوم آنکه با توجه به عصر جهاني شدن و وابستگي متقابل کشورها، تهديد امنيت و صلح در يک منطقه يا کشور تهديدي براي تمامي کشورها محسوب مي شود و مقابله با تهديدات امنيتي براي تمامي کشورها در حوزه منافع حياتي قرار مي گيرد، درنتيجه دولت ها ناچار به همکاري در اين زمينه شدند. ازاين رو، ارتقاي بهداشت جهاني که هدفي بلندمدت است بايد در سطوح بين المللي، منطقه اي و ملي به صورت مداوم پيگيري شود. بدين ترتيب مسايل بهداشتي که امري داخلي محسوب مي شد، در دستورکار سياست خارجي کشورها قرار گرفت.
قطعه
عنوان
فصلنامه روابط خارجي
شماره جلد
، سال سوم، شماره سوم (پياپي ۱۱)
تاريخ نشر
، پاييز ۱۳۹۰
توصيف ظاهري
: ص. ۱۱۳-۱۴۲
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
سياست خارجي
اصطلاح موضوعی
بهداشت
اصطلاح موضوعی
امنيت
اصطلاح موضوعی
جهاني شدن
اصطلاح موضوعی
همکاري هاي بين المللي
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )